Heading

Sommigen herinneren zich misschien nog de drievoudige moord die in 1994 Somerset Hill in Bellevue op zijn grondvesten deed schudden.

Anderen hebben misschien net over de misdaad gehoord via de onlangs uitgebrachte Netflix docu-serie “The Confession Tapes.”

De documentaire-achtige, multi-episode, “true crime” serie begint met twee afleveringen getiteld “True East,” en zijn gewijd aan de Rafay-moorden. In de afleveringen maken kijkers kennis met de “Mr. Big”-techniek die wordt gebruikt door de Royal Canadian Mounted Police – het Canadese equivalent van de FBI – en wordt een Mr. Big-expert ingeschakeld om te analyseren wat heeft geleid tot de opsluiting van Atif Rafay en Sebastian Burns, die ten tijde van de moorden tieners waren.

“True East” begint met Burns die in een hotelkamer wordt aangemoedigd om te bekennen. Dan, minuten later, zijn verontruste stem. Het is 2:01 a.m., 13 juli 1994, en hij had net 911 gebeld om de dood van de ouders van zijn vriend Atif Rafay, Tariq en Sultana, en zijn zus Basma in hun nieuwe huis te melden.

Alledrie de familieleden waren doodgeknuppeld.

De familie Rafay was onlangs vanuit Vancouver, B.C., naar Bellevue verhuisd toen de brute moorden plaatsvonden. Burns en Atif Rafay logeerden in het huis en bezochten de familie Rafay tijdens een onderbreking van hun studie.

Op de avond van de moorden beweerden de twee jonge mannen dat ze in The Keg hadden gegeten voordat ze naar de “Lion King” in de oude Factoria Cinemas hadden gekeken. Ze sloten hun avond af met een maaltijd in een restaurant in Seattle, nadat ze naar een club in Seattle waren geweest, zeiden ze.

En hoewel ze later in een Canadees hotel vrijwillig een vermeende bekentenis zouden afleggen, die leidde tot hun veroordeling en gevangenisstraf na een zes maanden durend proces in 2004, zijn de makers van “The Confession Tapes” niet overtuigd.

“Ik geloof wel dat ze onschuldig zijn,” zei regisseur van de docu-serie Kelly Loudenberg. “Ik geloof dat ze onschuldig zijn omdat dit een valse bekentenis was en er geen forensisch bewijs is dat erop wijst dat ze het hebben gedaan, om nog maar te zwijgen van het feit dat ze een alibi hadden en er zoveel redenen waren waarom ze onschuldig zijn.”

Dat neemt niet weg dat Burns en Atif Rafay al meer dan 20 jaar hebben uitgezeten. Burns heeft al zijn hoger beroep uitgeput en Atif Rafay is bezig aan zijn laatste.

“Ik kwam hier met een open geest en wilde het echt van alle kanten onderzoeken,” zei Loudenberg. “Dat heb ik gedaan en aan het eind van de dag kwam ik tot mijn eigen conclusies daarover en over hun onschuld.”

Die conclusies zijn uitvoerig beschreven in “True East”. In de afleveringen krijgen kijkers interviews te zien van Bob Thompson, een rechercheur uit Bellevue; James Jude Konat, de hoofdaanklager; Dave Burns, de vader van Sebastian Burns; Ken Klonsky, een wetenschapper op het gebied van onrechtmatige veroordelingen; Brian Hutchinson, een Canadese verslaggever; Loretta Fisher, de vrouw van Atif Rafay; Jason Saunders, een advocaat in hoger beroep; John Everston, een jurylid dat hen veroordeelde; en Michael Levine, een Mr. Big expert, en vele anderen.

Op de avond van de moord ondervroeg de politie van Bellevue de twee jonge mannen, maar arresteerde hen niet. Ze stopten ze in een hotel met pagers en contactinformatie en zeiden dat ze moesten gaan slapen. Thompson, de rechercheur van Bellevue, zei in de documentaire dat ze zich vreemd gedroegen. Hij zei dat er iets niet klopte en trok hun alibi’s in twijfel.

Toen de twee 19-jarigen na de moorden naar Canada terugkeerden, kwam het nieuws naar buiten dat ze waren “gevlucht”. Toen Atif Rafay de herdenking van zijn familie in een Northgate moskee miste en hij lachend op video werd opgenomen, brak de hel los.

Atif Rafay beweert dat hij niet op de hoogte was gesteld van de herdenking, en Klonsky, de geleerde op het gebied van onterechte veroordelingen, legt in de documentaire uit dat de twee “goofballs in shock” waren.

Toen de twee in Canada waren, begon de Royal Canadian Mounted Police, ook wel de RCMP genoemd, een onderzoek. Hoewel illegaal in de Verenigde Staten, luisterde de RCMP hun huis af zonder hun medeweten en begon een maandenlange tactiek die de Mr. Big-techniek wordt genoemd, waarbij undercoverpolitie zich vermomt als criminelen. Deze “criminelen” raakten vervolgens bevriend met de verdachten, beweerden dat ze hun “geheim” kenden en ontwikkelden een verzonnen scenario om de verdachten tot een bekentenis te bewegen.

Bij hun plan hoorde ook een nepmemo van de politie van Bellevue waarin stond dat ze forensisch bewijs hadden dat de verdachten in opspraak bracht.

