Het verhaal van William Kidd is complex, gevuld met avontuur, intriges, enorme rijkdommen en politiek bedrog. Kidd werd rond 1645 in Schotland geboren en rond 1680 had hij zich in New York gevestigd, waar hij een pakketdienst exploiteerde tussen Londen en de koloniën. Hij werd bij de Britse regering aanbevolen als de beste man om de taak op zich te nemen de zeeën te bevrijden van piraterij, en vijandelijke schepen als prijs binnen te brengen. Hij werd kapitein van een nieuw schip, Adventure Galley. Als beloning zouden hij en zijn bemanning de waarde van de buit delen.
Na verloop van tijd veroverden zij zes schepen, waarvan de rijkste de Quedagh Merchant was, een Armeens schip onder Franse vlag, een legitieme prijs voor een Engelse kaper. Helaas voor Kidd was het schip in dienst van de Oost-Indische Compagnie en voerde het een valse vlag. Er werd een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd en toen hij van de actie op de hoogte was, betaalde Kidd zijn bemanning uit en liet hij het schip en de schat achter in Hispaniola. Hij zeilde naar New York om met een admiraliteitsadvocaat te praten. In juni 1699 kreeg hij een vrijgeleide naar Boston, maar zijn oorspronkelijke medestander, Richard Coote, graaf van Bellomont, brak zijn woord. Kidd werd gevangen genomen en voor berechting naar Engeland gestuurd.
De gevangenneming van Kidd bood de oppositie een uitgelezen kans om Bellomont, de liberale gouverneur van New York en New England, in diskrediet te brengen, en er werd dan ook geen tijd gelaten om manieren te ontwikkelen om daarvan te profiteren. Kidd, een geharde zeeman maar een man met een aanzienlijk moreel besef, was niet bereid te getuigen tegen de heren die oorspronkelijk hadden bijgedragen aan zijn reis en opdracht, ook al werd hem verteld dat deze medewerking hem vrij zou krijgen. Uiteindelijk werd hij voor de Old Bailey gedaagd, beschuldigd van piraterij en de dood van een muitende kanonnier, en veroordeeld tot de strop. Het vonnis werd uitgevoerd op 23 mei 1701. Tweehonderd jaar later bleek uit papieren die in het archief waren aangetroffen dat stukken die Kidd’s leven hadden kunnen redden opzettelijk waren achtergehouden (Lambert 351-60).
Het is leerzaam om de tekst op Coverly’s broadsides te vergelijken met het oorspronkelijke lied dat waarschijnlijk in 1701 werd geschreven. Het vroege liedje toont een branieschopper die meer bereikt dan hem historisch is toegeschreven en die sterft omdat hij de wet niet gehoorzaamt, een legitieme manier voor Londense drukkers om een veroordeelde man af te beelden. Honderd jaar later waren de sfeer en de voornaam van Kidd veranderd. In het New England van de vroege negentiende eeuw legt Robert Kidd uit dat zijn verdoemenis kwam omdat hij de Bijbel begroef en God negeerde. Een nieuw openingsvers roept alle scheepskapiteins op om acht te slaan op zijn verhaal, het slotvers herinnert hen eraan zijn waarschuwing op te volgen “opdat je niet met mij in de hel komt”. Het is deze “goede nacht” versie van “Robert” Kidd die in de traditie is blijven bestaan. In beide teksten zijn de herhalingen van zinnen door de tekst heen de onderscheidende kenmerken, en deze herhalingen worden weerspiegeld in de muziek.
Whittier Perkins kopieerde een melodie getiteld “Captain Kid” in zijn verzameling die in 1790 in Massachusetts begon. Diezelfde melodie bleef met de tekst en titel van de brochure tot in de twintigste eeuw voortleven in volksliedjes. De vroegste gedrukte tekst van het lied met de “Captain Kid” muziek staat in The Western Minstrel (1831). In religieuze vormnotitie-liedboeken ging de melodie ook verder, nog steeds onder de naam “Captain Kidd”, maar met een nieuwe tekst die begon met “Through all the world below, God is seen, all around, all around” (Roud; Walker 50; Bronson, Ballade 18-36). Een andere bekende zetting van deze ongebruikelijke melodiestructuur is de hymne die begint met “What wondrous love is this, oh my soul.”
Ik ben Richard Hulan dankbaar dat hij mij op dit citaat attent heeft gemaakt.