Ik heb veel te danken aan de moed en vastberadenheid van mijn moeder. Mijn vroege jeugd bracht ik door op de rijstboerderij van mijn grootouders in Fukushima, Japan. Mijn moeder stuurde me om bij mijn grootouders te wonen vanwege familieomstandigheden. Mijn vader was een alcoholist en gokverslaafde en ik heb hem niet veel leren kennen. Als gevolg daarvan had ons gezin weinig stabiliteit of geld. Soms verkocht hij zelfs de bezittingen van mijn moeder om weg te gokken.
Maar in plaats van toe te kijken hoe ons gezin bleef lijden, nam mijn moeder de moedige beslissing om een beter leven voor ons te zoeken. In het geheim smeedde ze plannen en plannen en toen ik bijna acht jaar oud was, ontsnapten we letterlijk naar Hawaï en het land dat Amerika heet. Mijn moeder, broer en ik gingen in Yokohama aan boord van de President Cleveland en staken de Stille Oceaan over.
Zoals veel immigranten was ons nieuwe leven niet gemakkelijk. In het begin werkte mijn moeder bij een Japans talig dagblad voor een minimumloon zonder secundaire arbeidsvoorwaarden. Als alleenstaande moeder had ze twee banen om eten op tafel te krijgen en een dak boven ons hoofd te houden. We hadden niet veel, maar we hielden vol.
Dankzij de moed van mijn moeder kon ik profiteren van de onderwijsmogelijkheden die de openbare scholen van Hawaï boden. Toen ik naar de lagere school ging, sprak of las ik geen Engels. Mijn liefde voor lezen werd gewekt door uitstapjes in de klas naar onze schoolbibliotheek, waar onze bibliothecaresse ons boeken voorlas zoals Mary Poppins. Ik herinner me ook dat ik op de lagere school kassière was om mijn lunches te betalen.
Mijn tijd aan de University of Hawaii at Manoa opende mijn ogen voor een leven in de openbare dienstverlening en belangenbehartiging. Door vrijwilligers- en tutorwerk, waaronder wekelijkse bezoeken aan patiënten in de psychiatrische inrichting van de staat, zag ik hoe belangrijk het was voor onderbedeelde bevolkingsgroepen om gehoord te worden. Deelnemen aan studentenprotesten tegen de oorlog in Vietnam en tegen wat onze regering deed, was mijn politieke ontwaken en een pad dat me uiteindelijk naar een gekozen ambt leidde als een manier om dienstbaar te zijn.
Ik ben rechten gaan studeren om de vaardigheden te ontwikkelen die ik nodig zou hebben om effectiever voor anderen op te komen. Ik ging naar Georgetown University Law Center omdat het een sterk klinisch programma had en ik me wilde toeleggen op het openbaar belang. Na mijn afstuderen werkte ik bij de antitrustafdeling van het Hawaïaanse bureau van de procureur-generaal.
Hoewel ik voor mijn rechtenstudie al vele anderen had geholpen om zich kandidaat te stellen, had ik er nooit aan gedacht om zelf kandidaat te worden. Maar met de aanmoediging van anderen stelde ik mij in 1980 met succes kandidaat voor een zetel in het Huis van Afgevaardigden van Hawaii. Als voorzitter van de commissie consumentenbescherming en handel van het Huis richtte ik me op betere bescherming van de werknemers en consumenten van Hawaï.
Na meer dan tien jaar in het Huis te hebben gezeten, werd ik in 1994 tot luitenant-gouverneur gekozen. Ik leidde een inspanning om de Hawaïaanse werknemersverzekeringswetten te herzien, waardoor bedrijven miljoenen konden besparen. Ik heb ook geholpen om de inspanningen van de staat te leiden om het onderwijs voor jonge kinderen te verbeteren en de toerisme-industrie van Hawaï te bevorderen door middel van visumhervorming, kwesties die ik in de Amerikaanse Senaat blijf verdedigen.
