Heading

Wat is het Pygmalion Effect

Het Pygmalion effect is het effect waarbij de prestaties van een individu worden beïnvloed door de verwachtingen van anderen. Met andere woorden, hogere verwachtingen leiden tot betere prestaties. Het Pygmalion-effect verwijst echter specifiek naar hoe onze verwachtingen van anderen ons gedrag ten opzichte van hen beïnvloeden. Dit kan op zijn beurt weer bijdragen aan hogere prestaties.

Bijv. schooljuf mevrouw Dolety, verwacht dat haar leerling, Toby, het goed doet bij de examens. Die verwachtingen beïnvloeden haar gedrag in wat bekend staat als het Pygmalion-effect. Ze kan langer met Toby bezig zijn met het uitleggen van een onderwerp. Of ze geeft meer feedback als ze een fout antwoord krijgt.

In vergelijking daarmee wordt feedback op foute antwoorden van anderen verwacht en wordt er dus weinig feedback gegeven. Dit kan komen doordat de verwachtingen van andere leerlingen laag zijn. Van hen wordt verwacht dat ze het antwoord fout hebben. Dus wordt het als belangrijker gezien dan de student met potentieel een gunstiger behandeling krijgt.

Geschiedenis van het Pygmalion Effect

Het Pygmalion effect werd ontdekt door Robert Rosenthal in zijn studie uit 1964. Het staat verder bekend als het Rosenthal Effect, maar Rosenthal vernoemde de ontdekking naar het mythologische Griekse beeld Pygmalion.

Volgens de Griekse mythologie werd de beeldhouwer verliefd op het ivoren beeldje van een vrouw dat hij maakte, waarop de goden haar tot leven brachten om met hem te trouwen. Zijn verwachtingen hielpen het beeldje tot leven te brengen, wat past bij het Pygmalion-effect. Onze verwachtingen hebben de macht om de werkelijkheid te veranderen.

Pygmalion Effect Experiment

In 1964 stelde Robert Rosenthal de hypothese dat de werkelijkheid positief of negatief kan worden beïnvloed door onze verwachtingen van anderen. Rosenthal stelde dat dergelijke verwachtingen self-fulfilling prophecies kunnen creëren, waarbij negatieve verwachtingen leiden tot negatieve prestaties. Op hun beurt worden de negatieve verwachtingen alleen maar versterkt, waarbij het individu een ongunstige behandeling blijft krijgen.

Rosenthal voerde zijn experiment uit op een enkele basisschool in Californië. Elke leerling maakte een test die was ontworpen als een namaak IQ-test. Na het examen werden de scores niet aan de leraren bekendgemaakt, maar zij kregen wel de namen te horen van de individuele kinderen die “intellectuele bloeiers” zouden zijn.

Nadat het schooljaar voorbij was, werd de kinderen gevraagd de test opnieuw af te leggen. Alle leerlingen scoorden hoger, maar er was een opmerkelijke stijging bij de testpersonen. De ‘intellectuele bloeiers’ boekten de meeste vooruitgang, waarbij de eerste- en tweedeklassers de meest significante statistische winst lieten zien.

De conclusie van de studie was dat verwachtingen mede bepalend waren voor het resultaat van leerlingen, vooral van de jongste kinderen. Rosenthal was van mening dat zelfs subtiele factoren zoals de stemming of de houding van de leerkracht van invloed konden zijn op de leerlingen.

Daarnaast was er een tendens bij leerkrachten om meer aandacht te besteden aan de “intellectuele bloeiers”, die anders werden behandeld, zij het op subtiele wijze. Dit gebeurde door factoren als meer aandacht en diepgaandere feedback.

Rosenthal vatte het Pygmalion-effect later samen als “het fenomeen waarbij de verwachting van de ene persoon voor het gedrag van een andere persoon gaat dienen als een self-fulfilling prophecy” (American Psychologist, nov. 2003, p. 839).

Hoe het Pygmalion-effect werkt

Volgens Rosenthal werkt het Pygmalion-effect als een self-fulfilling prophecy. Dit kan worden gezien als een cirkelvormige werking:

1. De overtuigingen en verwachtingen van mensen beïnvloeden hun acties ten opzichte van anderen.

2. Die acties beïnvloeden de overtuigingen en verwachtingen die andere mensen over zichzelf hebben.

3. Die overtuigingen beïnvloeden vervolgens de prestaties van anderen.

4.

4. De oorspronkelijke overtuiging en verwachtingen van anderen worden geverifieerd.

Dit brengt ons terug bij 1, waar de acties versterkend beginnen te werken.

Pygmalion Effect Voorbeelden

Het Pygmalion effect vindt zijn oorsprong in het verhaal van Pygmalion. In het Griekse toneelstuk ‘Pygmalion’ bijvoorbeeld, maakte hij een standbeeld van zijn ideale vrouw. Zijn geloof was zo echt dat zodra hij haar kuste, ze tot leven kwam en ze de rest van hun leven samenleefden.

