Met een uitgebreide menukaart kon Sambo’s bijna iedereen iets te bieden hebben – diners met alles van filet mignon tot gefrituurde kip, en ontbijten zoals de Papa Jumbo-special (sap, eieren, spek of worst, en zes pannenkoeken) en een cottage cheese & perziksalade.
Op het hoogtepunt in 1979 had Sambo’s een ongelofelijke 1.117 restaurants in 47 staten.
Maar twee jaar later, verklaarde het bedrijf zich echter failliet en werden de meeste locaties verkocht of gesloten. Hoewel niet geheel verantwoordelijk, heeft de controversiële naam van het restaurant zeker bijgedragen aan de ondergang in de jaren ’80.
Hoewel de oprichters volhouden dat het woord “Sambo” oorspronkelijk kwam door het combineren van de namen Sam en Bo – voor Sam Battistone en Newell Bohnett – deed het onmiddellijk denken aan “The Story of Little Black Sambo”, een kinderverhaal uit 1899 over een jongen met een donkere huidskleur, een aantal gemene tijgers en een heleboel pannenkoeken.
Het was aanvankelijk een populair boek, maar veel mensen hadden tijd nodig om te verwerken, en vervolgens te protesteren, dat de namen van de personages ook racistische scheldwoorden waren tegen mensen met een donkere huidskleur.
In 1951 was de Rochester, New Yorkse afdeling van de NAACP een van de eersten die verzocht om het boek uit schoolbibliotheken te verwijderen, met de opmerking dat Sambo “niet goed was voor de menselijke relaties en democratische principes.”
Toch, zes jaar later opende Sambo’s Pancake House zijn deuren in Santa Barbara, Californië. In plaats van een andere restaurantnaam te kiezen, besloten de oprichters zich er helemaal in te verliezen. Ze maakten zelfs van hun eerste mascotte een klein zwart jongetje en gebruikten de slogan: “De lekkerste pannenkoeken ten westen van de Congo.
Ofwel om de critici enigszins te sussen, ofwel om de basis te leggen voor een nieuwe merkcampagne – of allebei – medio 1960 had het restaurant een nieuwe mascotte. Deze versie van het personage Sambo was een lichtgetinte Indiase jongen met een tulband, die meer dan twee decennia lang het gezicht van het merk zou blijven.
Ondanks de verandering van het icoon bleef de bedrijfsnaam controversieel.
Sinds ten minste 1972 (zoals te zien is in een van de artikelen hieronder) was er aanzienlijke weerstand tegen de racistische ondertoon van “Sambo’s”, hoewel het bedrijf volhield dat de negatieve feedback minimaal was.
Dus, met veel geld al geïnvesteerd in het merk, en om hun momentum niet te verliezen, koos het management ervoor om de naam niet te veranderen.
In november 1977, woog de gesyndiceerde columnist William Raspberry het standpunt van het bedrijf, en schreef: “de naam ‘Sambo’ wordt door zwarte Amerikanen in het hele land als een belediging opgevat. Het is moeilijk voor te stellen dat Sam Battistone dat niet weet.
“Het is ook niet verwonderlijk dat het bedrijf weinig formele klachten heeft gehad, hoewel het momenteel in zo’n 45 staten actief is.” Raspberry concludeerde: “Ik zal je waarschijnlijk geen protestbrief schrijven als ik ervan uitga dat je weet dat je me beledigt en dat het je gewoon niets kan schelen.”
Fast-forward naar juni 2020, toen er nog maar één Sambo’s over was – het oorspronkelijke restaurant in Santa Barbara, nu eigendom van Battistone’s kleinzoon Chad Stevens.
Ten langen leste, zei het bedrijf, was het tijd voor de kleine Indiase jongen om te gaan – en om zijn naam mee te nemen.
Zoals gepost op het Sambo’s Instagram-account: “We veranderen de naam van ons restaurant, wat de toekomstige naam zal zijn is nog onzeker, het zal echter niet Sambo’s zijn…
“Onze familie heeft in ons hart gekeken en beseft dat we gevoelig moeten zijn wanneer anderen die we respecteren een sterke oproep doen. Dus vandaag zijn we solidair met degenen die verandering zoeken en doen we ons deel zo goed als we kunnen.”
