Mirage, in de optica, de bedrieglijke verschijning van een ver object of objecten veroorzaakt door de buiging van lichtstralen (breking) in luchtlagen van verschillende dichtheid.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Onder bepaalde omstandigheden, zoals boven een stuk bestrating of woestijnlucht die door intense zonneschijn wordt verwarmd, koelt de lucht snel af naarmate men hoger komt en neemt daardoor in dichtheid en brekingskracht toe. Zonlicht dat van het bovenste deel van een voorwerp naar beneden wordt weerkaatst – bijvoorbeeld de bovenkant van een kameel in de woestijn – zal op de normale manier door de koele lucht worden gestuurd. Hoewel het licht normaal niet te zien zou zijn vanwege de hoek, buigt het naar boven nadat het in de ijle warme lucht bij de grond is gekomen, en wordt het dus voor het oog van de waarnemer gebroken alsof het onder het verhitte oppervlak vandaan komt. Een direct beeld van de kameel wordt ook gezien omdat sommige van de weerkaatste stralen in een rechte lijn het oog binnenkomen zonder te worden gebroken. Het dubbele beeld lijkt dat van de kameel en zijn omgekeerde weerspiegeling in het water. Wanneer de lucht het voorwerp van de luchtspiegeling is, wordt het land aangezien voor een meer of een watervlakte.
Soms, zoals boven een waterlichaam, ligt er een koele, dichte luchtlaag onder een verwarmde laag. Er doet zich dan een tegenovergesteld verschijnsel voor, waarbij lichtstralen het oog bereiken die oorspronkelijk boven de gezichtslijn waren gericht. Zo zal een voorwerp dat gewoonlijk buiten het gezichtsveld valt, zoals een boot onder de horizon, schijnbaar naar de hemel worden opgetild. Dit verschijnsel wordt looming genoemd.
