Uitzonderlijke universele waarde
Briefe synthese
De rijstterrassen van de Filippijnse Cordilleras zijn een uitstekend voorbeeld van een geëvolueerd, levend cultureel landschap dat kan worden getraceerd zo ver terug als twee millennia geleden in de pre-koloniale Filippijnen. De terrassen bevinden zich in de afgelegen gebieden van de Filippijnse Cordillera bergketen op het noordelijke eiland Luzon, Filippijnse archipel. Terwijl de historische terrassen een uitgestrekt gebied bestrijken, bestaat de ingeschreven eigendom uit vijf clusters van de meest intacte en indrukwekkende terrassen, gelegen in vier gemeenten. Zij zijn alle het product van de Ifugao etnische groep, een minderheidsgemeenschap die deze bergen al duizenden jaren bewoont.
De vijf gegraveerde clusters zijn; (i) de Nagacadan terrassencluster in de gemeente Kiangan, een rijstterrassencluster dat zich manifesteert in twee duidelijk oplopende rijen terrassen die doorsneden worden door een rivier; (ii) de Hungduan terrassencluster die zich op unieke wijze ontpopt tot een spinnenweb; (iii) de centrale Mayoyao terras cluster die wordt gekenmerkt door terrassen afgewisseld met traditionele boeren bale (huizen) en alang (graanschuren); (iv) de Bangaan terras cluster in de gemeente Banaue die een typisch traditioneel Ifugao dorp omringt; en (v) de Batad terras cluster van de gemeente Banaue die is genesteld in amfitheater-achtige halfronde terrassen met een dorp aan de basis.
De rijstterrassen van Ifugao belichamen de absolute vermenging van de fysieke, sociaal-culturele, economische, religieuze, en politieke omgeving. Inderdaad, het is een levend cultureel landschap van ongeëvenaarde schoonheid.
De Ifugao rijstterrassen zijn de onschatbare bijdrage van de Filippijnse voorouders aan de mensheid. Gebouwd 2000 jaar geleden en doorgegeven van generatie op generatie, vertegenwoordigen de Ifugao rijstterrassen een blijvende illustratie van een oude beschaving die verschillende uitdagingen en tegenslagen, gesteld door de modernisering, heeft overwonnen.
Op grotere hoogte en gebouwd op steilere hellingen dan vele andere terrassen, weerspiegelt het Ifugao complex van stenen of lemen muren en het zorgvuldig uitsnijden van de natuurlijke contouren van heuvels en bergen om terrasvormige rijstvelden te maken, gekoppeld aan de ontwikkeling van ingewikkelde irrigatiesystemen, het oogsten van water uit de bossen van de bergtoppen, en een uitgebreid landbouwsysteem, een meesterschap in techniek dat tot op de dag van vandaag wordt gewaardeerd.
De terrassen illustreren een volharding van culturele tradities en een opmerkelijke continuïteit en uithoudingsvermogen, aangezien archeologisch bewijsmateriaal aantoont dat deze techniek al 2000 jaar vrijwel ongewijzigd in de regio in gebruik is. Hieruit kan veel lering worden getrokken voor toepassing in soortgelijke omgevingen elders.
Het onderhoud van de levende rijstterrassen weerspiegelt een hoofdzakelijk coöperatieve aanpak van de hele gemeenschap, die gebaseerd is op een gedetailleerde kennis van de rijke verscheidenheid aan biologische rijkdommen die in het agro-ecosysteem van Ifugao bestaan, een fijn afgestemd jaarlijks systeem met inachtneming van de maancycli, zonering en planning, uitgebreide bodembescherming, beheersing van een uiterst complex systeem voor de bestrijding van ongedierte op basis van de verwerking van een verscheidenheid aan kruiden, vergezeld van religieuze rituelen.
Criterium (iii): De rijstterrassen zijn een dramatische getuigenis van het duurzame en voornamelijk gemeenschappelijke systeem van een gemeenschap voor de rijstproductie, gebaseerd op het oogsten van water uit de met bossen begroeide bergtoppen en het aanleggen van stenen terrassen en vijvers, een systeem dat twee millennia heeft overleefd.