Een ander meer real-life voorbeeld is te zien in het honkbal. De coach van een honkbalteam, Tim, werft bijvoorbeeld twee nieuwe spelers aan, Ryan en Sam. Ryan lijkt op een van de honkbalidolen van de coach uit de jaren tachtig. Hij heeft daarom grote verwachtingen van hem.

Sam daarentegen is een magere jongen die er niet uitziet alsof hij veel punten zou kunnen scoren. Hij heeft al lage verwachtingen van hem.

Naarmate de weken verstrijken, neemt Tim meer tijd om te proberen Ryan te helpen met zijn techniek, terwijl Sam in de hoek zit. Ryan wordt voortdurend met lof overladen, terwijl Sam wordt genegeerd. Het lijkt erop dat Ryan de ‘gouden jongen’ is.

Als het seizoen begint, vol vertrouwen en begeleiding, slaat Ryan zijn eerste homerun en wint het team de wedstrijd. Sam daarentegen, die vervuld was van angst en zelftwijfel, slaat meteen uit.

Hoe gebruik je het Pygmalion Effect

Het Pygmalion Effect reikt verder dan de traditionele klassikale setting. Het strekt zich ook uit tot de zakenwereld en andere leiderschapssettings. Juist daarom is het Pygmalion-effect een cruciaal onderdeel van de zakelijke omgeving en het beste uit medewerkers en studenten te halen.

1. Wees je bewust van verwachtingen

Het Pygmalion-effect is het effect waarbij onze verwachtingen van anderen ons gedrag ten opzichte van hen beïnvloeden. Als we eerst erkennen dat het bestaat, kunnen we onze gedachten en handelingen aanpassen.

Het is belangrijk om te beseffen wanneer we verschillende verwachtingen hebben. Als dat zo is, kan alleen al het feit dat we ons ervan bewust zijn ons helpen proactief negatieve acties te vermijden. Dus in plaats van zwakke punten in mensen te zien, kunnen we kijken naar de positieve punten en hun potentieel.

We kunnen ons ervan bewust worden wanneer onze verwachtingen leiden tot negatieve acties. We kunnen bijvoorbeeld schreeuwen tegen iemand van wie we lage verwachtingen hebben. In zulke gevallen is het belangrijk om dit te erkennen en te proberen herhaling te voorkomen.

2. Identificeer positieve eigenschappen

Soms hebben we lage verwachtingen van anderen en kunnen we er niet omheen. Of het nu gaat om een collega, een gedelegeerde, een vriend, of iemand anders. Ze kunnen volkomen incompetent lijken. Daarom kan het moeilijk zijn om veel van hen te verwachten, wat op zijn beurt ons handelen kan beïnvloeden.

Als we enkele positieve eigenschappen kunnen identificeren en communiceren, kunnen we wellicht de verwachtingen naar boven bijstellen.

Van beroemde voetballers tot honkballers en acteurs, er zijn er duizenden geweest die de verwachtingen hebben overtroffen. Het is daarom belangrijk voor ons om die eigenschappen te identificeren die we misschien over het hoofd zien.

3. Creëer uitdagingen

Wanneer we een doel bereiken, voelen we een gevoel van vervulling. Werknemers kunnen groeien met een gevoel van empowerment om ambitieuze doelen te bereiken. Als ze worden uitgedaagd, kunnen ze niet alleen uw eigen verwachtingen overtreffen, maar ook die van hen.

Als we taken stellen waarvan we denken dat ze boven onze verwachtingen van hen kunnen uitstijgen en hen aanmoedigen dat ze het kunnen, zullen ze er alles aan doen. Als er hoge verwachtingen worden verwacht, doen we er vaak alles aan om die waar te maken.

4. Positieve taal

Of je nu gelooft dat iemand het kan of niet, kleineren helpt niet. Dingen zeggen als ‘Ik weet niet zeker of je dit kunt’ of ‘Kun je proberen’, kan negatief worden opgevat. Dergelijke zinnen benadrukken een gebrek aan vertrouwen en lage verwachtingen.

Door anderen te complimenteren en de sterke punten die ze laten zien te benoemen, kunnen we positieve verwachtingen voor hen scheppen. Dit kan op zijn beurt ons eigen handelen beïnvloeden. Als we ons richten op hun positieve eigenschappen, schept dat ook een hoger verwachtingsniveau. Dit kan dan veranderen in een positieve self-fulfilling prophecy.

5. Geef feedback

Of het nu gaat om een student, werknemer, of iemand anders, het is belangrijk om bruikbare feedback te geven. Een van de tekortkomingen van het Pygmalion-effect is het gebrek aan aandacht en inspanning voor degenen met lage verwachtingen. Als gevolg van dit effect geven we misschien geen feedback omdat het toch geen zin heeft, of omdat ze toch niets kunnen doen.

In plaats van stil te staan bij de wat-als of de vraag of de feedback nuttig zou zijn, is het belangrijk om het op zijn minst te proberen. In plaats van onze verwachtingen werkelijkheid te laten worden, geef je de persoon een kans om zich te verbeteren, te ontwikkelen en je ongelijk te bewijzen.

Enkele voorbeelden kunnen zijn, personeelsbeoordelingen of training, of één-op-één feedback.