Nierstenen: nierstenen. Een veel voorkomende oorzaak van bloed in de urine en pijn in de buik, flank, of lies. Komt voor bij 1 op de 20 mensen op een bepaald moment in hun leven. De ontwikkeling van de stenen houdt verband met een verminderd urinevolume of een verhoogde uitscheiding van steenvormende bestanddelen zoals calcium, oxalaat, uraat, cystine, xanthine en fosfaat.
De stenen vormen zich in het urineverzamelingsgebied (het nierbekken) van de nier en kunnen in grootte variëren van minuscuul tot hertshoornstenen ter grootte van het nierbekken zelf. De pijn begint meestal plotseling, is zeer hevig en koliekachtig (intermitterend), verbetert niet door van houding te veranderen, straalt uit van de rug, langs de flank en in de lies. Misselijkheid en braken komen vaak voor. Predisponerende factoren kunnen zijn: recente vermindering van vochtinname, verhoogde inspanning met uitdroging, medicatie die hyperurikemie (hoog urinezuur) veroorzaakt en een voorgeschiedenis van jicht. De behandeling bestaat uit pijnbestrijding, hydratatie en, indien er tegelijkertijd sprake is van een urineweginfectie, antibiotica. De meeste stenen verdwijnen spontaan binnen 48 uur. Sommige stenen echter niet. Er zijn verschillende factoren die van invloed zijn op de mogelijkheid om een steen te laten passeren. Dit zijn onder andere de grootte van de persoon, eerdere steenpassage, prostaatvergroting, zwangerschap en de grootte van de steen. Een steen van 4 mm heeft een kans van 80% om te passeren, terwijl een steen van 5 mm een kans van 20% heeft. Als een steen niet doorgaat, kan een urologische ingreep nodig zijn. Het proces van steenvorming wordt ook wel nefrolithiasis of urolithiasis genoemd. “Nefrolithiasis” is afgeleid van het Griekse nephros- (nier) + lithos (steen) = niersteen “Urolithiasis” is afgeleid van het Franse woord “urine” dat op zijn beurt weer afstamt van het Latijnse “urina” en het Griekse “ouron” wat urine = urinesteen betekent.
SLIDESHOW
Hartaandoening: Oorzaken van een hartaanval Bekijk diashow