Als de eerste vrouwelijke kandidaat voor gouverneur van mijn partij, hoewel ik de race in 2002 verloor, wilde ik andere vrouwen helpen die zich verkiesbaar stelden voor een functie en met dat doel heb ik in 2004 het Patsy T. Mink PAC opgericht. Congreslid Patsy Mink, naar wie Title IX na haar dood werd vernoemd, was mijn vriendin en haar nalatenschap leeft voort op scholen en universiteiten in het hele land.
In 2006 werd ik door de kiezers in het tweede congresdistrict van Hawaï verkozen tot lid van het Congres en vertegenwoordigde ik de zetel die ooit door Patsy werd bezet. Tijdens mijn tijd in het Huis werden onze natie en staat geconfronteerd met ongelooflijke uitdagingen en kansen. Ik heb gezinnen die het moeilijk hebben gesteund door de Hawaiiaanse wet op de pre-paid gezondheidszorg te behouden, ik heb samengewerkt met collega’s over de partijgrenzen heen om de onderwijsprogramma’s van de inheemse Hawaïanen te beschermen, ik ben een nationaal erkend pleitbezorger geworden voor kwaliteitsonderwijs voor jonge kinderen, ik heb me ingezet voor duurzaamheid op het gebied van voedsel en energie en ik heb wetgeving gesponsord om de cruciale toerisme-industrie van Hawaï te steunen en banen te creëren.
Met het aftreden van senator Daniel Akaka heeft het volk van Hawaï mij gekozen voor de Amerikaanse Senaat, waar ik de eerste Aziatisch-Amerikaanse vrouw en de eerste vrouwelijke senator van Hawaï ben. Als Senator van de Verenigde Staten van Hawaï heb ik de waarden, de mensen en de gemeenschappen van Hawaï elke dag op de voorgrond geplaatst in mijn werk. Of het nu gaat om het verwelkomen van bezoekers uit Hawaï in mijn kantoor in Washington D.C. voor de wekelijkse Talk Story-evenementen, het brengen van aloha naar de hoofdstad van ons land als onderdeel van de jaarlijkse Hawaï on the Hill-showcase van lokale bedrijven, of het bij elkaar zitten en helpen van kiezers en bedrijven uit Hawaï om thuis de federale bureaucratie te doorbreken, mijn werk als senator wordt gedreven door mijn verbondenheid met Hawaï en de energie die ik krijg van de mensen en de plaats die wij thuis noemen.
Door samen te werken met de belanghebbenden in Hawaï en mijn collega’s in Washington, ben ik trots op wat we hebben kunnen bereiken. Als lid van de Senaatscommissies voor gewapende diensten en veteranenzaken heb ik de gelegenheid om te werken aan belangrijke wetgeving die de cruciale rol van Hawaï in de veiligheid van onze natie in de regio Azië-Stille Oceaan benadrukt en ondersteunt en onze verplichtingen aan militairen, veteranen en hun gezinnen honoreert. Wetgeving die ik heb opgesteld om onze Filippijnse Tweede Wereldoorlog-veteranen te eren, het gebruik van schone energie door het leger te bevorderen, de mogelijkheden voor kleine bedrijven in Hawaï uit te breiden en te investeren in onderwijs, opleiding en behandeling van militairen vanaf hun tijd in uniform tot hun overgang naar huis, zijn enkele van mijn meest trotse prestaties op deze gebieden.
Pogingen om gezondheidszorg weg te nemen, de financiering van openbare scholen te verlagen of de burgerrechten te ondermijnen waar zo velen op vertrouwen, zijn dingen waar ik sterk tegen ben en waar ik tegen heb gestreden. Als lid van de Senate Judiciary Committee heb ik mij ingezet om deze waarden uit te dragen door te strijden tegen ongekwalificeerde benoemingen, een eerlijker behandeling van immigranten en minderheidsgroepen te bevorderen en de burgerrechten van iedereen te beschermen.
Het is een voorrecht om in de Senaat van de V.S. mijn uiterste best te doen voor Hawaii. Met mijn achtergrond en ervaringen vergeet ik nooit waar ik vandaan kom of voor wie ik vecht en waarom.