In het Oude Egypte en Punt (Hoorn van Afrika)
De 5e dynastieke heerser van Egypte, koning Sahure, registreerde de vroegst bekende expeditie naar het land Punt, het huidige Hoorn van Afrika, met name Somalië, die grote hoeveelheden mirre, wierook, malachiet en electrum meebracht. Andere producten die werden meegebracht waren wilde dieren, met name jachtluipaarden, de secretarisvogel (Sagittarius serpentarius), giraffen en Hamadryas bavianen (die heilig waren voor de oude Egyptenaren), ebbenhout, ivoor en dierenhuiden. Sahure viert het succes van zijn onderneming op een reliëf uit zijn dodentempel, waarop te zien is hoe hij een mirreboom verzorgt in de tuin van zijn paleis met de naam “Sahure’s pracht stijgt ten hemel”. Dit reliëf is het enige in de Egyptische kunst dat een koning afbeeldt die aan het tuinieren is. Mirre werd door de oude Egyptenaren, samen met natron, gebruikt voor het balsemen van mummies.
In de Hebreeuwse BijbelEdit
Myrrh wordt op verschillende plaatsen in de Hebreeuwse Bijbel genoemd als een zeldzaam parfum. In Genesis 37:25 hadden de handelaren aan wie Jakobs zonen hun broer Jozef verkochten “kamelen … beladen met specerijen, balsem en mirre”, en in Exodus 30:23-25 staat dat Mozes 500 sjekels vloeibare mirre moest gebruiken als hoofdbestanddeel van de heilige zalfolie.
Myrrh was een ingrediënt van Ketoret: de gewijde wierook die in de Eerste en Tweede Tempel in Jeruzalem werd gebruikt, zoals beschreven in de Hebreeuwse Bijbel en de Talmoed. Van de Ketoret werd een offer gebracht op een speciaal wierookaltaar en het was een belangrijk onderdeel van de tempeldienst. Mirre wordt ook genoemd als ingrediënt in de heilige zalfolie die werd gebruikt om de tabernakel, de hogepriesters en de koningen te zalven.
Olie van mirre wordt in Esther 2:12 gebruikt in een zuiveringsritueel voor de nieuwe koningin van koning Ahasveros:
Nu was iedere dienstmaagd aan de beurt om bij koning Ahasveros binnen te gaan, nadat zij twaalf maanden was geweest, naar de wijze van de vrouwen, (want zo werden de dagen van hun zuiveringen volbracht, namelijk zes maanden met mirreolie en zes maanden met zoete geuren, en met andere dingen voor de zuivering van de vrouwen).
In het oude NabateaEdit
Myrrh werd in de eerste eeuw v. Chr. volgens Diodorus Siculus over land en over zee verhandeld via Nabateese karavanen en zeehavens, die het vanuit Zuid-Arabië naar hun hoofdstad Petra vervoerden, vanwaar het over het hele Middellandse-Zeegebied werd verspreid.
In het Nieuwe TestamentEdit
Myrrh wordt in het Nieuwe Testament genoemd als een van de drie geschenken (met goud en wierook) die de magiërs “uit het Oosten” aan het Christuskind overhandigden (Matteüs 2:11). Mirre was ook aanwezig bij Jezus’ dood en begrafenis. Jezus kreeg wijn en mirre aangeboden bij zijn kruisiging (Marcus 15:23). Volgens het Evangelie van Johannes brachten Nicodemus en Jozef van Arimathea een mengsel van 100 pond mirre en aloë om het lichaam van Jezus in te wikkelen (Johannes 19:39). Het Evangelie van Matteüs vertelt dat Jezus op weg naar het kruis azijn te drinken kreeg, vermengd met gal; en toen hij daarvan geproefd had, wilde hij niet drinken (Matteüs 27:34); het Evangelie van Marcus beschrijft de drank als wijn vermengd met mirre (Marcus 15:23).
In het hedendaagse christendomEdit
Omdat het in het Nieuwe Testament wordt genoemd, is mirre een wierook die tijdens sommige christelijke liturgische vieringen wordt aangeboden (zie Thurible). Vloeibare mirre wordt soms toegevoegd aan eitempera bij het maken van iconen. Mirre wordt gemengd met wierook en soms met meer geuren en wordt gebruikt in bijna elke dienst van de Oosters-orthodoxe, Oosters-orthodoxe, traditioneel rooms-katholieke en Anglicaanse/Episcopale kerken.
Myrrh wordt ook gebruikt voor de bereiding van het sacramentele chrisma dat door veel kerken van zowel de oosterse als de westerse ritus wordt gebruikt. In het Midden-Oosten gebruikt de Oosters-Orthodoxe Kerk traditioneel met mirre (en andere geuren) geparfumeerde olie om het sacrament van de chrismatie te verrichten, dat gewoonlijk “het ontvangen van het Chrisma” wordt genoemd.
In de IslamEdit
Volgens de hadith van Mohammed, overgeleverd door Abu Nuaim op gezag van Abban bin Saleh bin Anas, zei Mohammed: “Fumigeer jullie huizen met bijvoet, mirre en tijm.” (Kanz-ul-Ummal). De Encyclopedia of Islamic Herbal Medicine vermeldt dezelfde hadith: “De Boodschapper van Allah verklaarde: ‘Fumigeer uw huizen met al-shih, murr, en sa’tar.'” De auteur stelt dat dit gebruik van het woord “murr” specifiek verwijst naar Commiphora myrrha. De andere twee zijn Al-Shih (mogelijk bijvoet) en Sa’tar (of Za’atar – tijm).