De Defense Language Aptitude Battery (DLAB) is de test die het leger van de Verenigde Staten (en Australië) je zal afnemen als je een MOS/AFSC/Rating wilt uitoefenen waarbij een taal een rol speelt. Deze test is momenteel in zijn tweede iteratie.
Voor het grootste deel zullen dat banen bij de inlichtingendienst zijn. En daarbinnen zullen het vooral Human Intelligence (HUMINT) en Signal Intelligence (SIGINT) banen zijn – aangezien rechtstreeks spreken met niet-moedertaalsprekers van het Engels of luisteren naar hun communicatieverkeer vrijwel altijd betekent dat je in iets anders dan het Engels moet kunnen functioneren. Aan de opdrachtzijde moeten Foreign Area Officers (FAO’s) slagen voor de DLAB.
De puntenwaardering van de DLAB is onderverdeeld in vijf niveaus. Deze scores diskwalificeren je, of kwalificeren je voor een categorie of “niveau” van taal. Hoe hoger je score, hoe hoger de categorie (of, Cat)… dus, hoe moeilijker de taal waarvan het leger denkt dat ze je kunnen vertrouwen om te slagen.
De Cats zijn I – IV. I is “gemakkelijker” voor een moedertaalspreker van het Engels om te leren. IV is “moeilijker” voor een moedertaalspreker van het Engels om te leren. Cat Is omvat zaken als Frans en Spaans – onder anderen. Cat II omvat Duits en Indonesisch. Tot categorie III behoren Russisch, Farsi en Thai. Tot de categorie IV behoren Arabisch en Mandarijn.
Vreemde-taalopleidingen voor het leger vinden plaats op twee belangrijke installaties, en DLAB is je ticket to ride. Het Defense Language Institute, Foreign Language Center, Presidio of Monterey, CA (DLIFLCPOMCA); en DLI-Washington, in Washington, DC, (wat we vroeger DLI-East noemden) zijn die twee schoolgebouwen. DLI-W is waar je talen leert met een lage dichtheid; talen die niet hetzelfde niveau van afstuderen vereisen als de “mainline” talen die in Monterey worden onderwezen.
Dat gezegd hebbende, de laatste klas waarin ik zat bij DLI slaagde voor twee (2) mensen. We hadden een leraar/leerling verhouding van 2:1. Maar, dat werd niet beschouwd als een lage dichtheid…
Er zijn een aantal studiegidsen voor de DLAB. Maar toen ik mijn DLAB waaay terug in de jaren ’90 nam, wist ik niet eens dat ik het deed (of zelfs wat het was) totdat ze me van een bank trokken in de wachtruimte van MEPS en me alleen in een kantoorhokje zetten met mijn boekje, twee potloden, een cassettebandje speler, en een aantal schedel-verpletterende Koude Oorlog tijdperk koptelefoons. Ik kwam er goed vanaf.
Een taal kennen is geen garantie dat je slaagt. Als je een taal (of meer) hebt gestudeerd, is dat geen garantie dat je slaagt. De test zelf test niet je vaardigheid in een taal… hij test het vermogen van je hersenen om een nieuwe taal te leren.
Zelfs als je een studiegids krijgt, is het niet zoals een typische studiegids voor een standaardtest. Je bent niet aan het leren of onthouden van leerstof. Wat je met deze gidsen doet, is leren hoe de test wordt afgenomen.
Als je geïnteresseerd bent om dat pad te volgen, moedig ik je aan om je opties eens te bekijken. Zelfs als je van plan bent om in het leger te gaan en nog niet weet welk pad je gaat volgen, zou ik die test absoluut doen, al was het alleen maar om je opties uit te breiden (of te stroomlijnen). Ik zou het ook alleen al voor de ervaring aanraden.
Ik heb de mijne meer dan twee decennia geleden gedaan en heb er nog steeds nachtmerries van… grapje.