“Semenya is een hermafrodiet. Ze heeft mannelijke geslachtsorganen en geen baarmoeder of eierstokken.”
Dit beweerde de Sydney Daily Telegraph afgelopen vrijdag. Een bron die nauw betrokken was bij de geslachtstesten van de Zuid-Afrikaanse atlete lekte de resultaten naar de krant.
De bron onthulde dat uit de resultaten van de IAAF-onderzoeken bleek dat Semenya inwendige testikels heeft, die testosteron produceren. Dit heeft ertoe geleid dat haar testosteronspiegel drie keer zo hoog is als normaal voor een vrouw.
De laatste onthullingen hebben de prestaties van de getalenteerde atlete opnieuw ondermijnd.
De indiscretie van de IAAF bij de behandeling van de zaak is stuitend. Ze hebben geen enkel respect getoond voor de gevoelens van de 18-jarige.
De Zuid-Afrikaanse minister van sport, ds. Makhenkesi Stofile, slaakte prompt een strijdkreet naar aanleiding van het uit Australië overgekomen nieuws. Hij verklaarde dat als de IAAF zou proberen de 800m wereldkampioene van toekomstige wedstrijden te weren, dit het begin zou zijn van “de Derde Wereldoorlog.”
Sinds de buitengewone beweringen is Caster Semenya ondergedoken. Een woordvoerster van de Zuid-Afrikaanse atletiekbond bevestigde dat de gouden medaillewinnares in de nabije toekomst niet meer aan wedstrijden zal deelnemen.
De woordvoerster voegde eraan toe: “Ze krijgt traumatherapie. Elke dag ontmoet ze psychologen die haar proberen te helpen met wat er om haar heen gebeurt. We maken ons zorgen om haar welzijn.”
De verklaringen van de krant in Sydney moeten nog worden bevestigd door een IAAF-functionaris en blijven louter beweringen. De ASA was niet op de hoogte van de resultaten van de geslachtstests en heeft snel de afhandeling van de zaak door de IAAF gehekeld en eist excuses voor de vernederde loper.
De beschuldigingen hebben de toch al grote schijnwerpers op de getraumatiseerde tiener alleen maar verscherpt. De IAAF lijdt aan een duidelijk geval van bijziendheid.
Het lijkt me allemaal een beetje ironisch. Semenya kan al dan niet onnatuurlijke hoeveelheden testosteron in haar lichaam hebben. Ze zou best een hermafrodiet kunnen zijn. Toch heeft het onderzoek naar haar geslacht nog geen officieel resultaat opgeleverd. Dus wie zijn wij om te oordelen?
Er schieten ons een aantal atleten te binnen van wie het geslacht verward zou kunnen worden. Niet alleen op basis van hun fysieke verschijning, maar ook door hun agressieve houding tijdens het sporten.
David Beckham beperkt zich niet alleen tot optredens in “Four Four Two,” “Match,” en “World Soccer.” De ster van LA Galaxy verschijnt regelmatig in glossy modetijdschriften, waar hij zijn lippen tuit of gemaskerde blikken op de lens werpt.
‘Becks’ is een van de meest herkenbare gezichten in het voetbal. Niet bang om met zijn haar te experimenteren. Manchester United fans werden getrakteerd op een verscheidenheid aan stijlen tijdens zijn tijd op Old Trafford, maar hij behield zijn status als een Old Trafford icoon.
Hij is niet bang geweest om een aantal meisjesachtige outfits aan te trekken in zijn tijd. Toch is hij een inspiratiebron gebleken voor veel jonge kinderen en heeft hij zijn reputatie als een van ’s werelds grootste sporters hoog gehouden.
De zusjes Williams domineren het vrouwentennis nu al bijna een decennium. Venus en Serena zijn fantastische atletes die hun lichaam in topvorm houden.
Venus bezit het record van de snelste opslag door een vrouw in alle vier de Grand Slams (125 mph bij de Australian Open, 128 mph bij de French, 129 mph bij Wimbledon en 129 mph bij de US Open). Veel van de mannen op de ATP tour zouden moeite hebben om zulke snelheden te halen.
Ondertussen schiet haar zus winnaressen langs tegenstanders in een hypersonisch tempo. Serena’s vastberadenheid en agressieve wil hebben haar geholpen een indrukwekkende 23 Grand Slam titels op te eisen in zowel het enkelspel als het dubbelspel.
Haar intimiderende lichaamsbouw, met gespierde armen en krachtige benen, stellen haar in staat tegenstanders over het hele veld te intimideren. Maar door haar ijverige speelstijl en lichaamsbouw zijn er geen vragen gerezen over haar geslacht.
Eveneens binnen de atletiekwereld zijn er genoeg voorbeelden van vrouwelijke atleten die fysieke trekken vertonen die niet al te veel verschillen van Caster Semenya.
In hun streven naar roem offeren vrouwelijke atleten de gewelfde lichamen op die door de massamedia in de huidige samenleving als wenselijk voor vrouwen worden beschouwd. In plaats daarvan kiezen ze voor gestroomlijnde lichamen, met magere spieren die hen in staat stellen op het hoogste niveau te concurreren.
Toen ik onlangs naar een podcast luisterde, maakte een analist een terechte opmerking, zij het een beetje seksistisch. Geen van de finalisten op de 800 meter bij de wereldkampioenschappen in Berlijn zou verward kunnen worden met de “meisjes uit de Playboy mansion.”
Een extreem standpunt, misschien, maar het benadrukt de harde behandeling van Semenya. De andere atleten lijken te ontsnappen aan indringende vragen over hun geslacht.
Het zijn de dieetvereisten en intense trainingssessies die deze vrouwelijke atleten doorstaan die onvermijdelijk leiden tot gespierde lichamen, die indrukwekkende buikspieren en getrimde figuren tonen.
De zaak Caster Semenya zal voortkabbelen totdat de resultaten van de gendertests officieel bekend worden gemaakt en de IAAF gepaste actie onderneemt.
De suggestie dat de ITF het geslacht van de zusjes Williams zou onderzoeken, is niet reëel. Dit is helaas niet het geval voor Semenya.
Voorlopig zal de Zuid-Afrikaanse heldin ondergedoken blijven, weg van de opdringerige media en de zieltogende vragen. Het is een schande dat een enorm talent zich niet in staat voelt om haar hoofd hoog te houden na haar geweldige prestatie in Berlijn, en dat haar geest wordt geschaad.
Hooplijk zal dit het dieptepunt zijn in een lange en succesvolle carrière van de atlete.
Het genderdebat gaat door.