ArgentiniëEdit
In de Latijns-Amerikaanse docta, kan de academische dissertatie worden aangeduid als verschillende stadia binnen het academische programma dat de student wil bereiken in een erkende Argentijnse universiteit, in alle gevallen moeten de studenten een originele bijdrage ontwikkelen in de gekozen gebieden door middel van verschillende papieren werk en essays die het lichaam van de thesis omvatten. In overeenstemming met de academische graad wordt de laatste fase van een academisch proefschrift in het Spaans een defensa de grado, defensa magistral of defensa doctoral genoemd in gevallen waarin de universitaire kandidaat respectievelijk zijn licentiaat-, master- of doctoraatsprogramma afrondt. Volgens een commissiebesluit kan het proefschrift worden goedgekeurd of afgewezen door een academische commissie die bestaat uit de proefschriftleider en ten minste één beoordelaar. Alle referenten van het proefschrift moeten al ten minste de academische graad hebben behaald die de kandidaat probeert te bereiken.
CanadaEdit
Aan Engelstalige Canadese universiteiten worden geschriften die worden ingediend om te voldoen aan de eisen van het bacheloronderwijs, doorgaans papers, term papers of essays genoemd. Een langer werkstuk of essay dat ter voltooiing van een vierjarige bacheloropleiding wordt ingediend, wordt soms een major paper genoemd. Onderzoekspapers van hoge kwaliteit die worden gepresenteerd als de empirische studie van een “postgraduate” opeenvolgende bachelor met Honours of Baccalaureatus Cum Honore graad, worden thesis genoemd (Honours Seminar Thesis). Belangrijke werkstukken die worden gepresenteerd als het laatste project voor een mastergraad worden gewoonlijk thesis genoemd; en belangrijke werkstukken die het onderzoek van de student naar een doctorsgraad presenteren, worden theses of dissertaties genoemd.
Aan Canadese universiteiten onder het Frans beïnvloede systeem, kunnen studenten de keuze hebben tussen het presenteren van een “mémoire”, wat een korter synthetisch werk is (ongeveer 75 pagina’s) en een thèse die honderd pagina’s of meer beslaat. Een synthetische monografie in het kader van een doctoraat wordt een “thèse” genoemd. Zie ook compilatiescriptie. Aan beide werken kan een “mention d’honneur” (uitmuntendheid) worden toegekend als gevolg van het besluit van de examencommissie, hoewel dit zelden voorkomt.
Een typische scriptie of essay voor een bacheloropleiding kan veertig pagina’s beslaan. Masterscripties zijn ongeveer honderd pagina’s. Doctoraalscripties zijn meestal meer dan tweehonderd pagina’s. Dit kan sterk variëren per discipline, programma, hogeschool of universiteit. Normaal gesproken is de vereiste minimale studieduur echter vooral afhankelijk van de complexiteit of kwaliteit van de onderzoekseisen.
Theses Canada verwerft en bewaart een uitgebreide collectie Canadese scripties bij Library and Archives Canada’ (LAC) door middel van een partnerschap met Canadese universiteiten die aan het programma deelnemen.
KroatiëEdit
Aan de meeste universitaire faculteiten in Kroatië wordt een graad verkregen door het verdedigen van een scriptie na het behalen van alle in het studieprogramma gespecificeerde colleges. In het Bologna-systeem wordt de bachelorscriptie, završni rad (letterlijk “eindwerk” of “afsluitend werk”) genoemd, verdedigd na 3 jaar studie en is ongeveer 30 pagina’s lang. De meeste studenten met een bachelordiploma gaan verder met een masteropleiding die eindigt met een masterscriptie die diplomski rad (letterlijk “diplomawerk” of “afstudeerwerk”) wordt genoemd. De term dissertatie wordt gebruikt voor een proefschrift (doktorska disertacija).
Tsjechische RepubliekEdit
In de Tsjechische Republiek wordt het hoger onderwijs afgesloten met het slagen voor alle klassen die nog overblijven voor het onderwijscompendium voor een bepaalde graad en het verdedigen van een dissertatie. Voor de bacheloropleiding heet het proefschrift bakalářská práce (bachelorscriptie), voor de masteropleiding en de opleiding tot doctor in de geneeskunde of tandheelkunde is het diplomová práce (masterscriptie) en voor de opleiding tot doctor in de filosofie (PhD) is het dissertation dizertační práce. Het proefschrift voor de zogenaamde hogere beroepsschool (Vyšší odborná škola, VOŠ) wordt absolventská práce genoemd.
