Het implantaatproces kan alleen slagen als er voldoende bot in het kaakbot aanwezig is om het implantaat of de implantaten te ondersteunen. Als het bot onder het tandvlees niet breed, hoog of dicht genoeg is, wordt een bottransplantatie uitgevoerd om een sterke basis van bot te creëren waarin het implantaat kan worden verankerd. Als u implantaatchirurgie overweegt, is het belangrijk om te begrijpen wat een bottransplantatie inhoudt, hoe het wordt uitgevoerd en hoeveel het kost.
In deze gids
- Gemiddelde kosten en factoren
- Bronnen van bottransplantaatmateriaal
- Procedure per botbron
- Herstel en zorg na de ingreep
- Wat u verder nog moet lezen
Botaugmentatie is het proces van heropbouw of vervanging van bot in de kaak met behulp van bot of botachtige materialen om tandheelkundige implantaten te ondersteunen. Grafts variëren in complexiteit van het aanvullen van het bot naast één implantaat tot het aanbrengen van aanzienlijke veranderingen in de vorm en grootte van de tandkam.
Kleine transplantaten kunnen door een tandarts worden uitgevoerd tijdens de implantaatchirurgie, terwijl uitgebreide ingrepen meestal enkele maanden van tevoren worden uitgevoerd door een specialist zoals een kaakchirurg, tandprotheticus of parodontoloog.
Botverlies kan worden veroorzaakt door trauma, een abces/infectie en parodontale aandoeningen. Bovendien gaat de dichtheid van het bot onder ontbrekende tanden mettertijd achteruit. Patiënten die al maanden of jaren tanden missen, hebben vaak bottransplantaten nodig voordat ze implantaten kunnen krijgen.
Gemiddelde kosten bottransplantatie
| Kosten één bottransplantatie Kosten | ||
|---|---|---|
| Eenvoudig | Complex | |
| Cadaver, Koe- of Synthetisch Bot | $250 | $1100 |
| Eigen Bot | $2000 | $3000 |
Als een kadaver, koe- of synthetisch bot wordt gebruikt, ligt de gemiddelde prijs van een basisaugmentatie rond de $250-$1100 voor een enkel implantaatgebied. Het gebruik van het eigen bot van de patiënt is duurder en kost $2000-$3000 omdat hierbij twee operatieplaatsen en ziekenhuisopname en anesthesie zijn inbegrepen.
De kosten van een bottransplantaat zijn afhankelijk van een aantal factoren, waaronder de grootte en vorm van het te bewerken gebied, het gebruikte bronmateriaal en waar het bot vandaan wordt gehaald.
Patiënten moeten mogelijk ook extra kosten betalen voor röntgenfoto’s ($50-$200), CT-scans ($300-$900) of het raadplegen van andere specialisten. Voor patiënten die zich het prijskaartje van bottransplantaten en implantaten niet kunnen veroorloven of liever niet wachten tot het transplantaat genezen is, zijn kunstgebitten en bruggen de beste alternatieven om te overwegen.
De tandartsverzekering dekt meestal geen tandheelkundige implantaten, maar kan wel een deel van de kosten van een transplantaat dekken als dit noodzakelijk wordt geacht voor het welzijn van de patiënt. Als een patiënt bijvoorbeeld niet goed kan eten als gevolg van het botverlies en het probleem niet kan worden opgelost door andere oplossingen zoals een kunstgebit, moet de procedure worden gedekt door hun ziektekostenverzekering.
Kosten van bottransplantatie in andere landen
| Land | Kosten | |
|---|---|---|
| Brazilië | $1,521 | |
| Costa Rica | $283 | |
| Kroatië | $267 | |
| Duitsland | $1,177 | |
| Hongarije | $345 | |
| India | $2,400 | |
| Maleisië | $333 | |
| Mexico | $382 | |
| Polen | $247 | |
| $958 | ||
| Thailand | $463 | |
| Verenigde Arabische Emiraten | $1.000 | $1,556 |
| Verenigd Koninkrijk | $323 |
4 Bronnen van Botaugmentatiemateriaal
Hieronder staan de 4 belangrijkste bronnen van materiaal dat wordt gebruikt voor botaugmentatie, opgesomd in volgorde van meest effectief naar minst effectief.
