Door Terry Trucco

Op het eerste gezicht: Hoewel het bijna 20 jaar geleden werd geopend, is SIXTY SoHo een van die gelukkige gebouwen met cool in zijn DNA gebakken. In 2001 was het een voorbode van de SoHo-stijl, versterkt door de chique nonchalante millenniumontwerpen van ontwerper Thomas O’Brien, die werden gedefinieerd door verfijnde kleuren, een moderne invloed uit het midden van de eeuw en grote schaduwrijke vloerlampen die in die tijd opzienbarend waren.

De jaren zijn goed geweest, en een slim internationaal publiek bezoekt nog steeds de plek, die kan aanvoelen als een klein hotel in de beste zin van het woord. En na een slimme – en doordachte – opfrissing door de Londense ontwerper Tara Bernerd (Thompson Chicago, Swissotel Basel), pronkt SIXTY met een bijgewerkte versie van de ingetogen luxe en Boheemse chic waar het om bekend staat.

De ruime lobby op de tweede verdieping, een clubachtige woonkamer met lage sofa’s, clubstoelen met vierkante hoeken en klassieke ramen met panelen uit SoHo’s loft, coconneert je van SoHo’s kille trendiness en commercialiteit. Voor een aantal van de getufte fluwelen sofa’s staan tafels, zodat je je laptop kunt neerzetten. En om verveling tegen te gaan of het gesprek op gang te houden, zijn de lage boekenkasten goed gevuld met klassiekers uit de koffietafel.

De vers ontworpen Butterfly bar biedt een stoot glamour grenzend aan de lobby en springt ’s nachts. En A60, de legendarische bar op het dak van de 13e verdieping, biedt een adembenemend uitzicht (Empire State Building, Hudson River, Brooklyn Bridge) vanaf twee terrassen voor leden en geregistreerde gasten; in overeenstemming met de bloeiende trend van alleen voor gasten toegankelijke voorzieningen, is het een snoepje.

Kamers: Ze zijn sereen, met gastvrije bedden onberispelijk gekleed in witte Sferra lakens. Er zijn grotere kamers en suites, maar de mijne was de kleinste kamer in het huis, een standaard queen gelegen aan de achterkant van het gebouw met uitzicht op SoHo’s lage gebouwen (strakke Venetiaanse jaloezieën verzachten het al te stedelijke uitzicht).

De kleine kamer was uitnodigend en vreemd romantisch, het neutrale palet verlevendigd door een zonnekleurig getuft lederen hoofdeinde, vloerlange gebrande gele gordijnen, cacao-bruine kussens en een grijs en wit patroon vloerkleed op een hardhouten vloer.

Twee mensen konden hier met plezier een nacht doorbrengen, hoewel ze elkaar waarschijnlijk zouden haten na meer dan een nacht in zo’n hechte gevangenschap. Maar de marmeren badkamer, uitgerust met een mozaïekvloer, een bad/douchecombinatie en een imposante wastafel op voet, was behoorlijk ruim.

Eten en drinken: Bistrot Leo, een chique Franse bistro met een menu van Bar Boulud alum chef Brian Loiacono, is de nieuwste bewoner van de begane grond van het hotel restaurant ruimte (lange tijd Thais restaurant Kittichai en korte-hitter Sessanta waren de voorgangers). De uitstraling is Frans-gezellig met rood-wit geruite vloertegels, aqua-banketten, stoelen met rieten rugleuning en ingelijste spiegels en kunstwerken aan de muren. Eet escargot met knoflook en boter, steak frittes, kreeft Nicoise en hamburgers.

Aanbiedingen: Het fitnesscentrum is erg klein en erg basic. Kiehls toiletartikelen. Comp schoenpoets.

Omgeving: Het hotel ligt in het bonzende hart van SoHo, maar Thompson Street is een van de rustigste en minst overheersende commerciële straten van de buurt, met vooral unieke winkels zoals de Hat Shop, Chelsea Girl vintage kleding en Le Corset by Selima. Tal van restaurants zijn in de buurt.

Het hotel ligt gunstig voor alles wat Downtown is, met inbegrip van Nolita, Tribeca en Greenwich Village en culturele instellingen zoals Film Forum en het New Museum. Het Meatpacking District en Chelsea zijn een korte hop uptown, het Financial District, South Street Seaport en Battery Park doemen op een korte hop downtown. Metrostations en bushaltes liggen op enkele blokken afstand.

Achter verhaal: 60 Thompson, om de oorspronkelijke naam te gebruiken, had de ongelofelijke pech om op 10 september 2001 zijn deuren te openen, maar herstelde zich probleemloos. Zelfs de locatie, een bakstenen opslaggebouw in een ooit zo saai SoHo-blok, bleek toevallig: Thompson Street tussen Spring en Broome is een van de minst commerciële blokken van SoHo en een herinnering aan de rustigere, koelere dagen van het gebied als een toevluchtsoord voor kunstenaars.

Het hotel was de eerste schakel in de groeiende keten van hotelier Jason Pomeranc’s high-profile boetieks die nu 6 Columbus en Thompson LES omvatten, onder andere, en gaat onder de moniker Sixty Hotels. De naamsverandering in 2013 van 60 Thompson naar SIXTY SoHo maakt deel uit van een lang verhaal van de fusie – en daaropvolgende opsplitsing – van de Thompson Group met San Francisco’s Joie de Vie hotels. De ironie? Thompson Hotels groep omvat niet langer 60 Thompson, de reden waarom de groep zijn naam kreeg in de eerste plaats. Wat de nieuwe naam van het hotel betreft, SIXTY SoHo is prima, maar moet het schreeuwen?

Bedenk wel: A60 doet veel privé-feestjes en is vaak gesloten voor gasten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *