Omdat sommige praktijken van logotherapie blootstelling aan gevreesde stimuli adviseren om desensitisatie te creëren – dat wil zeggen, wennen aan die stimuli zodat hun impact wordt verminderd – kunnen ze zich goed lenen voor cognitieve gedragstherapie (CGT), die deze strategie ook gebruikt om aandoeningen zoals fobieën te behandelen.
“Op veel niveaus vertoont logotherapie een hoge mate van compatibiliteit met cognitieve gedragstherapie,” schrijven de auteurs van een artikel uit 2013 gepubliceerd in het tijdschrift Psychotherapy.
Zij stellen dat logotherapeutische technieken bijzonder effectief kunnen zijn bij de aanpak van gegeneraliseerde angststoornis en depressie.
“De blootstellingsprocedure kan de cliënt motiveren om angst of vrees onder ogen te zien door hem/haar dit als een optie te laten zien,” schrijven ze, en ze voegen eraan toe: “Men kan zijn of haar angstniveau niet altijd controleren, maar men kan wel kiezen hoe erop te reageren.”
Het is deze reactie op angst als deze zich begint te manifesteren, die behulpzaam kan zijn bij het verminderen van het angstniveau en het minimaliseren van de invloed ervan. Door een bewuste keuze te maken om op een tegenovergestelde manier op angst te reageren, nemen we de eerste stappen in de richting van het verwijderen ervan uit ons leven.
De auteurs van de studie concluderen dat “de integratie van de concepten van betekenis, persoonlijke waarden en doelgerichte doelen in het depressieprotocol het therapieproces individualiseert en het welzijn en de veerkracht zou verhogen, waardoor het terugvalpercentage wordt verminderd.”
Zij zeggen dat het belangrijk is dat mensen die leven met een depressie en een behandeling zoeken, met de steun van hun therapeut kunnen nadenken over wat hun leven zin geeft, wat hen helpt om te leven met een gevoel van doel, en wat hun persoonlijke waarden zijn. Dit kan helpen om hun specifieke context voor de aandoening aan te pakken.
Een andere manier waarop logotherapeutische praktijken behulpzaam kunnen zijn, zo stellen sommigen, is het voorkomen of behandelen van het burn-out syndroom. Hoewel deze aandoening momenteel niet is opgenomen in het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, is zij in verband gebracht met depressie en wordt zij soms aangeduid als een vorm van posttraumatische stressstoornis.
Burnout wordt gekenmerkt door fysieke en mentale uitputting na langdurige overbetrokkenheid, meestal bij een baan of project. Deze uitputting kan bestaan uit vermoeidheid, gebrek aan motivatie en een gevoel van vervreemding.
Monika Ulrichová – die assistent-professor is aan de Universiteit van Hradec Králové in Tsjechië – stelt dat logotherapie helpt om burnout te voorkomen of te behandelen door mensen pertinente vragen te stellen die hen in staat stellen om het denkkader waarin ze opereren te veranderen.
” substantieel deel in preventie en behandeling van het burnout syndroom is het leven van de eigen waarden van mensen – in relaties, in het gezin, maar ook in kleine kleine dingen. Mensen moeten zich bewegen binnen de grenzen van ‘ik wil en ik kan anders handelen’.”
Prof. Monika Ulrichová
“Mensen moeten aan zelfreflectie doen en de volgende vragen beantwoorden: Moet ik het echt doen?’, ‘Wat gaat er gebeuren als ik het niet doe?’, ‘Welke consequenties zijn er?’, ‘Moet ik het echt doen?’, voegt ze eraan toe.