Uw eigen bot
Deze bron is de veiligste en meest effectieve omdat het zeer goed integreert en er geen risico is op infectieziekten, besmetting of weefselafstoting. Het bot wordt meestal uit de kin of kaak geoogst, maar een scheenbeen of heup kan ook worden gebruikt. Nadelen van deze bron zijn dat er twee operatieplaatsen nodig zijn, dat het duurder is en dat, als het bot uit de heup of het scheenbeen wordt gehaald, algehele anesthesie en ziekenhuisopname nodig zijn.
Menselijk kadaverbeen
Vriesdroog en steriel kadaverbeen, verkregen van een gerenommeerde weefselbank, is betaalbaarder en over het algemeen vrij veilig, hoewel het wel enig risico met zich meebrengt. Het gebruik van menselijk bot houdt een soortgelijk risico van overdracht van besmettelijke ziekten in als het ontvangen van bloed van de bloedbank.
Dierlijk bot
Koeienbot wordt al vele jaren algemeen gebruikt. Het wordt gesteriliseerd en verwerkt om infecties tot een minimum te beperken, maar net als bij menselijk kadaverbot bestaat de mogelijkheid van besmetting. Dit transplantaatmateriaal wordt op natuurlijke wijze door het lichaam geabsorbeerd en na verloop van tijd vervangen door echt bot.
Mineraal botsubstituut (synthetisch)
Hoewel minder effectief dan de andere opties, zijn deze steriele botachtige materialen qua veiligheid het op één na veiligst dan het eigen bot van de patiënt. Dit materiaal wordt ook geabsorbeerd en na verloop van tijd vervangen.
De procedure
Om te bepalen of een bottransplantaat nodig is, hoe groot het transplantaat moet zijn en welk bronmateriaal moet worden gebruikt, moeten panoramische röntgenfoto’s of een CT-scan van de hele mond en/of een CT-scan worden gemaakt en geanalyseerd. Als het eigen bot van de patiënt moet worden gebruikt, wordt ook de plaats waar het bot wordt geoogst gescand en geanalyseerd.
Chin
De kaakchirurg brengt eerst lokale verdoving aan op zowel de plaats van het ontvangende bot als de plaats van het donorbot. Er wordt een incisie gemaakt in het tandvlees op de plaats van de ontvanger, gevolgd door een incisie onder de onderste voortanden, waardoor het kinbot bloot komt te liggen. Een blok bot en beenmerg wordt uit de kin verwijderd.
De chirurg bedekt het gebied met een laagje weefsel of botsubstituut om te voorkomen dat het tandvlees in het gat groeit terwijl het geneest. Nadat de incisie op de plaats van de donor is gesloten, wordt het blok donorbot op de plaats van de ontvanger geplaatst en op zijn plaats verankerd met kleine titanium schroeven die na de herstelperiode tijdens de implantatieprocedure worden verwijderd.
Een mengsel van merg en ander materiaal wordt rond de randen van het blok geplaatst om de aanhechting te stimuleren. De chirurg legt vervolgens een weefselmembraan over het transplantaat voordat hij de incisie sluit.
Scheenbeen of heup
Als het donorbot uit het scheenbeen wordt gehaald, kan de chirurg het bot in de spreekkamer oogsten terwijl hij IV-sedatie toedient, maar als het uit de heup wordt gehaald, is ziekenhuisopname en algehele anesthesie noodzakelijk. Een patiënt kan één of twee dagen in het ziekenhuis blijven om de procedure te ondergaan. Na het oogsten van het donorbot wordt het op dezelfde manier als hierboven beschreven op de plaats van de ontvanger geplaatst.
Het kan 4-9 maanden duren voordat de augmentatie is genezen en met het omringende bot is geïntegreerd, voordat de implantaten kunnen worden geplaatst.
Recovery and Post-Procedure Care
Na de ingreep krijgt de patiënt pijnstillers, antibiotica en een antibacterieel mondspoelmiddel. Zij krijgen het advies bepaalde voedingsmiddelen te vermijden en de transplantatie niet te belasten totdat deze volledig genezen is.
Afhankelijk van de grootte van het transplantaat en de gebruikte materialen, kan het 4-9 maanden duren voordat de kaak sterk genoeg is om implantaten te plaatsen. Gedurende die tijd worden patiënten geadviseerd om hun mond goed te verzorgen (regelmatig poetsen en flossen) en een gezond dieet te volgen om het succes te waarborgen.
- Hoeveel kost een sinuslift?
- Hoeveel kosten tandheelkundige implantaten?
- Tandheelkundige implantaatproblemen – Wat kan er misgaan