Overview
Internationaal recht bestaat uit regels en beginselen die de betrekkingen en omgang van naties met elkaar regelen, alsmede de betrekkingen tussen staten en individuen, en de betrekkingen tussen internationale organisaties.
Het internationaal publiekrecht houdt zich alleen bezig met rechtsvragen tussen verschillende naties of naties en de burgers of onderdanen van andere naties. Het internationaal privaatrecht daarentegen houdt zich bezig met geschillen tussen particulieren. Deze geschillen vloeien voort uit situaties die een significante relatie hebben met meerdere naties. De laatste jaren is de grens tussen internationaal publiekrecht en internationaal privaatrecht steeds vager geworden. Vraagstukken van internationaal privaatrecht kunnen ook vraagstukken van internationaal publiekrecht betreffen, en veel vraagstukken van internationaal privaatrecht hebben aanzienlijke internationale betekenis.
Domeinen van internationaal recht
Internationaal recht omvat de fundamentele, klassieke rechtsbegrippen in nationale rechtsstelsels (d.w.z. statuten, eigendomsrecht, recht inzake onrechtmatige daad, enzovoort). Het omvat ook materieel recht, procesrecht, eerlijke rechtsbedeling en rechtsmiddelen.De volgende zijn de belangrijkste materiële gebieden van het internationaal recht:
- Internationaal economisch recht
- Internationaal veiligheidsrecht
- Internationaal strafrecht
- Internationaal milieurecht
- Diplomatiek recht
- Internationaal humanitair recht, A.K.A. oorlogsrecht.
- Internationaal mensenrecht
Bronnen van internationaal recht
Het gewoonterecht en het conventionele recht zijn primaire bronnen van internationaal recht.
Het internationaal gewoonterecht ontstaat wanneer staten bepaalde praktijken in het algemeen en consequent volgen uit een gevoel van wettelijke verplichting. Onlangs werd het gewoonterecht gecodificeerd in het Verdrag van Wenen inzake het verdragenrecht. Het internationaal gewoonterecht is afgeleid van internationale verdragen en kan elke vorm aannemen die de verdragsluitende partijen overeenkomen. Deze verdragsluitende partijen mogen echter de regels van het internationaal recht niet schenden.
Gelijk aan het verbintenissenrecht in de Verenigde Staten, scheppen internationale overeenkomsten recht voor de partijen bij de overeenkomst. Het gewoonterecht en de wetten die bij internationale overeenkomsten (zoals die van de Verenigde Naties) zijn vastgesteld, hebben hetzelfde gezag als het internationaal recht. Particuliere of publieke partijen kunnen bij overeenkomst een hogere prioriteit toekennen aan een van de bronnen.
Algemene beginselen die de stelsels van nationaal recht gemeen hebben, kunnen een secundaire bron van internationaal recht zijn. Er zijn situaties waarin noch het conventionele recht, noch het internationale gewoonterecht kan worden toegepast. In die gevallen kan een algemeen beginsel worden ingeroepen als regel van internationaal recht.
Onderwerpen van internationaal recht
Van oudsher waren individuele landen de voornaamste onderwerpen van internationaal recht. In toenemende mate zijn ook individuen en niet-statelijke internationale organisaties het voorwerp van internationale regelgeving geworden.
De Verenigde Staten en het internationaal recht
De Verenigde Staten respecteren gewoonlijk de wetten van andere naties, tenzij er een statuut of verdrag is dat het tegendeel bepaalt. Het internationaal recht maakt alleen deel uit van het Amerikaans recht voor de toepassing van de beginselen ervan op vraagstukken van internationale rechten en plichten. Het internationaal recht belet de Verenigde Staten of een andere natie echter niet om wetten te maken die hun eigen grondgebied regelen. Een staat van de Verenigde Staten is geen “staat” volgens het internationaal recht, aangezien de grondwet de 50 staten niet de bevoegdheid geeft hun eigen buitenlandse betrekkingen te onderhouden.