FinlandEdit
De volgende soorten proefschriften worden in Finland gebruikt (namen in het Fins/Zweeds):
- Kandidaatintutkielma/kandidatavhandling is het proefschrift dat hoort bij academische graden op lager niveau (bachelordiploma), en aan universiteiten voor toegepaste wetenschappen.
- Pro gradu(-tutkielma)/(avhandling )pro gradu, in de omgang gewoon “gradu” genoemd, is het proefschrift voor masterdiploma’s, die de meerderheid van de in Finland verleende graden vormen, en dit is dan ook het meest voorkomende type proefschrift dat in het land wordt ingediend. Het equivalent voor ingenieurs- en architectuurstudenten is diplomityö/diplomarbete.
- De scripties van het hoogste niveau heten lisensiaatintutkielma/licentiatavhandling en (tohtorin)väitöskirja/doktorsavhandling, voor respectievelijk licentiaat- en doctoraatsdiploma’s.
FrankrijkEdit
In Frankrijk wordt de academische dissertatie of het proefschrift een thèse genoemd en het is voorbehouden aan het eindwerk van doctoraalkandidaten. De minimale paginalengte is over het algemeen (en niet formeel) 100 pagina’s (of ongeveer 400.000 tekens), maar is meestal enkele malen langer (behalve voor technische scripties en voor “exacte wetenschappen” zoals natuurkunde en wiskunde).
Om een mastergraad in onderzoek te voltooien, moet een student een mémoire schrijven, het Franse equivalent van een masterscriptie in andere stelsels van hoger onderwijs.
Het woord dissertatie in het Frans is gereserveerd voor kortere (1.000-2.000 woorden), meer generieke academische verhandelingen.
De verdediging wordt een soutenance genoemd.
DuitslandEdit
In Duitsland wordt een academische scriptie Abschlussarbeit genoemd of, meer specifiek, de basisnaam van de graad aangevuld met -arbeit (ruwe vertaling: -werk; bijv, Diplomarbeit, Masterarbeit, Doktorarbeit). Voor bachelor- en masterdiploma’s kan de naam ook worden aangevuld met -thesis (bijv. Bachelorthesis).
De lengte wordt vaak aangegeven in aantal pagina’s en is afhankelijk van afdelingen, faculteiten en studierichtingen. Een bachelorscriptie is vaak 40-60 pagina’s lang, een diplomascriptie en een masterscriptie meestal 60-100. De vereiste indiening voor een doctoraat wordt een Dissertatie of Doktorarbeit genoemd. De indiening voor een Habilitation, wat een academische kwalificatie is, niet een academische graad, heet Habilitationsschrift, niet Habilitationsarbeit. Promoveren door publicatie wordt steeds gebruikelijker in veel vakgebieden.
Een doctorstitel wordt vaak behaald met meerdere niveaus van een Latijnse eervolle vermelding voor het proefschrift, variërend van summa cum laude (beste) tot rite (naar behoren). Een proefschrift kan ook worden afgewezen met een Latijnse opmerking (non-rite, non-sufficit of erger als sub omni canone). Bachelor- en masterscripties krijgen numerieke cijfers van 1,0 (beste) tot 5,0 (mislukt).
IndiaEdit
In India wordt de scriptieverdediging een viva voce (Latijn voor “met levende stem”) examen genoemd (kortweg viva). Bij de viva zijn twee examinatoren, een begeleider (studentbegeleider) en de kandidaat betrokken. De ene examinator is een academicus van de eigen universitaire afdeling van de kandidaat (maar niet een van de begeleiders van de kandidaat) en de andere is een externe examinator van een andere universiteit.
In India gaan PG-kwalificaties zoals MSc Physics gepaard met de indiening van een proefschrift in Deel I en de indiening van een Project (een werkmodel van een innovatie) in Deel II. Bij ingenieurs- en ontwerpkwalificaties zoals BTech, B.E., B.Des, MTech, M.E. of M.Des moet ook een proefschrift worden ingediend. In alle gevallen kan het proefschrift worden verlengd voor een zomerstage bij bepaalde onderzoeks- en ontwikkelingsorganisaties of ook als doctoraalscriptie.