Het grillige officiële verhaal van de naam Sambo’s (jaren 70)
Er was eens… er was een jongetje in India dat Sambo heette, die dolgelukkig was met de nieuwe outfit die zijn vader en moeder hem hadden gegeven.
Op een dag liep hij door de jungle en ontmoette een grote tijger die Sambo vertelde dat hij hem zou opeten als hij hem zijn mooie rode jas niet gaf.
Sambo gaf de tijger zijn jas en ging verder door de jungle waar hij nog drie tijgers tegenkwam. Hij moest de eerste zijn mooie groene paraplu geven, de tweede zijn blauwe broek, en de derde tijger eiste zijn mooie paarse schoenen.
Parme kleine Sambo ging op weg naar huis en hij was erg verdrietig omdat de wrede tijgers al zijn mooie kleren hadden afgepakt.
Maar op weg naar huis hoorde hij een vreemd geluid, en toen hij door het hoge oerwoudgras gluurde, zag hij de tijgers elkaar achterna zitten rond een boom. Ze gromden en vochten om Sambo’s mooie nieuwe kleren.
Kleine Sambo ging naar de tijgers toe en zei dat als ze ophielden met vechten en zijn mooie kleren teruggaven, hij ze zou trakteren op een bord met de lekkerste, lichtste pannenkoeken die ze ooit hadden gegeten.
Dus gaven ze zijn mooie rode jas, zijn groene paraplu, zijn blauwe broek en zijn mooie paarse schoenen terug.
Daarna gingen ze met z’n allen naar een Sambo’s Restaurant waar elke tijger vijfenzeventig pannenkoeken at… maar Sambo at er honderdnegenenzestig omdat hij zo-o-o-o-o-o-o hongerig was.
De beroemde Sambo’s houten stuivers
Geschonken aan eters bij elke aankoop, kregen ze bij elke aankoop een gratis kopje koffie (later werd dit 10 cent).
Sambo’s restaurant: Een verhaal over tijgers
Ad in The Miami Herald (Florida) 6 november 1966
Er was eens in het verre India dat een jongetje woonde, Sambo genaamd, dat al zijn mooie kleren verloor aan een paar tijgers, die vervolgens ruzie maakten over de verdeling van hun buit.
Sambo stelde voor dat ze ophielden met vechten, zijn mooie kleren aan hem teruggaven en de kleinste, lichtste pannenkoeken accepteerden die ze ooit hadden gegeten. Natuurlijk nam hij ze mee naar een Sambo’s Restaurant.
Zo gaat één versie van het bekende Sambo-verhaal. Ondertussen zijn Sambo’s Restaurants in het verre Californië en andere westelijke staten zelf een verhaal geworden.
Van 1957 met één locatie is de Sambo’s keten gegroeid tot er 52 Sambo’s Restaurants in het Westen zijn, en binnenkort zal er een eerste Sambo’s zijn op 69th and Collins, Miami Beach… met anderen die zullen volgen.
Onder leiding van twee energieke jonge mannen, Sam Battistone, Jr., en Robert Hild, die al sinds de oprichting bij de keten werken, zal Sambo’s-on-the-beach uitstekend eten, snelle service, een prettige omgeving en een gezonde, familiaire sfeer bieden.
Sambo’s restaurant zal 24 uur per dag open zijn, en het is overduidelijk dat dit restaurant dé plek is om naartoe te gaan. Als pannenkoeken niet helemaal je ding zijn, kun je bij Sambo ook terecht voor allerlei andere lekkernijen.
MORE: Bekijk een aantal ouderwetse Dairy Queen-winkels uit de jaren ’50
Het wordt zeker een favoriete eetplek voor het hele gezin, want naast hun elegante pannenkoeken, kun je je tegoed doen aan steaks, karbonades en overheerlijke gebakken kip… om maar een paar items te noemen. Kinderen van alle leeftijden zullen genieten van de heerlijke, ongedwongen sfeer op elk moment van de dag of nacht.
