Russell M. Nelson, Algemeen Voorzitter van de Zondagsschool Vasten is een zeer persoonlijke zaak, die gewoonlijk wordt gedaan met een specifieke zorg in gedachten. Daarom bepalen het doel van het vasten en de speciale overwegingen van de betrokkene de motivatie en de aard van het vasten.
De meesten van ons vasten in samenhang met ons lidmaatschap van de kerk en haar vastenwetgeving. In het algemeen zijn er drie doelen voor zo’n vasten. Ten eerste om de nederigheid en de spiritualiteit van het vastende individu te vergroten. Ten tweede om hulp te bieden aan de behoeftigen door een vastenoffer te geven dat gelijk is aan de waarde van het voedsel dat niet geconsumeerd is.
In het Algemeen Handboek van Instructies (1968, blz. 40) lezen we: “Een juiste inachtneming van de vastendag bestaat uit het zich onthouden van eten en drinken gedurende twee opeenvolgende maaltijden, het bijwonen van de vasten- en getuigenisbijeenkomst, en het brengen van een royaal offer aan de bisschop voor de zorg van hen die in nood verkeren.” Het gebruik van water is dus uitgesloten in dit soort vasten.
Nou, een woord van waarschuwing – sommigen redeneren misleidend dat als een beetje van iets goed is, een heleboel beter is. In het Priesterschapsbulletin van juni 1972 werd uitvoerig uitgelegd dat overmatig vasten af te raden is: “Ons is ter ore gekomen dat sommigen … tamelijk langdurig vasten. Het is niet aan te raden dat zij dit doen. Als er een speciale zaak is waarvoor zij moeten vasten, als zij één dag vasten en dan nederig naar de Heer gaan en om zijn zegeningen vragen, zou dat voldoende moeten zijn”. Bovendien gaf Joseph F. Smith de wijze raad: “Velen zijn onderhevig aan zwakheid, anderen zijn zwak van gezondheid, en weer anderen hebben zogende baby’s; van dezulken mag niet worden verlangd te vasten. Noch moeten ouders hun kleine kinderen dwingen te vasten.” (Evangelie Leer, p. 244.)
Het royale offer aan de bisschop wordt opgevat als het financiële equivalent van tenminste twee maaltijden. Een gulle gift, zo gereserveerd en toegewijd aan de armen, is veredelend voor de ziel en helpt bij het ontwikkelen van naastenliefde, een van de grootste eigenschappen van een nobel menselijk karakter. (Zie 1 Kor. 13.)
De persoonlijke voordelen van het vasten zijn aanzienlijk. De Schriften vertellen ons dat een bepaald soort duivel niet uitgaat dan door vasten en gebed. (Zie Matt. 17:21.) De suprematie van de geest over de begeerten van het lichaam wordt bevestigd door de geestelijke discipline van het vasten. Deze kracht sterkt ons in onze strijd tegen andere verleidingen die worden ingegeven door lichamelijke begeerten die, indien zij niet onder controle gehouden zouden worden, vernietigend zouden zijn voor ons welzijn. Hoewel sommigen lichamelijke aandoeningen hebben die het vasten uitsluiten, zijn de meeste mensen op deze basis niet uitgesloten. Voor mij brengt een succesvol volbrachte periode van vasten van eten en drinken op de vastendag een zekere mate van zelfvertrouwen met zich mee. Vasten is een echt bewijs aan zichzelf en aan zijn schepper van dankbaarheid voor de gave van gezondheid en kracht die iemand in staat stelt te vasten. Dit is zeker een groot voorrecht en een zegen.