Er zijn vele redenen om naar Spanje te verhuizen
Er zijn tientallen redenen waarom expats worden aangetrokken door het vooruitzicht om naar Spanje te verhuizen – een rijke en oude geschiedenis, romantische kastelen, prachtige steden, stranden, bergen, feesten in overvloed, een verrukkelijke keuken… Spanje heeft het allemaal. Ja, sommige badplaatsen zijn overbouwd met betonnen hoogbouw, maar je kunt nog steeds mooie dorpjes aan zee vinden… en Spanje buiten de gebaande paden is een openbaring: een gracieuze, bevredigende en traditionele manier van leven die overleeft ondanks moderne invallen.
Klimaat in Spanje
Spanje heeft een gemengd klimaat: Noordwest, groen Spanje, dat grenst aan de Atlantische Oceaan, heeft koele zomers, met vrij zware regenval in de winter. De regio is bergachtig, met heuvels die soms tot aan de zee reiken – het kille water van de Golf van Biskaje, dat alleen in de zomer warm genoeg is om in te zwemmen. Maar het temperatuurbereik van “groen Spanje” is niet extreem: als een koel klimaat zoals in Oregon het hele jaar door u aanspreekt, dan zult u van deze regio houden.
Het binnenland van Spanje heeft een continentaal klimaat met hete, droge zomers en koude winters. In de zomer kunnen de temperaturen oplopen tot 90° C (soms zelfs hoger) en in de winter dalen tot het vriespunt.
Matige, bewolkte omstandigheden, met regenval in de lente en de herfst, zijn typisch voor de oostelijke, mediterrane kust. De Balearen hebben koele, natte winters en warme, droge zomers, terwijl de Canarische Eilanden, voor de Afrikaanse kust, een meer tropisch klimaat hebben.
Bereikbaarheid van Spanje
De Spaanse nationale luchtvaartmaatschappij, Air Iberia, biedt vluchten van veel Amerikaanse steden zoals New York of Miami naar Spanje (Madrid, Barcelona, de Canarische Eilanden, en meer). Veel andere in de VS gevestigde luchtvaartmaatschappijen vliegen ook naar Spanje.
Daarnaast vliegen tal van budgetmaatschappijen van en naar Spanje vanuit andere bestemmingen in Europa, net als Iberia.
Populaire luchthavens die de kustregio’s bedienen zijn die van Valencia, Alicante, en Malaga, langs de Middellandse Zee; de luchthaven in Jerez de la Frontera, die Cádiz en de zuidelijke Atlantische kust ten westen van Gilbraltar bedient; en Bilbao en Santander, langs de noordwestelijke Atlantische kust.
Taal in Spanje
Ver weg van de populaire costa’s, wordt Engels niet zo wijd gesproken als je zou verwachten. Een goede beheersing van het Spaans is geen vereiste om naar Spanje te verhuizen, maar u zult wel een aantal basisbeginselen willen leren. En als u ervoor kiest om niet aan de Costa’s te wonen, zult u redelijk goed Spaans moeten spreken om u comfortabel te kunnen redden. Makelaars zullen u met plezier aanbiedingen doen van onroerend goed, maar omdat ze zich richten op lokale belangen, kunnen ze het zich veroorloven de taalvaardigheden te negeren die nodig zijn om internationale klanten aan te trekken.
Hoewel Spaans de nuttigste taal is om te kennen voor Spanje, houd in gedachten dat het niet de enige taal is die daar gesproken wordt. De meeste mensen in Catalonië spreken bijvoorbeeld liever hun moedertaal Catalaans, terwijl een derde of meer van de mensen in Baskenland, aan de noordelijke Atlantische kust van Spanje, Baskisch als hun eerste taal spreken. Gallego wordt gesproken in Galicië, in het uiterste noordwesten, en Valenciano in de Gemeenschap Valencia (de provincies Valencia en Alicante). Hoewel alle Spanjaarden vloeiend Spaans spreken, zijn de straatnaamborden en winkelborden in deze regio’s vaak in de lokale taal.
Populaire plaatsen om naartoe te verhuizen in Spanje
Verhuizen naar Barcelona
Een bloeiend centrum van mode, cultuur, eten en sport; Barcelona vertegenwoordigt de hoogste levensstandaard van grote steden in Europa. De opgeknapte tweede stad van Spanje heeft een 24-uurs levensstijl en is populair voor weekendjes weg met Europeanen.