IndonesiëEdit
In Indonesië wordt de term proefschrift specifiek gebruikt om naar masterscripties te verwijzen. De undergraduate thesis wordt skripsi genoemd, terwijl de doctorale dissertatie disertasi wordt genoemd. In het algemeen worden deze drie termen aangeduid als tugas akhir (eindopdracht), die verplicht is voor het voltooien van een graad. Onderwijzende studenten beginnen gewoonlijk met het schrijven van hun eindwerk in hun derde, vierde of vijfde inschrijvingsjaar, afhankelijk van de eisen van hun respectieve studierichtingen en universiteiten. In sommige universiteiten moeten studenten een voorstel skripsi of voorstel tesis (thesisvoorstel) schrijven voordat zij hun eindopdracht kunnen schrijven. Als het voorstel voor de scriptie door de academische examinatoren als voldoende wordt beschouwd, mogen de studenten hun eindopdracht schrijven.
IranEdit
In Iran moeten studenten gewoonlijk een scriptie (Perzisch: پایاننامه pāyān-nāmeh) presenteren in hun mastergraad en een proefschrift (رساله resāleh) in hun doctoraatsdiploma, waarbij de studenten in beide gevallen hun onderzoek voor een commissie moeten verdedigen en hun goedkeuring moeten verkrijgen. De meeste normen en regels voor het schrijven van een proefschrift of een dissertatie zijn beïnvloed door het Franse systeem van hoger onderwijs.
ItaliëEdit
In Italië zijn er gewoonlijk drie soorten proefschriften. In volgorde van complexiteit: een voor de Laurea (gelijk aan de UK Bachelor’s Degree), nog een voor de Laurea Magistrale (gelijk aan de UK Master’s Degree) en dan een scriptie om de Dottorato di Ricerca (PhD) te voltooien. De eisen die aan een proefschrift worden gesteld, variëren sterk naar gelang van de graad en de studierichting, van zo weinig als 3-4 ECTS-studiepunten tot meer dan 30. Het scriptiewerk is verplicht voor het voltooien van een graad.
MaleisiëEdit
Maleisische universiteiten volgen vaak het Britse model voor dissertaties en graden. Enkele universiteiten volgen echter het model van de Verenigde Staten voor scripties en dissertaties. Sommige openbare universiteiten hebben zowel PhD-programma’s naar Brits als naar Amerikaans model. Filialen van Britse, Australische en Midden-Oostenuniversiteiten in Maleisië gebruiken de respectievelijke modellen van de thuiscampussen.
PakistanEdit
In Pakistan wordt het proefschrift op undergraduate niveau gewoonlijk het laatstejaarsproject genoemd, aangezien het in het laatste jaar van de graad wordt voltooid. De naam project impliceert gewoonlijk dat het verrichte werk minder uitgebreid is dan een proefschrift en ook minder kredieturen telt. Het project op undergraduate niveau wordt gepresenteerd door middel van een uitgebreid schriftelijk verslag en een presentatie voor de adviseur, een college van faculteitsleden en studenten. Op doctoraal niveau echter, d.w.z. in MS, staan sommige universiteiten studenten toe een project van 6 studiepunten of een scriptie van 9 studiepunten te volbrengen, waarbij ten minste één publikatie gewoonlijk voldoende wordt geacht voor de toekenning van de graad met project en als verplicht wordt beschouwd voor de toekenning van de graad met scriptie. Een schriftelijk verslag en een openbare verdediging van het proefschrift zijn verplicht, in aanwezigheid van een raad van senior-onderzoekers, bestaande uit leden van een externe organisatie of een universiteit. Van een promovendus wordt verwacht dat hij uitgebreid onderzoekswerk verricht om aan de eisen van het proefschrift te voldoen, waarbij internationale publikaties een verplichte vereiste zijn. De verdediging van het onderzoekswerk wordt in het openbaar gedaan.
