De Azteken waren een ras van Meso-Amerikaanse volkeren die vooral machtig waren in de 14e tot 16e eeuw. Het gebied dat nu bekend staat als Mexico-stad was het hart van het Azteekse rijk en er zijn nog steeds veel ruïnes en monumenten in de stad te vinden die de kunst en cultuur van de oorlogszuchtige Azteekse volkeren markeren.
De Azteken waren een zeer trots ras. Krijgers die in de strijd gevangen werden genomen, onderwierpen zich vaak aan hun overweldigers en lieten zich vrijwillig tot bloedoffers brengen. Deze offers trokken grote mensenmenigten die toekeken hoe de gevangen krijgers door priesters naar de top van de Azteekse piramidetempels werden geleid. Op de top van de piramide vond een korte ceremonie plaats, waarbij de strijder achterover over een steen werd gebogen. Priesters spanden zijn lichaam strak terwijl een andere priester de buik van de krijger opensneed en in hem reikte, het nog steeds kloppende hart eruit haalde en het omhoog hield zodat de menigte het kon zien. Het lichaam van de krijger werd dan in een bloederige puinhoop van de trappen van de piramide gegooid. Deze manier van offeren kon ongelooflijk snel worden uitgevoerd, wat betekende dat met meerdere priesters die samenwerkten, een paar duizend offers in één dag konden worden gebracht.
Deze tatoeagekraag versiert de hals en borst van deze man met tribale Azteekse architecturale elementen. Tribal Aztec tatoeages worden vaak gekozen door moderne krijgers; atleten en strijders die de kracht en eer van de Azteekse krijgers waarderen.
De Azteken geloofden dat bloed erg belangrijk was, dat de geestessentie van de mens in zijn bloed bestond. Door de bebloede lichamen van de geofferde krijgers van de trappen van hun tempel te laten vallen, gaven zij in feite de kracht van de krijger aan de tempel door het bloed van de krijger in de steen van de tempel te laten trekken.
Een Azteekse tatoeage van Xolotl, de Azteekse god van vuur en dood. Xolotl werd vaak op of rond tempels geschilderd of gegraveerd, omdat hij de godheid was die de zielen naar het hiernamaals bracht. Hij wordt meestal afgebeeld als een man met een hondenhoofd of een man-beest met omgekeerde voeten. De in deze tatoeage gebruikte kleuren waren typerend voor de Azteekse schilderijen en kunst.
In sommige ceremonies verzamelden Azteekse priesters de schedels van de geofferde krijgers en stelden ze tentoon op houten rekken. De schedels werden door houten palen gespiest via gaten die in de tempels waren geboord. Deze rekken markeerden religieuze en politieke gebieden, zoals tempels en openbare terreinen. De schedels waren een machtsvertoon – een bewijs van hoeveel mensen die bepaalde sekte van Azteken had gevangen en gedood. Soms werden decoratieve schedels gekerfd of gebeeldhouwd ter ere van de doden. Dit verband met de dood en het tonen van menselijke schedels is wellicht een van de culturele praktijken die hebben geleid tot het gebruik van suikerschedels ter ere van de doden in Mexico. (Voor voorbeelden van suikerschedeltatoeages, zie Vier de Dag van de Doden met suikerschedeltatoeages.)
Deze tribale Azteekse tatoeage toont een adelaarskrijger. Adelaarskrijgers waren Azteekse krijgers die soldaten van de zon waren, aangezien de adelaar een symbool van de zon was. Deze krijgers droegen adelaarskoppen ter bescherming en als symbool van hun rang. Een tatoeage van een adelaarskrijger wordt in de moderne tijd gedragen als een symbool van de oude Azteekse rassen.
De Azteekse bloedoffers zijn een van de meest bekende feiten over dit Mexicaanse ras, maar het was niet het enige aspect van de Azteekse cultuur dat moet worden opgemerkt. De Azteken waren zeer beschaafd en hielden graag festivals waar muzikanten, dichters, acrobaten, dansers en zangers streden om een prijs. Vooral poëzie werd gewaardeerd, en als je het gedicht bekijkt in de levendige beeldtaal van de Azteken, komt het tot leven en wordt de Azteekse cultuur voor enkele ogenblikken opnieuw tot leven gewekt.
