Patiënt vs. patiënt: het is geen bokswedstrijd tussen Jim Patient en Bob Patient. Het is ook geen snelle manier om te zien wie de volgende afspraak met de dokter krijgt. Patiënt en patiënt zijn homografen – woorden die hetzelfde worden gespeld en uitgesproken, maar heel verschillende betekenissen hebben.
De mens op de eerste plaats
Een manier om patiënt te gebruiken is als zelfstandig naamwoord dat een persoon betekent die medische zorg ontvangt.
Hier volgen een paar eenvoudige voorbeelden van het gebruik van patiënt als zelfstandig naamwoord:
- De verpleegster bereidde de patiënt voor op een operatie.
- De dankbare patiënt overleefde een hartaanval.
- Het is belangrijk voor een arts om de medische voorgeschiedenis van haar patiënt te kennen.
Wanneer het niet is wat de dokter bestelde
De bijvoeglijke vorm van patiënt is een karaktereigenschap die iemand beschrijft met het vermogen om vertraging, problemen of lijden te accepteren of te verdragen zonder boos of overstuur te raken.
Gebruik het om te beschrijven hoe iemand is of hoe iemand zich gedraagt, zoals in deze voorbeelden:
- Een hongerig kind is zelden geduldig als het op het eten wacht.
- De geduldige man leest rustig de krant in plaats van zich zorgen te maken over wanneer zijn gasten zullen arriveren.
- “Dank u dat u geduldig bent. Ik kom zo bij u.”
Be Patient with This Next Part
We kunnen onze karaktereigenschap, geduldig, ook veranderen in een zelfstandig naamwoord – geduldig. Je kunt “geduldig zijn” of “geduldig zijn.” Zolang het overeenkomstige werkwoord overeenkomt, zijn beide gebruiken correct en uitwisselbaar in gewone contexten. De uitdrukking “geduld hebben” wordt echter veel vaker gebruikt door moderne sprekers dan het iets formeler klinkende “geduld hebben.”
Homofoonverwarring
Als je onze eerste definitie van patiënt neemt – zoals in een persoon die medische zorg ontvangt – en je voegt een s toe om er meervoud van te maken, dan krijg je patiënten. En dat leidt tot nog meer homofone verwarring!
Homofonen zijn woorden die hetzelfde klinken als ze worden uitgesproken, ook al hebben ze verschillende betekenissen of schrijfwijzen. Zoals we eerder hebben besproken, hebben “patient” en “patiënt” dezelfde spelling en uitspraak, zodat ze niet van elkaar kunnen worden onderscheiden, behalve door de context. Beide worden fonetisch uitgesproken als /ˈpāSHənt/.
“Geduld” en “patiënten” kunnen in ieder geval worden geïdentificeerd aan de hand van hun afzonderlijke schrijfwijzen. Dat betekent dat ze gemakkelijk te onderscheiden zijn als ze opgeschreven worden, maar hetzelfde klinken als ze hardop worden uitgesproken. De fonetische uitspraak voor beide is /ˈpāSHəns/. Het “nce/nts”-patroon plaatst “geduld/patiënten” in dezelfde homofoonfamilie als “onafhankelijkheid/onafhankelijken,” “aanwezigheid/aanwezigheden,” en “onschuld/onschuldigen.”
In- of Im-?
Laten we even teruggaan naar het begin en kijken hoe voorvoegsels van invloed zijn op patiënt versus patiënt. Een voorvoegsel is een reeks letters die aan het begin van een woord wordt toegevoegd en de betekenis verandert. Wanneer we in- of im- toevoegen aan patient, weten we meteen zeker of we het woord als zelfstandig naamwoord of als bijvoeglijk naamwoord gebruiken.
Waarom? Omdat patiënt als zelfstandig naamwoord (persoon die medische zorg ontvangt) de enige vorm van patiënt is die in- als voorvoegsel kan hebben. Hierdoor ontstaat het woord inpatiënt, dat betekent dat iemand medische zorg ontvangt terwijl hij in een ziekenhuis verblijft. Patiënt als bijvoeglijk naamwoord is de enige vorm van het woord dat im- als voorvoegsel kan hebben. Hierdoor ontstaat het woord ongeduldig, wat betekent dat je de neiging hebt om snel geïrriteerd te raken.
Je kunt ze zelfs allebei samen gebruiken. “Bent u ongeduldig met uw klinische behandeling?”
Het onthouden van patiënt vs. patiënt
Als het erop aankomt, heeft het juiste gebruik van patiënt vs. patiënt alles te maken met de context. Als een gesprek over medische zorg gaat, is de kans groot dat de patiënt waarnaar wordt verwezen een persoon is. Als iemand het karakter van een persoon complimenteert, dan wordt patiënt waarschijnlijk als bijvoeglijk naamwoord gebruikt
Bedankt dat je zo’n geduldige grammaticus bent en dat je het einde van deze blogpost hebt bereikt! En als je de verschillen tussen andere homofonen wilt ontdekken, kijk dan eens naar onze berichten over principe vs. principal, aid vs. aide, en premiere vs. premier.