FilippijnenEdit
In de Filippijnen wordt een academisch proefschrift aangeduid met de graad, zoals bachelor/undergraduate proefschrift of masteral proefschrift. In het Filippijnse Engels wordt de term doctorate echter meestal vervangen door doctoral (zoals in het geval van “doctoral dissertation”), hoewel in officiële documentatie nog steeds de eerste wordt gebruikt. De termen proefschrift en dissertatie worden in het dagelijks taalgebruik door elkaar gebruikt, maar over het algemeen wordt aangenomen dat een proefschrift verwijst naar bachelor/undergraduate en master academisch werk, terwijl een dissertatie wordt genoemd voor doctoraal werk.
Het Filippijnse systeem is beïnvloed door het Amerikaanse collegiate systeem, in die zin dat een onderzoeksproject moet worden ingediend voordat een proefschrift mag worden geschreven. Dit project wordt meestal gegeven als een voorbereidende schrijfcursus voor het eigenlijke proefschrift en wordt voltooid in de termijnperiode daarvoor; de supervisie wordt gegeven door een professor die aan een klas is toegewezen. Dit project wordt later gepresenteerd voor een academisch panel, vaak de gehele faculteit van een academische afdeling, waarbij hun aanbevelingen bijdragen tot de aanvaarding, herziening of verwerping van het oorspronkelijke onderwerp. Daarnaast zal de presentatie van het onderzoeksproject de kandidaat helpen bij het kiezen van hun primaire scriptie-adviseur.
Een undergraduate scriptie wordt voltooid in het laatste jaar van de graad naast bestaande seminar (college) of laboratorium cursussen, en is vaak verdeeld in twee presentaties: voorstel en scriptie presentaties (hoewel dit varieert per universiteit), terwijl een master scriptie of doctoraat proefschrift wordt volbracht in de laatste termijn alleen en wordt eenmaal verdedigd. In de meeste universiteiten is een scriptie vereist voor de toekenning van een graad aan een kandidaat, naast een aantal eenheden die tijdens de academische verblijfsperiode zijn behaald, hoewel voor praktijk- en vaardigheidsgraden in plaats daarvan een practicum en een schriftelijk verslag kunnen worden behaald. De examencommissie bestaat vaak uit 3 tot 5 examinatoren, vaak hoogleraren aan een universiteit (met een Masters- of PhD-graad), afhankelijk van de examenregels van de universiteit. De vereiste woordlengte, de complexiteit en de bijdrage aan de wetenschap variëren sterk tussen universiteiten in het land.
PolenEdit
In Polen is voor een bachelordiploma meestal een praca licencjacka (bachelorscriptie) vereist of voor het vergelijkbare ingenieursdiploma een praca inżynierska (ingenieursthesis/bachelor’s thesis), voor het masterdiploma een praca magisterska (masterscriptie). De academische dissertatie voor een doctoraat wordt een dysertacja of praca doktorska genoemd. Het proefschrift voor de Habilitatie wordt praca habilitacyjna of dysertacja habilitacyjna genoemd. De term dysertacja is dus voorbehouden aan doctoraal- en Habilitatiegraden. Alle proefschriften moeten door de auteur worden “verdedigd” tijdens een speciaal examen voor de desbetreffende graad. Examens voor PhD- en Habilitatiegraden zijn openbaar.
Portugal en BraziliëEdit
In Portugal en Brazilië is een dissertatie (dissertação) vereist voor het voltooien van een master. De verdediging vindt plaats in een openbare presentatie waaraan docenten, studenten en het grote publiek kunnen deelnemen. Voor het doctoraat wordt een proefschrift (tese) ter verdediging voorgelegd in een openbaar examen. Het examen duurt meestal 3 uur. De examencommissie bestaat meestal uit 5 tot 6 geleerden (inclusief de adviseur) of andere deskundigen met een doctorstitel (over het algemeen moet ten minste de helft van hen extern zijn aan de universiteit waar de kandidaat zijn proefschrift verdedigt, maar dat kan van de universiteit afhangen). Elke universiteit/faculteit bepaalt de lengte van deze documenten, en die kan ook variëren met betrekking tot de domeinen (een proefschrift in domeinen als filosofie, geschiedenis, geografie, enz, heeft gewoonlijk meer pagina’s dan een proefschrift in de wiskunde, informatica, statistiek, enz.), maar het typische aantal pagina’s is ongeveer 60-80 voor MSc en 150-250 voor PhD.
