De ouders krijgen ook de mogelijkheid om anderen te betrekken die licht kunnen werpen op de capaciteiten van een kind. Dit kunnen onafhankelijke therapeuten of artsen zijn, pleitbezorgers van het kind en advocaten.
Voorschriften van het IEP
In een perfect geval moet in het IEP rekening worden gehouden met het algemene onderwijscurriculum dat alle leerlingen leren om manieren te vinden om dezelfde stof te leren aan kinderen met leerstoornissen.
Als een kind bijvoorbeeld een ontwikkelingsachterstand heeft, maar heeft laten zien dat hij of zij kan tekenen of schilderen, moet de leerling kunst- of aanverwante lessen kunnen volgen met de algemene leerlingenpopulatie.
Elk scenario is uniek – er is niet één oplossing die voor elke leerling werkt.
Individualized Health Plan, of IHP
Iedere leerling met een gezondheids- of lichamelijke beperking zou een individueel gezondheidsplan moeten hebben – documenten waarin hun behoeften en de diensten die moeten worden geleverd door opvoeders en andere dienstverlenende ambtenaren in detail worden beschreven.
De eerste stap is om met schoolfunctionarissen te praten over de speciale omstandigheden van het kind, idealiter twee tot drie maanden voor de start van de kleuterschool. Het schriftelijke plan moet een samenwerking zijn van ouders, opvoeders en de zorgverlener van het kind.
Het moet de volgende kwesties behandelen in relatie tot de behoeften van het kind:
- Academische en sociale gemeenschap
- Milieucontroles (luchtkwaliteit, eliminatie van irriterende stoffen, allergenen en toxines)
- Opstelling van een plan voor voortdurend teamwerk, communicatie en evaluatie
- Zorgen van familie en school
- Richtlijnen die de gezondheid en onderwijsdoelen van een leerling bevorderen
- Individueel crisis- en calamiteitenmanagement
- Persoonlijke fitheidsdoelen (veilige deelname aan lichamelijke opvoeding, sport, uitstapjes en andere speciale evenementen
- Fysieke, sociale, emotionele en academische doelen
- Rollen en verantwoordelijkheden van alle betrokken partijen
- Training van het personeel
- Tijdige distributie van medicatie
Parenten en opvoeders zijn het erover eens dat een IHP essentieel is voor het bereiken van onderwijsgelijkheid voor alle leerlingen met behoeften op het gebied van gezondheidsmanagement, ongeacht of de leerling in aanmerking komt voor speciaal onderwijs of niet.
Individualized Transition Plan, of ITP
Een Individualized Transition Plan, of ITP, is een uitgebreid plan dat is ontworpen om kinderen met een handicap te helpen bij een soepele overgang van kindertijd naar volwassenheid.
ITP’s zijn nuttig bij het bepalen welke ondersteuning en activiteiten een kind nodig zal hebben om zo zelfstandig mogelijk te kunnen leven. Het stelt leerlingen in staat doelen te stellen voor hun toekomst, zoals studeren, een beroepsopleiding, werken of het vinden van een omgeving voor begeleid wonen.
Het ITP wordt ontwikkeld door het IEP-team van de leerling als hij of zij 14 tot 16 jaar oud is en kan die leerling volgen tot hij of zij 22 tot 26 jaar oud is, afhankelijk van de leeftijdsvereisten van de staat voor op school gebaseerde diensten.
Net als andere schoolprogramma’s richten ITP’s zich op de sterke en zwakke punten van een persoon, en bepalen hoe het onderwijssysteem kan helpen eventuele lacunes op te vullen. Er wordt vastgesteld welke vormen van ondersteuning de betrokkene nodig heeft om ten minste enige onafhankelijkheid te bereiken. Studenten nemen deel aan het proces door hun dromen en doelen voor de toekomst te delen.
Het ITP houdt ook rekening met de medische behoeften van een student en zijn geschiktheid voor voortgezet onderwijs en/of werk.
Factoren die een rol spelen bij het bepalen van hoe realistische doelen het best kunnen worden bereikt, zijn uitdagingen op school en thuis, verwante diensten die nodig zullen zijn tijdens de volwassenheid, beschikbare diensten die momenteel door de familie beschikbaar worden gesteld, specifieke doelen en interesses, het vermogen om voor zichzelf op te komen en sociale vaardigheden.
Het plan schetst de doelen van de student en een pad om ze te bereiken, mogelijke ondersteunende diensten in de gemeenschap, inkomen of toegang tot inkomen, geplande woonarrangementen, beschikbare activiteiten in de gemeenschap, en de beschikbaarheid van vervoer.
Hulp bij het bereiken van hun doel zal beroepsopleiding, zelfstandig werk hulp, ondersteunde werkgelegenheid, volwasseneneducatie training, ondersteunende diensten voor volwassenen, post-secundair onderwijs en college prep planning bevatten.
Om meer te weten te komen over het vaardigheidsniveau van een jongere worden bij een uitgebreide evaluatie de volgende factoren gemeten:
- Het vermogen om dagelijkse taken uit te voeren
- Het vermogen om problemen op te lossen
- Het sociale inzicht van de student
- Lichamelijk en ontwikkelingsgericht functioneren zoals dat van toepassing is op school of werk
- Beroepsfactoren (ondersteund werk versus conventioneel werk)
- De behoefte aan ondersteuning (PCA’s of assistenten)
- Het vermogen om te communiceren door te spreken,
- Het vermogen om te communiceren door spreken, tekenen, het gebruik van apparaten, e-mail of instant messaging
- Het vermogen om auto te rijden of gebruik te maken van openbaar vervoer
Al deze zaken zullen het ITP-team helpen een pad uit te stippelen om een kind te helpen zijn of haar individuele doelen te bereiken, of het nu gaat om het volgen van een vakopleiding, het volgen van onderwijs of het nastreven van werk.
Daarnaast helpt een ITP bij het vinden van oplossingen voor obstakels die de doelen van een kind in de weg staan, door een kind voortdurend te beoordelen bij de vele kleinere overgangen die zorgen voor goed afgeronde, gezonde, zelfstandige volwassenen.
Levensvaardigheden – of het vermogen om een eigen leven te leiden door taken als zelfzorg, koken, een huishouden runnen, van en naar werk of school gaan en rekeningen betalen – komen ook aan de orde om ervoor te zorgen dat een jongvolwassene na de middelbare school kan functioneren. De levenslessen kunnen worden onderwezen via door de overheid ondersteunde programma’s, maatschappelijke organisaties, ziekenhuizen en medische centra, of non-profitorganisaties.
Wraken
Als een ouder het niet eens is met de voorzieningen die in een IEP zijn opgenomen, heeft hij of zij het recht om de beslissingen van het district aan te vechten. De eerste stap die een ouder moet nemen, is proberen met het district tot overeenstemming te komen over wijzigingen die volgens hem of haar de leerling ten goede zouden komen. Als er geen overeenstemming kan worden bereikt, is het raadzaam om vervolgens om bemiddeling te vragen. Als dat niet werkt, kan een ouder vragen om een hoorzitting.