Wat is een olecranonfractuur?
Het ellebooggewricht bestaat uit drie botten, het opperarmbeen (humerus), de ellepijp (eerste van de twee onderarmbeenderen aan de pinkzijde) en het spaakbeen (tweede van de twee onderarmbeenderen aan de duimzijde) en wordt bijeengehouden door banden, spieren en pezen. Het buigt en strekt als een scharnier, maar het is ook belangrijk voor de rotatie van de onderarm; dat wil zeggen, de mogelijkheid om onze handen omhoog te draaien (zoals wisselgeld aannemen van een caissière) of omlaag (zoals typen of pianospelen).
Een olecranonfractuur is een breuk in het “puntige botje” van je elleboog dat uitsteekt als je je arm buigt, en dat is eigenlijk het uiteinde van de ellepijp. Dit type breuk komt vaak voor en staat meestal op zichzelf (er zijn geen andere letsels), maar kan ook deel uitmaken van een complexer elleboogletsel.
Een olecranonfractuur kan ontstaan door een directe klap (d.w.z. een val op de elleboog of een directe impact van een voorwerp) of een indirecte klap. Dit laatste is meestal het gevolg van een landing op een uitgestrekte arm.
Wat zijn de symptomen van een elleboogfractuur?
- Opeens hevige pijn met onvermogen om de elleboog te strekken
- Zwellingen en bloeduitstortingen rond de elleboog
-
Tenderheid bij aanraking
-
Pijn bij beweging van het gewricht
Wat is de behandeling van een olecranonfractuur?
Er zijn gewoonlijk twee behandelingen voor elleboogfracturen, afhankelijk van het fractuurpatroon, de verplaatsing en de betrokkenheid van het gewricht.
Nonchirurgische behandeling
Een spalk of mitella wordt gebruikt om de elleboog tijdens het genezingsproces op zijn plaats te houden. De arts zal de genezing van de breuk nauwlettend in de gaten houden en u regelmatig naar de kliniek laten komen voor röntgenfoto’s. Als de breuk niet verplaatst is, mag u de elleboog na een paar weken voorzichtig beginnen te bewegen met de hulp van een fysiotherapeut. Gewichtheffen en dragen zal gedurende enkele weken niet worden toegestaan. Door de lange spalkperiode kan de elleboog erg stijf worden en na het verwijderen van het gips een langere therapieperiode nodig hebben om weer in beweging te komen. Om deze reden wordt een niet-chirurgische behandeling zelden aanbevolen.
chirurgische behandeling
Als de breuk verplaatst is of als de breuk open is (het bot ligt door de huid heen bloot), is meestal een operatie nodig. De operatie wordt vaak uitgevoerd via een incisie over de achterkant van de elleboog die volledige toegang tot de breuk geeft. De stukken worden dan samengevoegd en op verschillende manieren op hun plaats gehouden: pennen/draden, alleen schroeven of platen en schroeven. De beweging begint onmiddellijk na de operatie en wordt meestal ondersteund door ergotherapie of fysiotherapie.