In Brazilië wordt het bachelorscriptie TCC of Trabalho de Conclusão de Curso (Eindterm / Undergraduate Thesis / Eindwerkstuk) genoemd.
Rusland, Kazachstan, Wit-Rusland, OekraïneEdit
In Rusland, Kazachstan, Wit-Rusland en Oekraïne wordt een academische dissertatie of scriptie genoemd wat letterlijk vertaald kan worden als een “master’s degree werk” (scriptie), terwijl het woord dissertatie is gereserveerd voor doctoraalscripties (Kandidaat Wetenschappen). Om een masterdiploma te behalen, moet een student een scriptie schrijven en het werk vervolgens in het openbaar verdedigen. De lengte van dit manuscript wordt meestal uitgedrukt in aantal pagina’s en hangt af van de onderwijsinstelling, de afdelingen, faculteiten en studierichtingen
SloveniëEdit
Aan de universiteiten in Slovenië is een academische scriptie, diploma-scriptie genaamd, een vereiste voor het afronden van de bachelorstudie. De scriptie was vroeger 40-60 pagina’s lang, maar is in de nieuwe programma’s van het Bolognaproces teruggebracht tot 20-30 pagina’s. Om de masteropleiding te voltooien, moet een kandidaat een magistrsko delo (masterscriptie) schrijven die langer en gedetailleerder is dan de undergraduate scriptie. De vereiste indiening voor het doctoraat heet doktorska disertacija (doctoraalscriptie). In pre-Bologna-programma’s konden studenten de voorbereiding en presentatie van een masterscriptie overslaan en direct doorstromen naar het doctoraat.
SlowakijeEdit
In Slowakije wordt het hoger onderwijs afgesloten met het verdedigen van een proefschrift, dat bachelorscriptie “bakalárska práca” wordt genoemd voor de bacheloropleiding, masterscriptie of “diplomová práca” voor mastersgraden, en ook doctor in de geneeskunde of tandheelkunde en dissertatie “dizertačná práca” voor Philosophiae doctor (PhD.) graad.
ZwedenEdit
In Zweden zijn er verschillende soorten proefschriften. De praktijken en definities verschillen per vakgebied, maar gewoonlijk zijn er de C-scriptie/bachelor-scriptie, die overeenkomt met 15 HP of 10 weken zelfstandige studie, D-scriptie/’/Magister/eenjarige master-scriptie, die overeenkomt met 15 HP of 10 weken zelfstandige studie en E-scriptie/tweejarige master-scriptie, die overeenkomt met 30 HP of 20 weken zelfstandige studie. De undergraduate theses worden uppsats (“opstel”) genoemd, soms examensarbete, vooral bij technische opleidingen.
Daarna zijn er twee soorten postgraduate theses: licentiaatscriptie en doctoraalscriptie. Een licentiaatsgraad is ongeveer “de helft van een doctoraat” in termen van de omvang en reikwijdte van het proefschrift. De Zweedse doctoraatsstudie zou in theorie vier jaar moeten duren, inclusief cursuswerk en proefschriftwerk, maar aangezien veel doctoraatsstudenten ook lesgeven, duurt het vaak langer om het doctoraat te voltooien. Het proefschrift kan geschreven worden als een monografie of als een samengesteld proefschrift; in het laatste geval worden de inleidende hoofdstukken de kappa (letterlijk “mantel”) genoemd. Beide soorten proefschriften worden gewoonlijk een avhandling genoemd.
Verenigd KoninkrijkEdit
buiten de academische gemeenschap zijn de termen proefschrift en dissertatie uitwisselbaar. Aan universiteiten in het Verenigd Koninkrijk wordt de term thesis meestal geassocieerd met PhD/EngD (doctoraal) en research masters, terwijl dissertation de meer gebruikelijke term is voor een substantieel project dat wordt ingediend als onderdeel van een onderwezen master of een undergraduate degree (bijv. MSc, BA, BSc, BMus, BEd, BEng enz.).
Dissertation is de meer gebruikelijke term voor een substantieel project dat wordt ingediend als onderdeel van een onderwezen master of een undergraduate degree (bijv. MSc, BA, BSc, BMus, BEd, BEng enz.).
