Geboren in 1822, 18de president, Ulysses S. Grant was de zoon van een leerlooier uit Ohio. Hij bezocht de militaire academie in West Point. Later vocht hij in de Mexicaanse Oorlog onder Generaal Zachary Taylor.
Toen de Burgeroorlog begon, voerde Grant met succes het bevel over een vrijwilligersregiment. Hij klom al snel op tot brigadegeneraal der vrijwilligers.
President Lincoln bevorderde hem later tot generaal-majoor der vrijwilligers. Nadat hij de veldslagen bij Vicksburg, Mississippi en Chattanooga, Tennessee had gewonnen, benoemde Lincoln hem tot opperbevelhebber. Tegen de tijd dat de Geconfedereerde Generaal Robert E. Lee zich in 1865 aan Grant overgaf, was Grant het symbool van de overwinning van de Unie tijdens de Burgeroorlog.
Generaal Ulysses S. Grant was de logische presidentskandidaat van de Republikeinse Partij in 1868. Als president stond hij een radicale wederopbouw in het zuiden toe, die hij soms met militair geweld steunde.
Onder zijn bewind werd Yellowstone als eerste nationale park opgericht en nam het Congres een wetsvoorstel aan waarin werd opgeroepen tot gelijke beloning voor vrouwen en mannen in vergelijkbare functies bij de federale overheidsinstanties. Misschien wel de gelukkigste dag van het Grant-presidentschap was de dag in 1874 waarop zijn dochter Nellie in het Witte Huis trouwde.
Toen Grant in 1877 na twee termijnen afscheid nam van het presidentschap, vernam hij dat hij keelkanker had. Op aanraden van schrijver Mark Twain begon hij zijn memoires te schrijven om zijn schulden af te lossen en zijn gezin te onderhouden.
Personal Memoirs of U.S. Grant werd een best-seller. Het boek wordt vandaag de dag beschouwd als een van de beste militaire autobiografieën ooit geschreven. Kort nadat hij de laatste pagina had voltooid, stierf hij op 23 juli 1885.