Definities voor de Modified Mallampati Scoring
| Klasse I: | Zacht gehemelte, huig, keelholten, pijlers zichtbaar |
| Klasse II: | Zacht gehemelte, huig, fauces zichtbaar |
| Klasse III: | Zacht gehemelte, basis van huig zichtbaar |
| Klasse IV: | Alleen hard gehemelte zichtbaar |
Uit te voeren door de patiënt de mond te laten openen, de hals en de tong te laten uitstrekken. Met of zonder fonatie.
Het Mallampati scoringssysteem houdt rekening met verschillende belangrijke anatomische concepten. Het belangrijkste is de grootte van de tong in verhouding tot de mondholte. Dit betekent dat, naast de natuurlijke anatomie van de patiënt, ook veranderingen zoals angio-oedeem, trauma en beperkte beweeglijkheid van de onderkaak van invloed zijn op de score.
Voorspelt het Mallampati-scoresysteem moeilijke luchtwegen?
Eerst, wat is een moeilijke luchtweg? Moeilijke intubatie kent in de literatuur meerdere definities. Meestal betekent dit
- Meer dan drie pogingen
- Een Cormack – Lehane score van III of IV (soms IIb)
- Meer dan 10 minuten intubatie
- Niet te beademen of niet te intuberen
De oorspronkelijke studie werd gedaan bij pre-op patiënten door anesthesisten, co-assistenten en NP’s in 1985. Om een ‘moeilijke intubatie’ te correleren werd een classificatiesysteem gebruikt dat sterk lijkt op het Cormack-Lehane classificatiesysteem, waarbij een graad III of IV als moeilijk werd beschouwd. In deze studie werd het oorspronkelijke classificatiesysteem van drie klassen gebruikt en werd een correlatie vastgesteld tussen een hogere Mallampati-score en een slechte visualisatie van de glottis, zoals blijkt:
| Graad I | Rang II | Rang III | Rang IV | |
| Klas I | 60% | 14% | – | – |
| Klasse II | 6% | 7% | 5% | 2% |
| Klasse III | – | <1% | 4% | 2% |
Deze studie is consistent met schattingen van moeilijke intubaties die liggen tussen 5-10%. Intubaties werden uitgevoerd in de snuivende positie. Er werd uiteraard geen videolaryngoscopie gebruikt. Het oorspronkelijke scoresysteem omvatte drie klassen: Klasse I: Faucilpijlers, zacht gehemelte en uvula zichtbaar, Klasse II: geen uvula zichtbaar, Klasse III: alleen gehemelte zichtbaar. Het oorspronkelijke Mallampati-scoresysteem is grotendeels vervangen door het aangepaste Mallampati-scoresysteem dat hierboven is beschreven.
Sinds de oorspronkelijke studie hebben ongeveer 40 artikelen gekeken naar het Mallampati-scoresysteem en getracht een correlatie te vinden met een moeilijke intubatie. Deze zijn samengevat in de meta-analyse van 2006, “A Systematic Review (Meta-Analysis) of the Accuracy of the Mallampati Tests to Predict the Difficult Airway”. Hou er rekening mee dat zeer weinig studies de ED populatie hebben benaderd- de meeste studies zijn gedaan bij pre-operatieve patiënten door anesthesisten en alle waren in gecontroleerde omgevingen. Sommige studies omvatten ook speciale populaties, zoals patiënten met acromegalie, en met name verloskundige patiënten lijken een onevenredig deel in de literatuur te hebben. Over het algemeen is het bewijs lauw; voor een klasse III of IV Mallampati score die moeilijke tracheale intubatie voorspelt:
Gevoeligheid 0,76
Specificiteit 0,77
Dit is uiteindelijk niet hoog genoeg als het alleen wordt gebruikt voor een betrouwbare voorspelling van een moeilijke luchtweg. In combinatie met de vrij lage inter-observer rating kan de bruikbaarheid van het Mallampati scoresysteem op zichzelf in twijfel worden getrokken. Ik denk dat het belangrijkste punt is om er uiteindelijk van uit te gaan dat elke luchtweg, vooral in de ED-populatie, moeilijk zal zijn en bij alle intubaties voorbereid te zijn.
Lewis M, Keramati S, Benumof JL, Berry CC. “Wat is de beste manier om de orofaryngeale classificatie en de lengte van de mandibulaire ruimte te bepalen om moeilijke laryngoscopie te voorspellen?” Anesthesiology 1994;81:69–75