Je kunt je nu niet haasten om naar Sambo’s te gaan. Het duurt zelfs nog een paar weken voordat het spectaculaire nieuwe gebouw, met zijn tentachtige dak, klaar is… Maar, houd je ogen open voor een Sambo’s “Wooden Nickel”… Goed voor een kopje koffie van het huis.
Sambo’s restaurant track record perfect (1969)
Door William Doyle – Oakland Tribune (Californië) 7 september, 1969
Nachtennegentig pogingen zonder mislukking zou een geweldig record zijn voor een kicker van een voetbalconversie of een taartenbakker, maar als het gaat om het openen van restaurants is het fenomenaal.
Dat is echter het track record voor Sambo’s Restaurants Inc, de in Santa Barbara gevestigde keten die in 1957 in de kuststad werd opgericht en nu in 11 staten actief is.
Sam D. Battistone, de 29-jarige president en zoon van een van de oprichters van de quick-service restaurantketen, stopte deze week na de opening van de 98e Sambo’s aan San Pablo Avenue in Richmond.
De chief executive officer van de restaurantketen ontvouwde een operationeel plan dat volgens hem een belangrijke factor is in het succes van Sambo’s. Het is het manager-partner programma waarmee de keten nieuwe restaurants opent.
ZIE OOK: Howard Johnson’s ijssalons & restaurants: Good old days goodness uit de jaren ’50 & jaren ’60
Het bedrijf werft voortdurend aspirant-managers en laat hen een zes maanden durende opleiding volgen die vijf weken formele training in de Sambo’s school in Santa Barbara omvat en ongeveer vijf maanden werk in de verschillende afdelingen van restaurants in de keten.
Op dat moment investeert de aspirant-partner 20.000 dollar, waarmee hij 20 procent van de winst van het restaurant krijgt, en krijgt hij de kans om een van de beschikbare units uit te kiezen.
Vraag naar managers
Terwijl Sambo’s dit jaar 28 nieuwe restaurants opent, bovenop de 18 van een jaar geleden, blijft de vraag naar managementtalent aanhouden, zegt Battistone.
Het bedrijf behoudt 50 procent eigendom, en stelt vervolgens de resterende 30 procent beschikbaar in blokken van elk 5 procent aan andere managers in de keten.
De kleurrijk geklede Sambo’s president zegt dat het bedrijf niet veel geld uitgeeft aan het openen van nieuwe plaatsen.
Hij schat de kosten op $310,Hij schat de kosten op $310.000 ($100.000 en $120.000 voor het gebouw en $90.000 voor apparatuur en meubilair), maar zegt dat het grootste deel hiervan gewoonlijk door verhuurders wordt opgebracht.
Sambo’s investering in een nieuw restaurant bedraagt gemiddeld $10.000 voor huurdeposito’s en organisatiekosten.
MORE: Kijk terug naar deze vintage Pizza Hut restaurants & levensmiddelen uit de jaren ’70
Het bedrijf werkt met een vast menu met alle levensmiddelen, behalve bederfelijke, die door het hele land worden verscheept vanuit Santa Barbara.
Gevraagd naar de efficiëntie van het leveren tot in Florida, wees Battistone erop dat de vrachtwagens terugkeren met grondstoffen uit de verschillende staten om de commissary te bedienen, en dus in beide richtingen werken.
Alleen twee prijsverhogingen
Het lijkt te werken; Sambo’s heeft in de afgelopen 12 jaar slechts twee prijsverhogingen op het menu gehad – waarvan één onlangs, toen de rundvleesprijzen de pan uit rezen.
De keuze van een locatie is natuurlijk belangrijk, maar Sambo’s legt zich niet vast op een knooppunt van snelwegen of een ander onbuigzaam criterium.
Battistone zegt dat het bedrijf zoekt naar locaties die door de lokale bevolking worden onderhouden en extra inkomsten krijgen uit speciale situaties.