Criterium (iv): De rijstterrassen zijn een gedenkteken van de geschiedenis en de arbeid van meer dan duizend generaties kleinschalige boeren die, samenwerkend als een gemeenschap, een landschap hebben gecreëerd dat is gebaseerd op een delicaat en duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen.
Criterium (v): De rijstterrassen zijn een uitstekend voorbeeld van landgebruik dat het resultaat is van een harmonieuze interactie tussen de mens en zijn omgeving die een steil terrassenlandschap van grote esthetische schoonheid heeft opgeleverd, dat nu kwetsbaar is voor sociale en economische veranderingen.
Integriteit
Hoewel kaarten van het eigendom nog moeten worden voorbereid en grenzen nog moeten worden afgebakend, zijn alle belangrijke attributen van de rijstterrassen, bestaande uit de rijstterrasvelden, de traditionele dorpen en de bossen die zijn waterscheiding vormen, aanwezig in de vijf ingeschreven clusters. Hoewel traditioneel gedefinieerde grenzen voor de terrassen met de bufferzone van particuliere bossen een zekere mate van bescherming hebben geboden, is de definitie van precieze grenzen van de beschermde gebieden en de voorbereiding en uitvoering van Community-Based Land Use and Zoning Plans (CBLUZP) van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat de voorwaarden van integriteit worden gehandhaafd.
De ingeschreven terras clusters worden nog steeds op de traditionele manier bewerkt en onderhouden, hoewel andere nabijgelegen terrassen zijn verlaten of tijdelijk buiten gebruik zijn geraakt als gevolg van veranderingen in klimaat- en neerslagpatronen in de bergwateren van de terrassen. In sommige dorpen beïnvloedde de kerstening in de jaren 1950 de uitvoering van inheemse gebruiken en rituelen die essentieel waren voor het in stand houden van de menselijke verbintenis die natuur en mens in het landschap in evenwicht houdt; vandaag bestaan inheemse gebruiken naast het christendom. Het terrassenlandschap is echter zeer kwetsbaar omdat het sociale evenwicht dat de afgelopen twee millennia op de rijstterrassen heeft bestaan, ernstig wordt bedreigd door technologische en evolutionaire veranderingen. Migratieprocessen van het platteland naar de stad beperken de landbouwarbeidskrachten die nodig zijn om het uitgestrekte gebied van de terrassen te onderhouden en de klimaatverandering heeft onlangs zijn weerslag gehad op het landgoed waardoor beken zijn opgedroogd, terwijl massale aardbevingen de locaties van waterbronnen hebben veranderd en ervoor hebben gezorgd dat terrasdammen zijn verplaatst en waterdistributiesystemen zijn omgeleid.
Deze factoren vormen belangrijke uitdagingen die kunnen worden aangepakt door de duurzame uitvoering van instandhoudings- en beheersmaatregelen.
Authenticiteit
De rijstterrassen van de Filippijnse Cordilleras zijn authentiek in vorm, karakter en functie als een direct resultaat van het 2000 jaar oude en continu gehandhaafde regime dat klimatologische, geografische, ecologische, agronomische, etnografische, religieuze, sociale, economische, politieke en andere factoren met elkaar in evenwicht brengt. Door middel van rituele praktijken, gezangen en symbolen die het ecologisch evenwicht benadrukken, heeft de Ifugao gemeenschap de intactheid van het traditionele beheerssysteem van de terrassen gedurende deze lange periode gehandhaafd, waardoor de authenticiteit van zowel de oorspronkelijke landschapsarchitectuur als de traditionele natte-rijstteelt gewaarborgd is. Zodra dit evenwicht wordt verstoord, begint het hele systeem in elkaar te storten, maar zolang zij allen harmonieus samenwerken, zoals zij gedurende twee millennia hebben gedaan, is de authenticiteit totaal.
Als levend cultuurlandschap wordt de culturele respons van de eigenaars en bewoners van de terrassen voortdurend verfijnd en aangepast door evolutionaire veranderingen in antwoord op veranderende klimatologische, sociale, politieke en economische omstandigheden. Echter, het feit dat de Ifugao gemeenschap hun voorouderlijk land blijft bezetten, gebruiken en onderhouden op de eeuwenoude traditionele wijze zorgt voor waardering en bewustzijn van de blijvende waarde van deze traditionele praktijken die hen blijven ondersteunen.