Deze tribale Azteekse tatoeage toont Quetzalcoatl, de Azteekse god van het leven. De complexe ontwerpen van het Azteekse volk laten zich goed vertalen in tattoo-ontwerpen, omdat ze sterke vormen en ongewone rondingen hebben. Deze beide ontwerpaspecten maken samen een aantrekkelijk tattoo ontwerp.
De betekenis van Azteekse tatoeages
De Azteekse taal, Nahuatl, gebruikt afbeeldingen als woorden. Bijvoorbeeld, het woord “adelaar” wordt uitgedrukt met een tekening van een adelaarskop. Het beeldwoord voor regen is iets obscuurder en stelt een regengodheid voor in plaats van de regen zelf. Veel Azteekse tempels, gebouwen en andere bouwwerken waren versierd met deze beeldwoorden, en hoewel dit beeldhouwwerk voor het moderne oog misschien louter decoratief lijkt, hadden de wezens, godheden en elementen die in de afbeeldingen werden afgebeeld een rijke betekenis voor de oude Azteken. De Azteken zouden deze gravures hebben gebruikt om plaatsen te markeren, ongeveer zoals wij vandaag de dag uithangborden en straatnaamborden gebruiken.
Voorbeelden van de stamtaal van de Azteken. Deze symbolen worden soms gebruikt in tatoeages omwille van wat elk symbool vertegenwoordigt, zoals de kracht van de adelaar of de jaguar.
De Azteekse kunststijl is zeer kenmerkend, met een bepaalde vorm die Azteekse symbolen markeert. Deze kunststijl is door tatoeëerders nagebootst om moderne tatoeage-ontwerpen in Azteekse stijl te creëren. Omdat de Azteekse beeldtaal hetzelfde woord op verschillende manieren gepresenteerd accepteerde, zou dit gebruik van de Azteekse stijl om een tatoeage-ontwerp te maken door de Azteekse bevolking waarschijnlijk zijn begroet als een aanvaardbaar gebruik van hun geschreven taal.
Een kleurrijke tribale tatoeage van de Azteekse god Quetzacoatl als een gevederde slang. Quetzalcoatl neemt, net als alle Azteekse goden en ideeën, verschillende vormen aan in de Azteekse kunst. Soms verschijnt hij in de vorm van een man en andere keren als een gevleugelde of gevederde slang. Quetzalcoatl werd verondersteld de brenger van leven te zijn, de god die van zijn eigen bloed gaf om de beenderen van de overledenen te doen herrijzen en het Azteekse volk te scheppen.
De meest populaire Azteekse tatoeages zijn voorzien van dieren zoals adelaars, jaguars, kikkers en apen. Dit zijn totemdieren, ook wel spirituele gidsen genoemd. Wanneer iemand een totemdier kiest, is dat omdat hij of zij een bepaalde affiniteit met dat dier voelt en geïnspireerd is door de manier van leven van het dier. Sommige totems zijn een symbool van macht en van aan de top staan van de voedselketen, zoals adelaar- en beer-totems. Andere totems, zoals de kikkertotem, vieren het belang van dat dier in de levenscirkel, terwijl weer andere een eigenschap vertonen die mensen prettig vinden, zoals de flauwe humor die met apen wordt geassocieerd, of het trage, logge karakter van de schildpad.
Een tribale Azteekse tatoeage die een uitsnede van een adelaar totemdier laat zien. De tatoeëerder heeft scheuren en schaduwen in het tatoeageontwerp geïnkt om de illusie te wekken dat de huid van de persoon van steen is gemaakt.
Azteekse tatoeages vieren de cultuur van het Azteekse volk en het dier of de godheid die in de tatoeage wordt afgebeeld. Een Azteekse tatoeage kan een totem van een dier zijn of een woord dat uit de Nahuatl taal is ontstaan. Voor mensen van Mexicaanse afkomst kan de Azteekse taal gebruikt worden om tatoeages van kindernamen of een betekenisvol woord te maken. Als je geen zin hebt in een woord tatoeage, dan hebben tatoeages van de Azteekse goden en godinnen ook krachtige betekenissen.
Azteekse tatoeages tonen meestal figuren in profiel omringd door symbolische hoofdtooien, kleding en wapens. De vette contouren en felle kleuren geven Azteekse tatoeages een cartoonachtig effect.