Het Oakland-restaurant op Broadway, drie blokken boven Jack London Square, heeft het grootste brutovolume van alle locaties in de Sambo’s-keten.
Het haalt $650-700,000 per jaar binnen vergeleken met een gemiddelde van $337,000 voor de keten, en Battistone zegt dat het zaken trekt van het nabijgelegen productiegebied in de vroege ochtend, de kantoormedewerkers in het gebied tijdens de lunch en motel- en Jack London Square klanten in de avond en na 2 a.
Battistone ziet verdere uitbreiding, zowel door verplaatsing van Sambo’s naar het Midwesten en Oosten, als door de start van Heidi Pie Shops (de eerste opent binnenkort in Santa Barbara) en Red Top hamburger stands.
De naam “Sambo’s” – Semantiek van een veranderende tijd (1972)
Door Ron Goldwyn – The Journal Herald (Dayton, Ohio) 29 feb 1972
Niemand citeerde Shakespeare, maar zijn vraag over wat er in een naam zit, werd vorige week vanuit elke hoek van de gemeenschapsruimte van Northcrest Gardens nadrukkelijk beantwoord.
De naam in kwestie was Sambo.
Voor Sam Battistone, de 31-jarige directeur van het in Californië gevestigde Sambo’s Restaurants Inc, was het woord een fantasievolle commerciële afleiding van de voornaam van zijn vader (en die van hemzelf), die 200 restaurants in 23 staten siert.
Voor sommige van de 500 bewoners van Northcrest is het woord een racistische scheldwoord dat lelijke woorden en daden zou kunnen oproepen voor de deur van hun jaar oude, voorstedelijke, geïntegreerde appartementenproject.
Battistone vloog donderdagavond vier uur lang naar Dayton voor een ontmoeting met Northcrest-bewoners, eigenaren en lokale armoedebestrijdingswerkers.
De eerste Sambo’s in Ohio is in aanbouw naast Northcrest Gardens in de buurt van North Dixie Drive en Needmore Road. Een mei opening is gepland. Battistone wist dat er tegenstand was, maar zei dat hij de gebruikelijke klachten over hekken, verlichting en parkeergelegenheid verwachtte.
Cynthia Sawyer, een bewoonster van Northcrest die muziekprogramma’s, dansavonden en tekenfilmshows voor kinderen heeft georganiseerd in het 182 woningen tellende Northcrest, was het meest openhartig.
“Eén woord vandaag kan een rel veroorzaken,” zei ze. “Ik ga terug naar iets waar niemand iets tegenin kan brengen. De Engelse taal.”
Ze citeerde vervolgens uit Webster’s. Sambo verwijst naar negers en wordt “meestal geringschattend gebruikt.” Daarna citeerde ze uit een encyclopedie: “… gebruikt op een zeer onvriendelijke manier.”
Anderen stonden op. Sommige blanke buren van mevrouw Sawyer steunden haar en zeiden dat een belediging van hun zwarte vrienden een belediging van henzelf was. Een jonge zwarte man zei dat zijn opa hem als bijnaam Sambo had gegeven, en dat de naam hem niet beledigde. Een zwarte vrouw zei dat zij er ook geen last van had.
Keer op keer kwam het gesprek terug op de aard van Northcrest. Het project was gepland als het eerste federaal gesteunde 236-project voor gezinnen met een laag en gemiddeld inkomen buiten Dayton. Annexatie bracht het binnen de stadsgrenzen, maar veranderde niets aan de lelieblanke teint van de omringende buurt.
Northcrest is misschien 15 tot 20 procent zwart. De bewoners, althans degenen die actief zijn in de gemeenschapsraad, praten over hun kleine problemen en hun grote successen in deze proefbuis van “geïntegreerde huisvesting.”
Nu wilde een zakenman iets naast de deur zetten dat, voor sommigen, tientallen jaren van wrede of neerbuigende scheldwoorden opriep die naar zwarte mensen werden geslingerd.
De kleine zwarte Sambo-legende gaat niet eens over zwarten of Afrikanen. Het gaat over een jongeman in India die bang was voor een paar tijgers, maar het beste met ze voorhad.
