Heading

Flossie McNeill, directeur van “Unshackled!” Ministry, volgt het script tijdens de live-opname. Op een warme zaterdagmiddag begaf ik me naar Pacific Garden Mission in Chicago voor een live-opname van het 65 jaar oude radiodrama “Unshackled!”

Het programma, dat het langstlopende radiodrama zou zijn, wordt elke zaterdag live opgenomen. Toen ik aankwam, was Flossie McNeill, directeur van “Unshackled!” Ministries, druk bezig met last-minute voorbereidingen en vertelde me dat het verhaal van de week (Aflevering nr. 3.421) 3 minuten te lang was tijdens de repetities. We gluurden de groene kamer in, waar regisseur Timothy Gregory met de castleden het script doornam en de laatste wijzigingen aanbracht. Hoewel ze het script drie weken voor de opnames ontvangen, wordt er vlak voor de live-opname gerepeteerd.

Het verhaal, “Jane Page Part One,” wordt in de week van 7 augustus uitgezonden op zo’n 3.100 zenders in 148 landen. Zoals alle “Unshackled!” afleveringen, is het gebaseerd op de echte ervaringen van een individu die heeft geworsteld en verlossing vindt door spiritualiteit.

Het programma begon in 1950 onder leiding van de toenmalige hoofdopzichter van de missie, Harry Saulnier, die “verlangde naar het bereiken van de massa’s voor Christus en ernstig bad over de mogelijkheid van een radioprogramma,” volgens de website van de show. De naam van het programma zou zijn ingegeven door een veteraan van de marine die zich herinnerde: “Als we een radio-oproep op zee begonnen, zeiden we ‘geketend’ en eindigden met ‘losgeketend’. Saulnier, volgens dit verslag, hield van de connotatie dat “Christus de ketenen van de zonde kan breken.” De eerste aflevering vertelde het verhaal van Billy Sunday, een honkbalspeler die evangelist werd.

Flossie McNeill begroet het publiek.

Pacific Garden Mission is de thuisbasis van “Unshackled!” McNeill liet me archiefkasten zien met informatie over de onderwerpen van de wekelijkse programma’s en vertelde me dat luisteraars van over de hele wereld hun verhalen insturen in de hoop dat ze gedramatiseerd worden. Mensen met een verhaal kunnen zich aanmelden op de website van het programma; ze moeten persoonlijke referenties en een opname van hun stem geven.

DRAWN TO SALVATION

“Unshackled!” schuwt serieuze onderwerpen niet, zoals flirten, drugs, verslaving, geestesziekte, abortus, zelfmoord en gokken. De boeiende afleveringen lijken op moderne soap opera’s en ouderwetse radiodrama’s – niet verwonderlijk, want de productie is net als vroeger, met acteurs die optreden naast live muziek en geluidseffecten en voor een publiek.

Publiek stroomde in een grote zaal voor de 16 april opname en McNeill gaf inleidende opmerkingen, de menigte op te winden voor de show. Ze beloofde dat “de verhalen absoluut boeiend zijn” en zei dat door het programma “veel luisteraars tot verlossing worden aangetrokken”. Nadat het technische team was voorgesteld (de technische cabine verscholen achter het podium rechts, een toetsenist vooraan op het podium rechts, de geluidskunstenaar op het podium links) en nadat we eraan herinnerd waren om stil te blijven (“Hoest nog maar een laatste keer”), begon de show.

Met zijn tijdloze, perfect voor de radio stem, begon regisseur/acteur Timothy Gregory met de show.

“Hoe maakt u het? Een gevoelige ziel is moeilijk te vinden in een wrede en gewelddadige samenleving. De jonge vrouw in ons verhaal hield van mensen en dieren, en wilde dat anderen haar liefde beantwoordden. Toen anderen dat niet deden, ontwikkelde ze een harde buitenkant die haar naar een leven van misdaad en zelfvernietiging leidde. Toen vond ze vrijheid op de meest onwaarschijnlijke plaatsen, en haar hart, geest en leven werden ‘Unshackled!'”

Keyboardist Scott Griffin warmt zich op voor de show.

Sound/Foley Engineer Nadine Aloisio-Sorenson bladert door de bladzijden van een boek tijdens een scène waarin de Bijbel wordt gelezen. Muzikant Scott Griffin onderbrak die regel met ouderwetse orgelmuziek en benadrukte daarmee het drama dat zich ging ontvouwen. Ik was geboeid.

De voorstelling begon, maar na ongeveer een minuut riep Gregory: “Stop! We hadden verkeer.” De cast pauzeerde tot het lawaai buiten ophield, en ging toen verder met het vertellen van het waargebeurde verhaal van Jane Page, een verhaal dat begint in een psychiatrisch ziekenhuis, en dan terugflitst naar Jane’s kindertijd.

Sound/Foley Engineer Nadine Aloisio-Sorenson voegt geluidseffecten toe, waaronder het omslaan van bijbelpagina’s, saloongeluiden, cocktails, een auto uit 1930, paarden, een geweerschot en vogels.

Vele van de geluiden die ze gebruikte stonden op CD, maar het was leuk om te zien hoe Aloisio-Sorenson live geluiden maakte door boekpagina’s om te slaan, papier te scheuren en een beker water voor een microfoon in te schenken.

BREAKING “BONES”

De voorstelling eindigde na ongeveer 40 minuten en werd met daverend applaus begroet. Het is een cliffhanger; het einde van de tweedelige aflevering zou de zaterdag erop worden opgenomen, maar McNeill gaf het publiek alvast een voorproefje.

