De transactionele stijl van leiderschap werd voor het eerst beschreven door Max Weber in 1947 en vervolgens door Bernard Bass in 1981. Deze stijl wordt het meest gebruikt door managers. Het richt zich op het basis managementproces van controleren, organiseren, en korte termijn planning. De beroemde voorbeelden van leiders die transactionele techniek hebben gebruikt zijn McCarthy en de Gaulle.
Transactioneel leiderschap impliceert het motiveren en leiden van volgelingen hoofdzakelijk door een beroep te doen op hun eigenbelang. De macht van transactionele leiders komt van hun formele authoriteit en verantwoordelijkheid in de organisatie. Het belangrijkste doel van de volger is het gehoorzamen van de instructies van de leider. De stijl kan ook worden genoemd als een vertellende stijl.
De leider gelooft in motiveren door middel van een systeem van beloningen en straffen. Als een ondergeschikte doet wat gewenst wordt, volgt een beloning, en als hij niet volgens de wensen van de leider gaat, volgt een straf. Hier vindt de uitwisseling tussen leider en volger plaats om routineprestatiedoelstellingen te bereiken.
Deze uitwisselingen omvatten vier dimensies:
 |
Voorwaardelijke beloningen: Transactionele leiders koppelen het doel aan beloningen, verduidelijken de verwachtingen, verschaffen de nodige middelen, stellen onderling overeengekomen doelen en voorzien in verschillende soorten beloningen voor succesvolle prestaties. Zij stellen SMART (specific, measurable, attainable, realistic, and timely) doelstellingen voor hun ondergeschikten. | |
Actief Management bij Uitzondering: Transactionele leiders houden actief toezicht op het werk van hun ondergeschikten, letten op afwijkingen van regels en normen en nemen corrigerende maatregelen om fouten te voorkomen. |
|
Passief Management bij Uitzondering: Transactionele leiders grijpen alleen in wanneer de normen niet worden gehaald of wanneer de prestaties niet aan de verwachtingen voldoen. Zij kunnen zelfs straffen gebruiken als reactie op onaanvaardbare prestaties. | |
Laissez-faire: De leider zorgt voor een omgeving waarin de ondergeschikten veel mogelijkheden krijgen om beslissingen te nemen. De leider doet zelf afstand van verantwoordelijkheden en vermijdt beslissingen te nemen, waardoor de groep vaak geen richting heeft. |
Aannames van de Transactionele Theorie
- Werknemers worden gemotiveerd door beloning en straf.
- De ondergeschikten moeten de bevelen van de meerdere gehoorzamen.
- De ondergeschikten zijn niet zelf-gemotiveerd. Zij moeten nauwlettend worden gevolgd en gecontroleerd om het werk van hen gedaan te krijgen.
Implicaties van Transactionele Theorie
De transactionele leiders leggen te veel de nadruk op gedetailleerde en korte termijn doelstellingen, en standaard regels en procedures. Zij doen geen moeite om de creativiteit van de volgers en het genereren van nieuwe ideeën te bevorderen. Dit soort leiderschapstijl kan goed werken waar de organisatorische problemen eenvoudig en duidelijk bepaald zijn. Dergelijke leiders hebben de neiging om ideeën die niet passen in bestaande plannen en doelstellingen niet te belonen of te negeren.
De transactionele leiders worden vrij effectief bevonden in het leiden van efficiencybesluiten die gericht zijn op het verminderen van kosten en het verbeteren van de productiviteit. De transactionele leiders neigen zeer directief en actie-georiënteerd te zijn en hun relatie met de volgelingen neigt voorbijgaand te zijn en niet gebaseerd op emotionele banden.
De theorie veronderstelt dat de ondergeschikten door eenvoudige beloningen kunnen worden gemotiveerd. De enige transactie tussen de leider en de volgelingen is het geld dat de volgelingen ontvangen voor hun naleving en inspanning.
Verschil tussen Transactionele en Transformationele Leiders
| Transactioneel leiderschap | Transformeel Leiderschap |
| Leiderschap is responsief | Leiderschap is pro-actief |
| Werkt aan het veranderen van de organisatiecultuur door nieuwe ideeën te implementeren | |
| Transactionele leiders zorgen ervoor dat medewerkers organisatiedoelen bereiken door beloningen en straffen | Transformele leiders motiveren en stellen medewerkers in staat om bedrijfsdoelen te bereiken door een beroep te doen op hogere idealen en morele waarden |
| Motiveert volgers door een beroep te doen op hun eigenbelang | Motiveert volgers door hen aan te moedigen hun eigen belang te overstijgen voor dat van de groep of eenheid |
Conclusie
De transactionele stijl van leidinggeven wordt gezien als onvoldoende, maar niet slecht, in het ontwikkelen van het maximale leiderschapspotentieel. Het vormt de basis voor meer volwassen interacties, maar leiders moeten oppassen dat ze het niet uitsluitend beoefenen, anders leidt het tot het creëren van een omgeving die doordrongen is van positie, macht, extraatjes, en politiek.
Leiderschap
- Leiderschapsstijlen
- Trait Theorie
- LMX Theorie
- Transformeel Leiderschap
- Continuüm van Leiderschapsgedrag
- Likerts Management Systeem
Bekijk alle artikelen
Auteurschap/Referentie – Over de auteur(s)
Het artikel is geschreven door Prachi Juneja en gerecenseerd door Management Study Guide Content Team. Het MSG Content Team bestaat uit ervaren faculteitsleden, professionals en deskundigen op dit gebied. Wij zijn een ISO 2001:2015 Gecertificeerde Onderwijs Provider. Voor meer informatie, klik op Over ons. Het gebruik van dit materiaal is vrij voor het leren en educatieve doeleinden. Gelieve te verwijzen naar het auteurschap van de gebruikte inhoud, inclusief de link(s) naar ManagementStudyGuide.com en de url van de inhoudspagina.