“Ze waren zeer dwingend en ik denk niet dat het had mogen worden toegestaan in een Amerikaanse rechtbank, en ik denk dat het ook rekening moet worden gehouden met hun leeftijd,” zei Loudenberg over de toen-19-jarigen. “Ik heb veel onderzoek gedaan naar jongeren, jongeren die in de VS levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating krijgen, en veel nagedacht over de hersenen van een minderjarige en hoe ze anders op de wereld reageren dan een volwassene zou doen, en ik heb het gevoel dat dat alleen maar het feit versterkt dat het nooit tegen hen gebruikt had mogen worden.”

Loudenberg begon een jaar voordat ze het op Netflix bracht met het onderzoeken van zaken voor “The Confession Tapes”, maar ze vond deze zaak pas aan het eind van dat jaar.

Ze zei dat ze erachter kwam via een expert op het gebied van valse bekentenissen, Richard Leo, die zou getuigen in de zaak, maar uiteindelijk werd uitgesloten van het proces.

Loudenberg zei dat ze niet wist dat “True East” haar serie zou gaan leiden, maar uiteindelijk besteedde ze zoveel tijd aan onderzoek, reizen en het indienen van Freedom of Information Act-verzoeken, dat het uiteindelijk een van haar grootste zaken werd.

“Het was zo veel om uit te zoeken, maar we hadden een groot team en we begonnen het gewoon uit te zoeken, om er wijs uit te worden,” zei ze. “We hebben met veel mensen gepraat die niet in de film voorkomen – juristen, experts in Canada op het gebied van Mr. Big, journalisten en andere familieleden – ik geloof dat we op een gegeven moment met de familie van Atif hebben gepraat. We hebben met mensen van alle kanten gesproken en we wilden dat de documentaire objectief en evenwichtig zou zijn.”

Maar het King County Openbaar Ministerie denkt daar anders over.

In een verklaring die op 20 september werd vrijgegeven, zei het kantoor van Daniel T. Satterberg dat de twee afleveringen van in totaal 90 minuten “geen volledig of eerlijk verslag geven van de misdaad, de bekentenissen van de verdachten, of het bewijs dat tijdens het zes maanden durende proces werd gepresenteerd. Hoewel de focus van de afleveringen ligt op de vermeende valse bekentenissen, worden de meeste bekentenissen (die zijn opgenomen op audio- en videotape) niet gespeeld of beschreven,” zeiden ze.

“Bovendien vermeldt de show niet eens dat Burns tijdens het proces heeft getuigd, en de jury was in staat om zijn bewering dat hij de moorden niet heeft gepleegd direct te beoordelen. Bewijs dat in strijd is met de valse bekentenis is simpelweg weggelaten uit het programma.”

Het Openbaar Ministerie zegt dat niet alleen bewijs is weggelaten, maar dat Burns de undercoveragenten heeft opgezocht en “herhaaldelijk zijn bereidheid heeft geuit om zich in te laten met een verscheidenheid aan criminele handelingen, waarvan hij geloofde dat hij die beging namens een criminele organisatie.”

Daarnaast gaven Atif Rafay en Burns’ vriend Jimmy Miyoshi, die tijdens hun proces tegen hen getuigde, toe dat hij op de hoogte was van hun plannen om de moorden te plegen en dat het motief financieel was.

Loudenberg zei dat ze het hele verhoor van Miyoshi heeft en zei dat wat was weggelaten uit de verklaring van het openbaar ministerie was de dreiging van de RCMP tegen Myoshi met 99 jaar gevangenisstraf en zelfs een suggestie van de doodstraf als hij niet zou getuigen tegen zijn vrienden.

“Ik hecht geen enkel gewicht aan wat Miyoshi heeft gezegd,” zei Loudenberg. “Miyoshi werd tussen twee vuren gezet en uiteindelijk getuigde hij tegen zijn vrienden en loog hij.”

En het forensisch bewijs? Het kantoor van de aanklager zei dat “The Confession Tapes” wat wegliet.

Loudenberg zei dat ze niet weet waar ze het over hebben, “omdat er geen forensisch bewijs tegen hen is.”

“Integendeel, er was een schaamhaar gevonden in Mr. Rafay’s bed, in Tariq Rafay’s bed, en in eerste instantie beweerden ze dat de schaamhaar die in Mr Rafay’s bed werd gevonden daar zeker was achtergelaten door de moordenaar en, nadat het niet overeen bleek te komen met een van de Rafays, noch met Sebastian Burns, deden ze het af als een dwaalspoor,” zei ze. “Het behoorde niet toe aan Sebastian, ergo het was irrelevant.”

In plaats daarvan maken “The Confession Tapes” en de “True East” afleveringen duidelijk dat de extremistische groepering al-Fuqra mogelijke verdachten zijn voor de moord op de familie Rafay vanwege Tariq Rafay’s onderzoek naar de ware hoek waarin moslims moeten bidden, vandaar de titel “True East.” Zijn onderzoek stelde de praktijk van een hele religie ter discussie.

Maar of de inwoners van Bellevue nu geloven in alternatieve theorieën of dat Atify Rafay of Burns valse bekentenissen hebben afgelegd, Loudenberg vindt dat mensen de zaak voor zichzelf moeten onderzoeken.

“Toen ik dit begon te onderzoeken had ik zoiets van: ‘Wow, de waarheid is vreemder dan fictie.’ Weet je?”, zei ze. “… Dus ik ben gewoon blij dat ik het publiek een andere kant kan geven.”

Om “The Confession Tapes” te bekijken, bezoek Netflix op www.netflix.com.