Stille, geïllustreerde edities van het kinderverhaal hebben vaak plantage-achtige personages. Door de jaren heen werd “Sambo”, zoals mevrouw Sawyer zei, “erg onvriendelijk”. Het boek is verwijderd uit de schappen van de Dayton schoolbibliotheek.
Terwijl de discussie beleefd om hem heen wervelde, schetste Battistone drie opties: Verander de naam, verkoop het restaurant, of open zoals het is. Hij zei dat hij een paar weken nodig heeft om een beslissing te nemen, ook al drong zijn publiek van ongeveer 35 man aan op een beslissing ter plekke.
De bedrijfsnaam, zei hij, kwam 15 jaar geleden van de oprichters: zijn vader, Sam Sr., en een partner genaamd Bohnett. De raciale verwijzing was nooit overwogen, en, hij benadrukte, is niet ter sprake gebracht bij een van de andere verkooppunten.
“Ben je niet groot genoeg om het te veranderen?” Mevrouw Sawyer bleef aandringen. “Verander het in BoSam’s. Verander het gewoon. Het was oorspronkelijk een goed verhaal. Tom was een goede naam. We hadden Thomas Jefferson. Maar nu hebben we oom Tom.”
ZIE OOK: Vintage Taco Bell restaurants & wat de Mexicaanse fastfoodketen vroeger serveerde
Don Kear stond op. Kear, een werknemer van DESC, is voorzitter van Urban People, de coalitie van zes kerken die Northcrest Gardens heeft gebouwd als een antwoord van de bevolking op het isolement en het tekort aan woningen. Kear spreekt met zachte stem.
“Wij willen u verzoeken om de landelijke naam van uw restaurants te veranderen,” zei hij. “Pas een paar jaar geleden werd ik me bewust van de druk op zwarte mensen. Misschien bent u zich niet bewust van de druk…”
ALSO SEE: Het Kerner Rapport, een baanbrekende studie uit 1968 over racisme in Amerika, werd genegeerd door de president die er opdracht toe gaf
(Eigenlijk is het veranderen van bedrijfsnamen halverwege de rit nauwelijks onbekend. Cities Service benzine moet er genoeg van hebben gekregen te worden verward met openbare nutsbedrijven, want op een dag werd Citgo geboren. En Nationwide Insurance was ooit de Farm Bureau Insurance Co.)
Battistone probeerde enkele problemen te beschrijven die hij onder een andere naam zou hebben, hoe het misschien niet rendabel zou zijn om de nationale reclamebinding en reputatie te missen.
Dus Mel Jackson, hoofd van het Montgomery County Community Action Agency, deed een duit in het zakje met een “voorspelling”, zoals hij het noemde. “Als je blijft volharden in het opzetten van die Little Black Sambo, ga je problemen krijgen, en je zult waarschijnlijk geen succesvolle Little Black Sambo-operatie in Dayton hebben.”
Battistone zei dat het bedrijf gewoon Sambo’s is, zonder dat er “little black” aan te pas komt, maar Jackson zei dat hij het opzettelijk zo had gezegd “omdat dat de connotatie is.”
Toen voegde Jackson zijn versie van semantiek en veranderende tijden toe: “Vijftien jaar geleden was ik een neger. Vandaag ben ik een zwarte man.”
Sambo’s “Tiger Tamers” trouwclub voor kinderen
ALSO ZIEN: Vintage McDonald’s menu’s & eten: Bekijk 5 decennia van de geschiedenis van de beroemde fastfoodketen
Sambo’s 1976 Bicentennial kleurboek
Vintage Sambo’s circus kleurboek voor kinderen
Sambo’s kindermenu coupons uit de jaren zeventig
Lucy & Linus van Peanuts bespreekt het oude Sambo verhaal
Deze vintage Peanuts strip liep in maart in kranten door het hele land, 1958.
ALSOPSZIEN: Bekijk deze 40 vintage diners uit de jaren ’40 (en probeer de blauwe-plaat special!)