De vermindering van het aantal arbeidskrachten en andere sociale en milieu factoren, waaronder veranderingen in het beheer van de bossen in het stroomgebied, maken dit traditionele systeem en daarmee het totale evenwicht zeer kwetsbaar en vereisen duurzaam beheer en behoud.
Beschermings- en beheersvereisten
De rijstterrassen van de Filippijnse Cordilleras werden uitgeroepen tot Nationale Schatten bij Presidentiële Decreten 260:1973 en 1505:1978. De terrassen worden eveneens beschermd door Republikeinse Wet nr. 10066:2010, die voorziet in de bescherming en het behoud van het Nationaal Cultureel Erfgoed.
De terrassen worden al lang beschermd en beheerd door traditionele, voorouderlijke tradities van landbeheer van de inheemse Ifugao-gemeenschap. De afzonderlijke terrassen zijn particulier eigendom en worden beschermd door voorouderlijke rechten, stamwetten en traditionele praktijken. Het onderhoud van de levende rijstterrassen weerspiegelt een hoofdzakelijk coöperatieve aanpak van de hele gemeenschap die gebaseerd is op een gedetailleerde kennis van de rijke verscheidenheid aan biologische hulpbronnen die in het agro-ecosysteem van Ifugao bestaan, een nauwkeurig afgestemd jaarlijks systeem dat de maancycli respecteert, zonering en planning, uitgebreid bodembehoud, en de beheersing van een uiterst complex systeem voor de bestrijding van ongedierte op basis van de verwerking van een verscheidenheid aan kruiden, begeleid door religieuze rituelen.
De Commissie voor de Terrassen van lfugao, een Presidentiële Commissie die de opdracht heeft gekregen de Rijstterrassen in stand te houden, werd in februari 1994 opgericht. Ten tijde van de inschrijving werd een 6-jarig Masterplan opgesteld, dat later werd uitgebreid tot een periode van tien jaar. Momenteel vallen de Rijstterrassen onder het beheer van de Provinciale Regering van Ifugao en de Nationale Commissie voor Cultuur en Kunst. Een Masterplan voor de Rijstterrassen omvat het beheer, het behoud en sociaal-economische kwesties.
Pogingen in het verleden om de terrassen in stand te houden zijn sporadisch ondernomen, gericht op eenmalige pogingen die zeer weinig positief effect hebben gehad. Echter, de huidige inspanningen van de regering gericht op het verbeteren van de economische omstandigheden van de mensen door middel van haar verschillende sociaal-economische programma’s zijn hoopvol en bemoedigend.
De bedreigingen en zorgen die werden geïdentificeerd toen het pand in 2001 op de lijst van World Heritage in Danger werd geplaatst, worden nu gewetensvol en systematisch aangepakt door de inspanningen van de provinciale regering en de betrokken nationale instanties. Dit zal de voltooiing van de corrigerende maatregelen garanderen die de verwijdering van het eigendom van de lijst van werelderfgoed in gevaar inhouden. Er zijn programma’s opgesteld om te zorgen voor herstel en behoud van het landschap door documentatie en voortdurend fysiek herstel van aangetaste gebieden, met inbegrip van de heropleving van traditionele praktijken die culturele degeneratie tegengaan.
Aangezien er uitdagingen blijven bestaan op het gebied van behoud en beheer van de rijstterrassen als levend cultuurlandschap, zullen aanhoudende inspanningen moeten worden verricht door de regering en de betrokken nationale instanties om de duurzaamheid en het behoud ervan op lange termijn te waarborgen. Dit houdt in dat de nationale regering beleid en wetten moet uitvaardigen voor het behoud van de natuurlijke hulpbronnen, richtsnoeren moet vaststellen voor het behoud en voor procedures voor milieu-effectrapportages en infrastructuur voor de uitvoering van grote projecten. Beheersinstanties op provinciaal en gemeentelijk niveau moeten over voldoende middelen beschikken en hun werkzaamheden coördineren met de organisaties van eigenaren van de rijstterrassen.
Pride of place en cultuur, met inbegrip van de betrokkenheid op lange termijn van de inheemse Ifugao belanghebbenden zullen de duurzaamheid en het behoud van dit levende cultuurlandschap mettertijd verzekeren.