Nucleaire sclerose is een zeer veel voorkomende oogafwijking bij oudere dieren en wordt vaak verward met cataract bij gezelschapsdieren. Nucleaire sclerose zorgt voor een troebele ooglens, maar is minder schadelijk dan cataract omdat het het gezichtsvermogen van uw huisdier niet sterk aantast. Aangezien er geen andere externe factor verantwoordelijk is, lijkt deze ziekte een normaal onderdeel van het verouderingsproces en is ze vaak niet te vermijden. Niettemin, als de ogen van uw huisdier troebel lijken, is het belangrijk om uw huisdier te laten onderzoeken door een dierenarts, zodat u op de hoogte bent en kunt bepalen hoe u het beste voor uw huisdier kunt zorgen.
Nucleaire sclerose ontwikkelt zich in de lens, die dient als het deel van het oog dat buitenlicht opvangt en doorgeeft aan het netvlies. Het netvlies is het weefsel dat de binnenzijde van het oog bekleedt om het visuele beeld te creëren. De lens is een variabele structuur van het lichaam die altijd veranderingen ondergaat. Naarmate men ouder wordt, begint een verhardingsproces dat nucleaire sclerose wordt genoemd en dat de manier beschrijft waarop de vezels, die de lens vormen, op elkaar zijn afgestemd. Lagen bouwen zich op en worden meer samengedrukt, waardoor uiteindelijk het gebied van de lens krimpt en het verhardt tot een troebele film.
Cataracten, aan de andere kant, die ook verschijnen als troebeling in het oog, zijn schadelijker voor het gezichtsvermogen van uw huisdier en kunnen een teken zijn van andere ziekten. Cataract, dat zich manifesteert als ondoorzichtige gebieden van de lens, kan uiteindelijk leiden tot volledig verlies van het gezichtsvermogen. Blindheid treedt op wanneer de hele lens is aangetast. Misschien wel het belangrijkste is dat cataract kan optreden als gevolg van een stofwisselingsstoornis, zoals diabetes, die de manier verandert waarop de vezels worden aangelegd om de lens te vormen.
Nucleaire sclerose heeft geen vereiste behandeling omdat het het gezichtsvermogen van het gezelschapsdier niet sterk belemmert en een natuurlijk verschijnsel is. Cataract daarentegen vereist mogelijk een behandeling waarbij de lens operatief wordt afgebroken en verwijderd, en waarbij eventuele andere begeleidende ziekten worden bestreden.
Een dierenarts kan aan de hand van een grondig oogonderzoek waarbij de pupil volledig wordt verwijd, onderscheiden of de troebeling van het oog van een gezelschapsdier nucleaire sclerose of cataract is. Soms is het nodig het dier naar een veterinaire oogarts te brengen om een nauwkeurige diagnose te krijgen en de nodige behandeling te beginnen. Als het dier cataract heeft, zal de dierenarts ook verdere diagnostiek willen doen om te bepalen of het dier ook suikerziekte heeft.
Hoewel het verouderingsproces van een huisdier een moeilijke tijd kan zijn, is de beste manier om met dit soort situaties om te gaan door goede thuiszorg. Na het verkrijgen van de juiste diagnose van welke oogaandoening u te maken kunt hebben, neemt u de nodige voorzorgsmaatregelen om de behoeften van uw huisdier te helpen. Als het gezichtsvermogen van uw huisdier begint te verslechteren, kan het in het belang van de eigenaar en het huisdier zijn om de omgeving waarin het gewend is te leven, niet te veranderen. Zo kan uw huisdier geleidelijk leren om op zijn andere zintuigen te vertrouwen om zijn dagelijkse routine veilig te handhaven.
Amy Tartini & Daniela Sharma, Ph.D. – Rutgers University