Bij het maken van een testament of een trust kunt u specifieke begunstigden aanwijzen die specifieke zaken krijgen, en u kunt residuaire begunstigden aanwijzen voor al het andere. In haar testament laat Jenny bijvoorbeeld haar piano en haar hond na aan haar zus – dit zijn specifieke giften – en vervolgens benoemt zij haar echtgenoot Cesar tot begunstigde van de rest van haar nalatenschap.
Verloren begunstigden worden ook wel “restbegunstigden” genoemd, omdat zij alle goederen ontvangen die overblijven nadat de specifieke giften zijn gedaan.
Residuaire begunstigden in testamenten en trusts
U kunt een residuaire begunstigde benoemen voor een testament of een trust.Wat een residuaire begunstigde ontvangt, kan echter heel anders zijn in een testament vergeleken met een trust.
In Trusts. De begunstigde van een trust bij leven ontvangt alle goederen die in de trust zijn ondergebracht en die niet naar specifieke begunstigden zijn gegaan. Het residuaire eigendom is gewoonlijk gemakkelijk te definiëren, omdat het enige eigendom dat in aanmerking moet worden genomen, het eigendom is dat in de trust is ingebracht. In feite krijgt de residuaire begunstigde in een levende trust vaak niets, omdat de opsteller van de trust meestal specifieke begunstigden en plaatsvervangers benoemt voor alle bezittingen die in de trust zijn ingebracht – er blijft dus weinig of niets “over”. Voor veel opstellers van trusts is het benoemen van een residuaire begunstigde een backup-maatregel, als bescherming tegen de uiterst kleine kans dat zowel een primaire als een alternatieve begunstigde van de trust als eerste zal overlijden.
In testamenten. Daarentegen kan het heel ingewikkeld zijn om te bepalen wat de begunstigde van een testament ontvangt, omdat de begunstigde van een testament alle goederen uit de nalatenschap van de overledene ontvangt (niet alleen het testament) nadat alle andere goederen zijn verdeeld en alle verplichtingen zijn nagekomen. De begunstigde van een testament krijgt wat overblijft nadat de executeur:
- de specifieke schenkingen van het testament heeft verdeeld.
- alle bezittingen verdeelt die niet bij testament zijn verkregen – bijvoorbeeld bezittingen uit levensverzekeringen, levensverzekeringen, gezamenlijke huurcontracten, toewijzingen van begunstigden en rekeningen voor overboekingen bij overlijden. (Zie Hoe testament te vermijden, voor meer informatie over wat er door testament gaat.)
- Betaalt schulden, belastingen en laatste uitgaven.
Een achterblijvende begunstigde kan een meevaller of helemaal niets krijgen
De omvang van de achterblijvende nalatenschap zal zelfs voor een testamentmaker niet duidelijk zijn, omdat de waarde van de achterblijvende nalatenschap in de loop van de tijd verandert doordat begunstigden overlijden, schulden zich opstapelen, of eigendommen in waarde stijgen.
De residuaire begunstigde ontvangt alle “vervallen” schenkingen – schenkingen die mislukken omdat de begunstigde vóór de testamentmaker is overleden – alsmede alle bezittingen waarvoor de testamentmaker geen begunstigde heeft aangewezen. Bovendien, omdat alle schulden en uitgaven eerst uit dit resterend vermogen worden betaald, kan de nalatenschap pas worden bepaald nadat al deze toevoegingen en aftrekkingen zijn gedaan, en de begunstigde kan een meevaller of helemaal niets krijgen.
Voorbeeld 1 – Een begunstigde die resteert, ontvangt een vervallen schenking.
Ron gebruikt een testament om zijn hele vermogen te verdelen. Hij heeft een huis, een klein ambachtelijk bedrijfje, wat aandelen en een aanzienlijke spaarrekening. Hij laat zijn postzegelverzameling na aan zijn zus Martha, het handwerkbedrijf aan zijn goede vriend Pete, en benoemt zijn partner Paul tot begunstigde voor de rest van het vermogen. Als Ron overlijdt, krijgt Martha de postzegelverzameling, maar Pete is het jaar daarvoor overleden, dus het handwerkbedrijf gaat in de nalatenschap. Nadat de rekeningen zijn betaald, krijgt Paul alles behalve de postzegelverzameling.
Voorbeeld 2 – Een residuaire begunstigde krijgt bijna niets.
Hetzelfde voorbeeld, behalve dat Ron al tien jaar geen inkomstenbelasting had betaald. Als hij overlijdt, eist de overheid betaling uit zijn nalatenschap. Rons executeur betaalt de rekening met Rons spaarrekening en de opbrengst van de verkoop van de aandelen, zodat Paul alleen nog het huis en het ambachtsbedrijf in de nalatenschap overhoudt.
VoorBEELD 3: Een begunstigde ontvangt een meevaller.
In dit scenario benoemt Ron Paul tot begunstigde van alle grote posten – het huis, de aandelen en de spaarrekening – met het idee dat hij wil dat Paul het grootste deel van zijn nalatenschap krijgt. Net als voorheen, benoemt hij Pete om de ambachtelijke zaak te krijgen. Hij benoemt Martha tot begunstigde van de nalatenschap, in de veronderstelling dat dit ook de postzegelverzameling en andere snuisterijen in huis zou omvatten die Paul niet zouden interesseren. Echter, na Ron’s dood ontdekt zijn executeur een origineel schilderij op Ron’s zolder met een waarde van meer dan een miljoen dollar. Martha krijgt het schilderij als deel van het residuaire vermogen, ook al had Ron misschien gewild dat het naar Paul zou gaan.
Lees meer over testamenten en Living Trusts op Nolo.com.