De Grote Depressie in de jaren dertig was een tijd van ontberingen, maar ook een tijd van creativiteit. Geconfronteerd met beperkte middelen en door de overheid opgelegde voedselrantsoenering, leerde de kok uit de Depressietijd toveren in de keuken. Huisvrouwen werden bedreven in het maken van cakes zonder boter en eieren, en taartkorsten van crackers. Ze deden het met wat er in de kast stond en gebruikten de boodschappen die ze konden kopen op slimme manieren.
Ingrediënten in schaarste
Vanwege de economie en de voedselrantsoenering waren veel verschillende voedingsmiddelen niet in grote hoeveelheden verkrijgbaar. Vlees was met name schaars, zelfs voor degenen die hun eigen vee fokten, omdat ze hun winst niet wilden opeten. Veel recepten gebruikten rijst, bonen en kaas in plaats van vlees; de gerechten waren vaak eenvoudige gerechten die gemakkelijk te bereiden waren, met ingeblikt en gedroogd voedsel waarvoor geen ijskast nodig was, laat staan een koelkast.
Na de Depressie waren de tijden nog steeds krap omdat zuivelproducten, boter en eieren gerantsoeneerd waren. Recepten vroegen om plantaardig vet en verminderden de hoeveelheden van de schaarse producten. Thuiskoks schreven hun recepten vaak in een persoonlijk kookboek, waarvan sommige zijn doorgegeven; een aantal van de recepten hier komen uit deze persoonlijke dagboeken.
Typische Depressie Era Hoofdgerechten
Koks uit de jaren 1930 moesten heel creatief en vindingrijk zijn, manieren vinden om direct beschikbare, betaalbare ingrediënten te gebruiken. Hotdogs vielen in die categorie en waren op veel eettafels te vinden. Hoover stoofpot is een recept dat gebruik maakte van dit ingrediënt. Dit pastagerecht combineert macaroni, tomaten in blik, maïs of bonen in blik, en hotdogs. Een ander gerecht heet “poor man’s meal”, dat bestond uit gebakken aardappel en ui met daarop een hotdog.
Anders dan hotdogs waren er niet veel andere opties als het om vlees ging, behalve gedroogd gehakt dat vaak werd omgetoverd tot romige gehakt op toast. Zo raakten gezinnen gewend aan het eten van vleesloze maaltijden, zoals een gerecht met slechts drie ingrediënten – brood, ei en asperges; dit Pennsylvania Dutch vleesloze gerecht zou perfect zijn geweest in de lente, wanneer de asperges in het seizoen waren. Een ander vleesloos gerecht was gebakken kool met pasta, een geweldig recept voor restjes. En soepen waren een geweldige manier om ingrediënten te rekken, van een eierdruppelsoep tot een aardappelsoep.
Bijgerechten uit de Depressietijd
Als het hoofdgerecht wat ontbrak, probeerden koks de maaltijd kracht bij te zetten met bijgerechten. Omdat ze beschikbaar en goedkoop waren, werden ingrediënten als aardappelen en maïsmeel vaak gebruikt om bijgerechten te maken voor diners in de jaren 1930. Heet water maïsbrood wordt gemaakt met slechts drie ingrediënten: heet water, maïsmeel en olie. Aardappelpannenkoeken waren typisch in veel huizen en bestonden uit geraspte aardappelen (of restjes aardappelpuree) samen met bakpoeder, bloem, en een ei (indien beschikbaar).
Groenten in het seizoen waren ook een gemakkelijke manier om eten op tafel te zetten. Gerechten als gesmoorde kool kwamen veel voor, en bestonden uit kool, olie, spek en/of hamlap, en ui. En als de tijden het zwaarst waren, gingen velen op zoek naar groenten zoals paardenbloemen, die ze misschien gewoon als salade serveerden.
Desserts uit de Depressietijd
Omdat mensen offers brachten als het op koken aankwam, betekende dat niet dat ze het dessert oversloegen. Thuisbakkers moesten heel creatief zijn in het maken van zoete lekkernijen voor hun gezinnen, omdat essentiële bakingrediënten als eieren, boter en melk onbereikbaar waren. Eén recept is voor de chocolade Depressie cake, ook wel bekend als Wacky Cake. Wat is er zo gek? Hij wordt zonder eieren gemaakt; de gist komt van zuiveringszout en azijn. Deze cake is heel eenvoudig in elkaar te zetten en is favoriet bij kinderen.
Families genoten ook van een eenvoudige witte vanillecake die ook zonder eieren werd gemaakt; hij bestaat uit bloem, suiker, zuiveringszout, zout, witte azijn, vanille, olie en water. Depression-era cake” is een recept voor een cake gemaakt van bruine suiker, water, olie, rozijnen, kaneel, kruidnagel en nootmuskaat gemengd met bloem en bakpoeder en soda.
Vele bruidstaarten tijdens de Tweede Wereldoorlog-tijdperk werden in feite gemaakt van karton, omdat de belangrijkste ingrediënten voor het maken van een echte cake moeilijk te vinden en te veroorloven waren. Er bestaat echter een recept voor een bruidstaart waarbij de eieren uit de rantsoenbonnen moesten worden gehaald; voor het glazuur wordt ook plantaardig vet gebruikt.
En tenslotte komt er uit een kookboek uit de Depressietijd van een grootmoeder een recept voor crullers, gefrituurd aardappeldeeg. En koks uit die tijd leerden ook havermoutkoekjes te maken met spekvet in plaats van boter.