Een Land Rover die Vliegt!
“Andere vliegtuigen in deze categorie zijn net paneeltrucks. Wij zien de onze graag als een Land Rover”, zegt Lynn Thomas, vice-president van Quest Aircraft. Thomas heeft het over de Kodiak turboprop single van het bedrijf. Hoewel dit robuuste beestje al een paar jaar op de markt is, kun je hem in 2014 voor het eerst kopen met een luxe interieur. Nu kunt u dus al die plaatsen bezoeken waar vliegtuigen schijnbaar niet mogen komen, en dat in alle comfort.
Als de landingsbaan te kort en te ruw is voor een Cessna Caravan en het laadvermogen meer is dan wat in een Pilatus Porter past, kan de Kodiak de klus klaren. Moet u landen op 200 voet grind, een golvend veld of een hellende helling of met een kurkentrekker naar beneden in een klein gletsjermeer (alleen met drijvers, aub)? Dit is het vliegtuig dat u nodig hebt.
In dit verhaal
Quest Aircraft Kodiak
Deze 5-passagier turboprop van Quest Aircraft heeft een bereik van 524 nm.
Ook als u geen van deze dingen doet, alleen op het trottoir vliegt en u zich gewoon ongelooflijk veilig wilt voelen, kunt u dit vliegtuig overwegen. Ontworpen om te voldoen aan de nieuwste en meest stringente normen voor botsveiligheid en schijnbaar overbouwd bij elke beurt, de Kodiak stopt langzamer dan sommige primaire trainers en is vrijwel onmogelijk om te spinnen. Bovendien heeft hij een Garmin G1000 glass-panel-avionics systeem met standaard synthetisch zicht. Dat is handig om te hebben als je dicht bij een terrein in niemandsland vliegt. De enige manier om jezelf te verwonden in dit vliegtuig is neergeschoten te worden. Er zijn er meer dan 100 in omloop en er zijn maar een paar ongelukken gebeurd, waarvan één met dodelijke afloop. In alle gevallen was de oorzaak een fout van de piloot.
Het basismodel kost je 1,975 miljoen dollar. Voeg daarbij airconditioning, extra zuurstof (het vliegtuig staat niet onder druk), de laadruimte onder de romp, het directie-interieur, bescherming tegen ijsvorming en wat extra’s in het elektronicapaneel en je komt op zo’n $2,4 miljoen.
Met het directie-interieur “Summit” biedt de Kodiak plaats aan vijf passagiers (met één piloot); meer utilitaire indelingen bieden plaats aan acht tot negen. U zult dit niet verwarren met de binnenkant van een Gulfstream. U hebt twee kleurkeuzes: beige en grijs. Niettemin is de cabine comfortabel en functioneel.
Bij het Executive-interieur krijgt u verstelbare stoelen, wat kastruimte en tafels aan de zijwanden. De stoelen kunnen snel worden verwijderd, en u kunt alles laden, van 55-gallon vaten tot motorfietsen door de gigantische linker achterste cargo deur (ongeveer vier voet bij vier voet). Achter de pilotenstoelen heeft de Kodiak een indrukwekkende inhoud van 248 kubieke meter en met de optionele cargo pod kunt u nog eens 63 kubieke meter extra krijgen.
Met volle brandstof kan een gemiddeld uitgeruste Kodiak 1.160 pond aan lading 1.005 zeemijlen vervoeren met een reserve van 45 minuten. De meeste maatschappijen maken echter kortere afstanden, waardoor de brandstofvoorraad afneemt en het laadvermogen toeneemt. Met de tanks iets minder dan halfvol (900 pond), kan het vliegtuig 2.400 pond lading 350 zeemijl vervoeren met een reserve van 45 minuten.
Het toevoegen van drijvers zal dit aantal natuurlijk een tikkeltje verminderen en je een paar knopen vertragen in de lucht. Traditionele aluminium en lichtere composiet amfibische drijvers zijn beschikbaar voor het vliegtuig.
Merk op dat het niet uitmaakt welk interieur je kiest je krijgt geen lav. En dat kan een probleem zijn, want omdat het slechts 42 liter per uur verbruikt bij een ontspannen 180 knopen, kan een vlucht in een Kodiak tot zes uur duren, of meer dan acht als je een beetje gas terugneemt. Sla die koffiestop voor de vlucht maar over.
Het achtergrondverhaal van de Kodiak is interessant. Ontworpen om humanitair werk te doen, werd het aanvankelijk gefinancierd door internationale liefdadigheidsinstellingen en missie-groepen die traditioneel hadden vertrouwd op zuigervliegtuigen. Maar nu de brandstof voor die motoren onbetaalbaar duur en schaars werd op plaatsen als Latijns-Amerika en Afrika, hadden deze groepen een vliegtuig nodig dat straalvliegtuigbrandstof kon verbranden en waar het daglicht uitgeslagen kon worden.
Het werk begon formeel in 2001 en het vliegtuig werd gecertificeerd in 2007. Sindsdien is het verspreid naar humanitaire hotspots over de hele wereld en voldoet het aan de behoeften van vrachtvervoerders, skydiving clubs, rechtshandhaving en particulieren.
Vliegtuigverkopers kan worden vergeven voor een aantal enthousiaste hyperbool over hun producten, maar Quest’s Thomas overdrijft niet als hij zegt dat de Kodiak “zo robuust is dat je geen dingen hoeft te breken en te slijten.”
Let eens op de motor. De 750 shp Pratt & Whitney Canada PT6A-34 heeft een time-between-over- revisie levensduur van 4.000 uur, ongeveer 10 procent meer dan andere leden van deze krachtbron familie. En u kunt dat verlengen tot 8.000 uur als u de motor inschrijft in een trend-monitoring programma. (Trend monitoring is een voorspellend instrument dat gebruik maakt van een bekende set motorparameters om de noodzaak van onderhoud te voorspellen voordat een storing optreedt.)
Thomas beweert ook dat de Kodiak minder onderhoud per vlieguur nodig heeft dan sommige andere populaire eenmotorige turbinevliegtuigen – ongeveer 20 minuten per vlieguur op basis van de gerapporteerde ervaring van Quest’s klanten. Dit draagt bij tot de lage directe bedrijfskosten van het model van ongeveer $360 per uur. Dat bedrag – inclusief brandstof, olie en motorreserves – maakt de Kodiak minder duur in het gebruik dan sommige vliegtuigen met zuigermotoren.
Een van de redenen is waarschijnlijk dat er gewoon minder dingen kapot kunnen gaan aan het vliegtuig: het heeft een vast, in tegenstelling tot een intrekbaar, landingsgestel en, zoals eerder opgemerkt, de cabine heeft geen druk. Bovendien werd de Kodiak ontworpen om in de rimboe te werken, waar de middelen spartaans zijn. Het hoofdlandingsgestel is overbouwd met het oog op misbruik, de romp heeft dubbele klinknagels voor het geval dat, en het roer is enorm. En toch, met dit alles, de Kodiak kan opstijgen van een 1.000-foot strip met een volle lading. Keer op keer.
Goed, niet iedereen heeft deze capaciteit nodig. Maar ja, je ziet ook veel SUV’s rondrijden in steden. Soms is het fijn om te weten dat je iets kunt, zelfs als je beseft dat je het nooit zult doen.
Opmerking van de redacteur: De bovenstaande tekst is gewijzigd ten opzichte van de gedrukte versie om een correctie met betrekking tot informatie over ongevallen weer te geven.