Heading

Little Rock Union Station, het derde depot dat op deze plek staat, werd in 1921 geopend voor het publiek. Het eerste depot werd gebouwd door de Cairo & Fulton Railroad in 1872-73. Twintig jaar eerder, in 1853, had de wetgevende macht van de staat een charter goedgekeurd voor de maatschappij om een lijn dwars door Arkansas van noordoost naar zuidwest aan te leggen, maar de aanleg werd vertraagd door financieringsproblemen en de Burgeroorlog. Het houten frame Cairo & Fulton depot omvatte wachtkamers, loket, eetzaal en andere passagiersruimten op de begane grond, terwijl de tweede later hotelruimte herbergde.

In 1906 werd de St. Louis, Iron Mountain & Southern Railroad, die was ontstaan uit de fusie in 1874 van de Cairo & Fulton en de St. Louis & Iron Mountain spoorwegen, het eerste depot afgebroken ten gunste van een groter gebouw met een sterke betonnen fundering. De uit St. Louis afkomstige architect Theodore C. Link ontwierp het nieuwe bakstenen station, dat ongeveer 750.000 dollar kostte en een modieuze Renaissance Revival en Gothic Revival stijl had, waaronder een hoge klokkentoren en een loggia bij de ingang.

Nauwelijks dertien jaar na de voltooiing vloog het tweede depot in brand en werd grotendeels verwoest, hoewel sommige buitenmuren en de klokkentoren bleven staan. De Missouri Pacific Railroad (MoPac), die de St. Louis, Iron Mountain & Southern had overgenomen, beloofde te herbouwen. Het gebouw was bedoeld voor alle drie de grote spoorwegen die de hoofdstad aandeden, waaronder de MoPac, Cotton Belt en Rock Island, en werd bekend als “Union Station” – maar uiteindelijk werd het alleen gebruikt door de MoPac. Architect E.M. Tucker uit St. Louis ontwierp het nieuwe en huidige station voor 1,25 miljoen dollar. Het bevat elementen van zijn voorganger, met name de klokkentoren en de loggia.

In de kelder bevonden zich oorspronkelijk de bagage-, express- en vrachtruimten, terwijl zich op de hoofdverdieping de lobby, gescheiden wachtkamers voor blanke en Afro-Amerikaanse reizigers, loketten en eetgelegenheden bevonden. Op de bovenste verdiepingen bevonden zich kantoren van de spoorwegen.

Toen Amtrak op 1 mei 1971 met zijn activiteiten begon, deed de nieuwe exploitant van het intercity passagiersvervoer van het land Little Rock niet aan. Pas in het voorjaar van 1974, toen de Inter-American naar het noorden werd doorgetrokken van Fort Worth, Texas, naar St. Louis, kreeg de stad weer een reguliere treindienst voor passagiers. Op dat moment verkocht de MoPac het gebouw en het ging door vele handen tot 1991, toen het werd gekocht door John Bailey uit Arkansas.

Erdere investeerders hadden hun dromen om van het station een amusements- en winkelcomplex te maken, zien mislukken en het gebouw was toe aan uitgebreide renovaties, waaronder nieuwe mechanische en elektrische systemen en een dak. Als het regende liet het lekkende dak water en puin op de bovenste verdiepingen binnen, de muren waren beschimmeld en de vloeren waren aan het rotten. Dit weerhield Bailey echter niet van zijn streven om Union Station in zijn oude glorie te herstellen.

Hij kreeg een subsidie van $30.000 van de stad Little Rock om de gevel van het station te restaureren. Bailey Properties, LLC verhuisde in januari 1992 haar hoofdkantoor naar Union Station. Twee van de drie voormalige huurders (Amtrak en Slick Willy’s) bleven ook. Bailey renoveerde het gebouw langzaam met de hulp van aannemer Tom Harding, verwijderde asbest en maakte het gebouw bruikbaar voor verhuur. Het herbergt nu verschillende kantoren en blijft de hele dag actief. Tijdens de renovatie verhuisde Amtrak van de hoofdverdieping naar de benedenverdieping, waar het nu nog steeds is.

Little Rock is de hoofdstad en de dichtstbevolkte stad van Arkansas. De stad ontleent zijn naam aan een kleine rotsformatie op de zuidoever van de Arkansas River. De Franse ontdekkingsreiziger Jean-Baptiste Bénard de la Harpe noemde de formatie in 1722 la Petite Roche (“de kleine rots”). In 1821 koos de wetgevende macht van de staat Little Rock als territoriale hoofdstad en in datzelfde jaar werd de stad gesticht. Pas na de Burgeroorlog, in 1871, werd een spoorlijn aangelegd tussen Little Rock en Memphis.

In 1957 kwam Little Rock in de nationale schijnwerpers te staan toen een groep van negen Afro-Amerikaanse studenten, onder bevel van president Eisenhower en onder bescherming van de 101e Airborne Divisie van het Amerikaanse leger, Central High School betrad. Dit was de eerste belangrijke test van het besluit van het Hooggerechtshof, Brown v. Board of Education, dat rassenscheiding van scholen ongrondwettelijk verklaarde.

In 1992 kreeg Little Rock opnieuw nationale aandacht, toen toen toenmalig gouverneur Bill Clinton het presidentschap won en zijn overwinning vierde in het Old State House. Little Rock heeft vele musea, waaronder het William J. Clinton Presidential Center, het Arkansas Art Center, het MacArthur Museum of Arkansas Military History, en het Arkansas Museum of Discovery.