Na de show ging ik backstage om met de cast te praten. Als professionele acteurs hadden ze verschillende ervaringen, waaronder theater en stemwerk. Ik vond het interessant om te horen dat “Unshackled!” voor hen uniek is omdat het hen in staat stelt een grotere verscheidenheid aan personages te spelen dan ze op het podium zouden kunnen, omdat het gebrek aan visuals hen in staat stelt hun repertoire uit te breiden en verschillende leeftijden en nationaliteiten te spelen (met een lange lijst van accenten en dialecten).

De cast bestond uit drie mannen en drie vrouwen, plus de mannelijke regisseur. Ze vertelden me dat ze er in de aflevering van deze week van genoten om zich voor te doen als dames in een gesticht voor een scène die achtergrondgeklets nodig had.

Engineer/Editor Kim Rasmussen in de radiocabine.

Een deel van de audio-archieven van “Unshackled!” Als je meer te weten komt over de productie van “Unshackled!”, krijg je ook een fascinerende kijk op de radiogeschiedenis. In de kelder van het programma zijn historische foto’s, onderscheidingen en krantenknipsels tentoongesteld, evenals kamers vol archiefopnamen op spoelen, minidiscs, cd’s en cassettebandjes. Veel van degenen die verantwoordelijk zijn voor de productie van “Unshackled!” zijn er al tientallen jaren bij betrokken. Sinds 2004 is Kim Rasmussen fulltime medewerker, maar ze begon in de jaren zeventig als acteur aan “Unshackled!” te werken.

Aloisio-Sorenson heeft een interessante geschiedenis en vertelde me dat ze de vierde generatie Foley-engineer is voor “Unshackled!” Ze vertelde dat haar grootvader Ed Wojtal “de geluidseffecten voor ‘Unshackled’ begon in de late jaren 1950” en werd gevolgd door haar oom Don Wojtal in 1967 en vervolgens door haar vader Nick Aloisio in 1972. Ze legde uit dat haar vader “naar voren stapte, slechts vijf shows trainde en de volgende 39 jaar alleen was!”

Nadat hij in 2011 met pensioen ging, trainde hij Aloisio-Sorenson in twee of drie sessies en sindsdien is ze bij “Unshackled!”

Onstage naast Aloisio-Sorenson is haar audio-installatie – ze noemt het een geluidswagen omdat het “een beweegbare werkende machine” is – bestaande uit twee draaitafels voor 78 toeren platen, vier cd-spelers en een cart-machine. Bij het toevoegen van geluiden aan een productie kiest ze uit opgenomen audio uit een collectie van vier kasten vol 78-toerenplaten (waarvan er veel door haar grootvader zijn gebruikt), 200 CD’s en meer dan 50 karren. Daarnaast is ze uitgerust met een microfoon voor live geluiden.

“Ik gebruik tonnen live rekwisieten … en één rekwisiet heeft meerdere toepassingen. Een stok kan klinken als een botbreuk, maar ook als iemand die door het bos loopt en boomtakken breekt.”

De geluiden variëren van productie tot productie en Aloisio-Sorenson moet creatieve manieren bedenken om ze uit te drukken, variërend van de beruchte moeilijke “bom- en artilleriescènes” tot voetstappen in de sneeuw (ze wrijft twee stukken piepschuim tegen elkaar) of klappen op het gezicht. Ze voegde eraan toe dat “body hits en face slaps populair zijn” en onthulde dat ze haar dij of arm zal slaan en stoten dramatiseert door haar vaders volledig gevulde (met beddenlakens) legerduffeltas van boven haar hoofd te laten vallen. Bovendien vindt ze het leuk om “bladeren en stokken mee te nemen” om als rekwisieten te gebruiken. “Live geluiden zijn altijd beter. Ze zijn veel helderder en geloofwaardiger.”

WAT DE TECH?

Volgens Engineer/Editor Kim Rasmussen: “We gebruiken Avid’s Pro Tools 10 software om op te nemen en te bewerken. Daarna maak ik een master-cd. Die wordt per post naar sommige stations gestuurd, of we zetten hem op een FTP-site en de stations kunnen hem van daaruit downloaden.

“De microfoons die we voor de acteurs gebruiken zijn KSM32’s van Shure. Onze synthesizer is een Yamaha Electone HX-1. De geluidswagen heeft een aantal CD-spelers en zelfs twee draaitafels, samen met twee live microfoons voor live geluidseffecten die onze Foley-artiest maakt. De audio gaat naar onze MOTU 8pre interface, die het naar onze Mac distribueert en naar onze versterker die onze koptelefoons en het publiek in de zaal voedt.

“Ik ben blij dat ik software heb die in ieder geval het grootste deel van de echo eruit haalt.”

Na de opnames van elke week besteedt Kim Rasmussen vijf tot zes dagen aan post-productie, waarbij hij de show terugbrengt tot 30 minuten. Hij “haalt de fouten van de acteurs eruit, verbetert (of voegt toe) geluidseffecten en egaliseert alle elementen van het programma”. Hij zei dat het moeilijk kan zijn omdat de show wordt opgenomen in “een zeer open ruimte,” die hij vergelijkt met een vliegtuighangar.

Rasmussen zei: “Elke live aflevering van ‘Unshackled!’ is technisch gezien een evenwichtsoefening. Om ons publiek de aflevering duidelijk te laten horen, moeten we bij de opname een geluid van studiokwaliteit opofferen.” Het gevoel van de levendigheid van het optreden is echter van cruciaal belang voor het programma, voor het plezier van zowel het live- als het radiopubliek. Luisteraars van over de hele wereld, die de missie overspoelen met telefoontjes en brieven over hun betrokkenheid bij de waargebeurde verhalen, zullen het daar waarschijnlijk mee eens zijn.

Een archief van afleveringen is online te vinden op www.unshackled.org. Historische foto’s van de show zijn te vinden opwww.unshackled.org/photo_historic.html.