De woordlengte van een scriptie kan per faculteit/afdeling verschillen en wordt door de afzonderlijke universiteiten vastgesteld.
In de Britse academie zijn allerlei vormen van toezicht te vinden, variërend van één toezichthouder (gebruikelijker voor werk op bachelor- en masterniveau) tot toezichthoudende teams van maximaal drie toezichthouders. In teams is er vaak een “Director of Studies”, gewoonlijk iemand met een ruimere ervaring (die misschien een drempel van succesvolle supervisies heeft overschreden). De directeur kan betrokken zijn bij het reguliere toezicht samen met de andere toezichthouders, of kan meer een toezichthoudende rol hebben, waarbij de andere toezichthouders de meer dagelijkse verantwoordelijkheden van het toezicht op zich nemen.
Verenigde StatenEdit
In sommige Amerikaanse doctoraalprogramma’s kan het “proefschrift” het grootste deel van de totale tijd van de student in beslag nemen (samen met twee of drie jaar colleges) en kan het jaren van voltijds werk kosten om het te voltooien. Aan de meeste universiteiten is proefschrift de term voor de vereiste indiening voor het doctoraat, en thesis verwijst alleen naar de vereiste master’s degree.
Thesis wordt ook gebruikt om een cumulatief project voor een bachelor’s degree te beschrijven en is meer gebruikelijk op selectieve hogescholen en universiteiten, of voor degenen die toelating tot graduate school zoeken of een honors academische aanwijzing willen verkrijgen. Deze projecten worden “senior projects” of “senior theses” genoemd; zij worden over het algemeen in het laatste jaar voor het afstuderen gedaan, nadat andere cursussen, de onafhankelijke studieperiode en de stage of het studentonderwijs zijn voltooid (de voltooiing van de meeste vereisten vóór het schrijven van het document garandeert voldoende kennis en bekwaamheid voor de uitdaging). In tegenstelling tot een proefschrift of een masterscriptie zijn ze niet zo lang en vereisen ze geen nieuwe bijdrage tot de kennis of zelfs maar een zeer beperkte focus op een bepaald deelonderwerp. Net als bij een proefschrift kan het maandenlang werk zijn, moet er toezicht zijn van ten minste één professor-adviseur, moet het gericht zijn op een bepaald kennisgebied, en moet er een aanzienlijk aantal wetenschappelijke citaten in worden gebruikt. Zij kunnen al dan niet voor een commissie worden verdedigd, maar gewoonlijk gebeurt dit niet; er is in het algemeen geen voorafgaand examen vóór het schrijven van de verhandeling, behalve aan zeer weinig hogescholen. Omdat het proefschrift of de dissertatie van een afgestudeerde smal en vernieuwender moet zijn, het resultaat van origineel onderzoek, hebben deze meestal een kleiner aandeel van het werk dat geciteerd wordt uit andere bronnen, hoewel het feit dat ze langer zijn kan betekenen dat ze nog steeds een totaal aantal citaties hebben.
Specifieke undergraduate cursussen, vooral schrijf-intensieve cursussen of cursussen die gevolgd worden door de hogere klassen, kunnen ook een of meer uitgebreide schriftelijke opdrachten vereisen, aangeduid als scripties, essays, of papers. Steeds meer middelbare scholen eisen van leerlingen dat zij in het laatste jaar een afstudeerproject of een afstudeerscriptie over een gekozen onderwerp afronden, als voorwaarde om te kunnen afstuderen. Het uitgebreide essay-onderdeel van het International Baccalaureate Diploma Programme, dat op een groeiend aantal Amerikaanse middelbare scholen wordt aangeboden, is een ander voorbeeld van deze trend.
In het algemeen wordt een proefschrift beoordeeld op de vraag of het een originele en unieke bijdrage levert aan de wetenschap. Kleinere projecten (bijvoorbeeld een masterscriptie) worden beoordeeld op de vraag of zij blijk geven van beheersing van de beschikbare wetenschap bij de presentatie van een idee.
De vereiste complexiteit of kwaliteit van het onderzoek van een scriptie kan aanzienlijk verschillen per universiteit of opleiding.