Door EarthTalk: Ik ben erg bezorgd over de hoeveelheid chloor in mijn kraanwater. Ik heb mijn waterleidingbedrijf gebeld en zij zeiden dat het veilig is om de kraan een tijdje te laten lopen om de chloorlucht kwijt te raken. Maar dat is misschien alleen om de geur kwijt te raken, niet de chloor?
-Anita Frigo, Milford, Conn.
Duizenden Amerikaanse gemeenten voegen chloor toe aan hun drinkwater om microben kwijt te raken. Maar dit goedkope en zeer effectieve desinfectiemiddel heeft een schaduwzijde. “Chloor, toegevoegd als een goedkoop en effectief ontsmettingsmiddel voor drinkwater, is ook een bekend vergif voor het lichaam,” zegt Vanessa Lausch van filterfabrikant Aquasana. “Het is zeker geen toeval dat chloorgas in de Eerste Wereldoorlog met dodelijke effectiviteit als wapen werd gebruikt.” Het gas zou bij inademing de longen en andere lichaamsweefsels ernstig verbranden, en is niet minder krachtig wanneer het via de mond wordt ingenomen.
Lausch voegt eraan toe dat onderzoekers chloor in drinkwater nu in verband hebben gebracht met een hogere incidentie van blaas-, rectale en borstkanker. Naar verluidt gaat chloor, eenmaal in het water, een wisselwerking aan met organische verbindingen om trihalomethanen (THM’s) te creëren – die, wanneer ze worden ingenomen, de groei van vrije radicalen bevorderen die vitale cellen in het lichaam kunnen vernietigen of beschadigen. “Omdat zoveel van het water dat we drinken in de blaas en/of het rectum terechtkomt, is de inname van THM’s in drinkwater bijzonder schadelijk voor deze organen,” zegt Lausch.
Het verband tussen chloor en blaas- en rectumkanker is al lang bekend, maar pas onlangs hebben onderzoekers een verband gevonden tussen het gebruikelijke ontsmettingsmiddel chloor en borstkanker, waaraan één op de acht Amerikaanse vrouwen lijdt. Uit een recente studie in Hartford, Connecticut, bleek dat vrouwen met borstkanker 50-60 procent meer organochloorverbindingen (chloorhoudende bijproducten) in hun borstweefsel hebben dan vrouwen zonder kanker.
Maar denk niet dat het kopen van flessenwater de oplossing is. Veel van het gebottelde water dat in de VS te koop is, is afkomstig van openbare gemeentelijke waterbronnen die vaak worden behandeld met, je raadt het al, chloor. Een paar steden zijn overgestapt op andere manieren om hun watervoorraden te desinfecteren. Las Vegas bijvoorbeeld is in navolging van veel Europese en Canadese steden overgestapt op het gebruik van onschadelijke ozon in plaats van chloor voor het desinfecteren van hun gemeentelijke watervoorziening.
Over het kwijtraken van de chloor die je stad of gemeente zelf aan het drinkwater toevoegt, zijn veel theorieën in omloop. Sommigen zweren bij de methode om hun water 24 uur te laten staan, zodat het chloor in het glas of de kan kan ontgassen. De kraan een tijdje laten lopen zal waarschijnlijk geen groot deel chloor verwijderen, tenzij men het water een nacht laat staan alvorens het te consumeren. Een andere optie is een product genaamd WaterYouWant, dat eruitziet als suiker maar in feite bestaat uit smaakloze antioxidanten en plantenextracten. De fabrikant beweert dat een snelle shake van het spul 100 procent van de chloor (en de geur) uit een glas kraanwater verwijdert. Een jaarvoorraad WaterYouWant kost nog geen $30.
Een makkelijkere manier om van chloor uit je kraanwater af te komen is natuurlijk het installeren van een koolstoffilter, dat chloor en andere verontreinigingen absorbeert voordat ze in je glas of lichaam terechtkomen. Kraanfilters van Paragon, Aquasana, Kenmore, Seagull en anderen verwijderen de meeste, zo niet alle chloor uit leidingwater, en zijn relatief goedkoop.
CONTACTS: Aquasana, www.aquasana.com; WaterYouWant, www.wateryouwant.com.
EarthTalk wordt geproduceerd door E/The Environmental Magazine. STUUR UW MILIEUVRAGEN NAAR: EarthTalk, P.O. Box 5098, Westport, CT 06881; [email protected]. Lees eerdere columns op: www.emagazine.com/earthtalk/archives.php. EarthTalk is nu een boek! Details en bestelinformatie op: www.emagazine.com/earthtalkbook.