Vorig jaar was het het Marie Kondo-effect; dit jaar zijn het de Australische bosbranden. Ongeacht de opruimimpuls heroverwegen de meesten van ons radicaal onze consumptiegewoonten en streven ze naar een minder rommelige, zachtere levensstijl. We geven de voorkeur aan ervaringen boven materiële geschenken, winkelen waar mogelijk bij milieuvriendelijke merken en, het meest bevredigend, ruimen onze kasten op. Het voelt goed om de overdaad weg te gooien en letterlijk en figuurlijk ruimte te maken voor het komende decennium, of je nu kleren verkoopt op ThredUp of The RealReal, ze ruilt met vrienden of ze doneert aan Goodwill of het Leger des Heils.
Maar hoe zit het met de items die je niet kunt verkopen en die je ook niet kunt weggeven? Om er maar een paar te noemen: beha’s, ondergoed, T-shirts met gaten, stinkende schoenen… Als je deze spullen naar Goodwill brengt, is de kans klein dat ze op de winkelvloer terechtkomen. Het is gemeld dat niet-geaccepteerde donaties zouden kunnen worden verscheept naar ontwikkelingslanden, die al jaren geleden gestopt zijn met het nodig hebben van onze afdankertjes. Maar de voorzitter en CEO van Goodwill NYNJ, Katy Gaul-Stigge, legt uit dat “elke Goodwill middelen heeft voor textiel, metaal, plastic recycling, of hergebruik, en alles wordt in het werk gesteld om donaties die niet geschikt zijn voor verkoop in onze winkels uit de vuilnisbak te houden”. Toch is er een voorbehoud: “Goodwills worden regionaal beheerd, dus het is belangrijk om uw lokale Goodwill te bellen of hun website te controleren om er zeker van te zijn dat ze accepteren wat u wilt doneren.” Goodwill NYNJ introduceerde onlangs een milieuvriendelijke donatiezak met een voorbetaald FedEx-label: Bestel er een voor thuis, vul hem met donaties, en verstuur hem naar je lokale Goodwill zonder gedoe.
We kunnen er echter niet op vertrouwen dat Goodwill alle spullen die ze niet kunnen gebruiken, recycleert. Gelukkig voor ons beginnen merken recycling in eigen hand te nemen. Knickey lanceerde zijn biologisch katoenen ondergoed in 2018 met een recyclingprogramma dat oude Knickey-slips accepteert, evenals al het ondergoed dat je niet meer gebruikt. Het meeste ondergoed is gemaakt van synthetische materialen zoals polyester of niet-biologisch katoen, en geen van beide is gezond voor stortplaatsen, waar de meeste van onze oude intimates eindigen. Oprichtster Cayla O’Connell was blij te kunnen melden dat ze maand na maand een groei zag in het recyclingprogramma. “Interessant is dat het programma vaak het eerste kennismakingspunt met Knickey is voor nieuwe klanten, en dat het een belangrijke oplossing is gebleken voor mensen die nadenken over de volledige impact van hun wegwerpgewoonten,” zegt ze.
Harper Wilde biedt een soortgelijke service voor je oude beha’s, die waarschijnlijk uit veel verschillende materialen en onderdelen bestaan. “Toen de wereld begon met het ‘Kondo-en’ van hun lades, viel het ons op dat we niet wisten wat we met onze oude beha’s moesten doen”, legt medeoprichter Jenna Kerner uit. “We ontdekten dat versleten beha’s niet door donatiecentra worden geaccepteerd, dus stapelden ze zich in plaats daarvan op op stortplaatsen. Het was een enorme uitdaging om een manier te vinden om dit kledingstuk te recyclen – er worden meer dan 30 stukken gebruikt om een gemiddelde beha te maken. Maar uiteindelijk zijn we erin geslaagd een partner te vinden die ons wilde helpen. Ze legt kort uit hoe een standaard beha wordt gerecycled: “De beugel wordt verwijderd, vervolgens in kleinere stukken geknipt en vermengd met andere stoffen. Dit mengsel van stukjes stof wordt dan uit elkaar getrokken, en uiteindelijk wordt de stof gesmolten tot vezels, garen en heel kleine stukjes. Andere materialen worden gedowncycled tot akoestische vulling voor de auto-industrie, vulling voor bokszakken of medicijnballen, en andere niet-geweven toepassingen.”
De ene beha is natuurlijk makkelijker te recyclen dan de andere; Kerner en haar medeoprichter, Jane Fisher, ontwerpen hun beha’s met het “einde van het leven” in gedachten, dus ze slaan beugels en metalen hardware vaak over. Dat is een makkelijke overstap voor andere beha-bedrijven; de meesten van ons kunnen wel zonder die kleine metalen bedeltjes of oncomfortabele draden. (Dat gezegd hebbende, voor vrouwen met grotere borsten is een beugel misschien onontbeerlijk.)
Een ander artikel dat de meesten van ons nooit hebben gerecycled, zijn brillen. We waren verbaasd te horen dat acetaat – het glanzende, duurzame plastic dat in de meeste zonnebrillen wordt gebruikt – helemaal niet recyclebaar is. “Vandaag de dag liggen er meer dan 4 miljoen acetaatmonturen op de vuilnisbelt,” zegt Alex Baker van Féroce. Daar komt nog bij dat slechts 7% van de brillen die aan liefdadigheidsinstellingen worden gedoneerd ook daadwerkelijk bruikbaar zijn. Baker’s oplossing voor haar jonge label is om de oude Féroce-monturen van haar klanten terug te nemen, ze op te knappen en ze tegen lagere prijzen op haar website te verkopen. “Na de lancering in 2019 werd het duidelijk dat we het product gedurende de hele levenscyclus wilden controleren,” zegt ze. “We hebben het tenslotte gemaakt – we zouden er verantwoordelijk voor moeten zijn, zelfs nadat het verkocht is. Door onze acetaatmonturen terug te kopen als een klant er klaar mee is, zorgen we ervoor dat ze niet op de vuilnisbelt belanden, en ze opnieuw verkopen is de enige manier om het acetaat te ‘recyclen’.” Klanten die hun monturen terugsturen krijgen een tegoed van $25 (nieuwe paren zijn $110), en degenen onder ons die willen experimenteren met kersenrode kattenogen of magere jaren ’90-lenzen zonder een enorme financiële verbintenis zullen blij zijn met de tweedehands prijzen.
Take-back programma’s zoals die van Féroce en Harper Wilde zijn nog steeds een nieuw concept in de industrie, en de logistiek wordt vaak lastiger naarmate bedrijven groter worden. Maar dit voelt steeds meer als de weg van de toekomst: Merken houden zichzelf verantwoordelijk voor hun milieu-impact; ze vinden creatieve manieren om de levensduur van hun producten te verlengen; en ze informeren hun klanten over circulariteit, die op hun beurt eerder geneigd zijn om bij andere, gelijkgestemde bedrijven te shoppen. Uit een informele peiling in de kantoren van Vogue kwamen een paar andere artikelen naar voren die we graag op deze manier gerecycled of hergebruikt zouden zien: groezelige sneakers, trainingskleren, badkleding…. Wie gaat de uitdaging aan?