Verhuizen naar de Costa Brava
Gelegen tussen de besneeuwde Pyreneeën en de Middellandse Zee, biedt de pittoreske provincie Catalonië het meest spectaculaire kustlandschap van Spanje – de Costa Brava. De naam betekent “Wilde Kust,” en het is een ruig mooie plek van met pijnbomen bedekte kliffen en geheime baaien.
Verhuizen naar de Costa Blanca
De Middellandse Zeekust tussen de steden Valencia en Alicante is een groot deel van het jaar zonnig en warm en gevuld met kleine strandgemeenschappen. Valencia, de op twee na grootste stad van Spanje, biedt een grootstedelijke stijl met strand aan de zijkant. Alicante is meer duidelijk een stad voor strandtoerisme…maar als je maar een paar straten landinwaarts loopt, heb je een traditionele Spaanse stad, inclusief de dorpsvriendelijkheid.
Verhuizen naar Málaga
Hub van de Costa del Sol, de oude havenstad Málaga ligt op minder dan 100 mijl van de Noord-Afrikaanse kust. Met een levendig, autovrij stadscentrum en tal van musea, winkels en Moorse ruïnes, biedt Málaga het hele jaar door een zonnig, warm klimaat en verrassend betaalbaar wonen. Met zijn internationale luchthaven en snelle treinverbindingen is het ook zeer toegankelijk.
Rurale Andalusië
Voor een voorproefje van een meer authentiek Spanje, de heuvels achter de Costa del Sol’s drukke resorts en golfbaan condominiums zijn er tal van schatten te vinden. Magische plaatsen om op huizenjacht te gaan zijn de 31 steden en dorpen van het bergachtige Axarquia gebied, hoog in de uitlopers boven Malaga.
Verhuizen naar Granada
Bakend onder de Andalusische hemel, doet Granada een beroep op zowel de emoties als de zintuigen. Het slaat een brug tussen de werelden van de Islam en het Christendom en vermengt onderweg Joodse en zigeunertradities. Met de Sierra Nevada als achtergrond is een dramatischer decor voor een stad of een sultanpaleis moeilijk denkbaar. En de meeste buitenlandse kopers zijn onder de indruk van de “wow-factor” van het compacte centrum van Granada.
Hoe te verhuizen uit de VS (en waarheen te ontsnappen)
Op veel veilige, warme, vriendelijke plekken in het buitenland kan een stel goed leven voor rond de $2.000 per maand. Honderdduizenden Amerikanen zijn al ontsnapt, en jij kunt dat ook. International Living laat u stap-voor-stap zien hoe (en waar) u kunt gaan. Misschien zit u op dit moment thuis vast – maar dit is het ideale moment om uw ontsnappingsplan in werking te stellen.
Schrijf u vandaag nog in op International Living met deze speciale kortingsactie – en wij geven u een blauwdruk voor uw eigen ontsnapping.
Vraag nu uw GRATIS exemplaar van dit speciale rapport aan als u zich abonneert op International Living
Waarom ik naar Spanje verhuisde
Door Marsha Scarbrough
In 2008 verloor ik alles in de huizencrash.
Ik woonde in Santa Fe, New Mexico, verkocht onroerend goed en had een pensioenplan klaarliggen. Ik had twee huizen gekocht, ze opgeknapt en ze verhuurd. Het idee was dat ze zichzelf zouden terugbetalen en mijn appeltje voor de dorst zouden worden voor een comfortabel pensioen. Toen, in 2008, gingen ze volledig over de kop en omdat ik onroerend goed verkocht, droogde de verkoop op en had ik niet langer een inkomen. De huizen gingen in de executieverkoop. De rente op mijn creditcards ging omhoog en in 2010 was ik failliet. Ik had niets – minder dan niets, in feite, omdat ik een vriend geld schuldig was. Ik bleef achter met een oude laptop, een oudere auto, en een fragment van een IRA, die nooit een grote IRA was geweest, om mee te beginnen.
Op dat moment, ook al was mijn leven een totale ramp, voelde ik me volledig vrij. Ik had geen verantwoordelijkheden; ik was gescheiden, had geen kinderen, en nu had ik ook geen onroerend goed. Dus besloot ik om mijn sociale zekerheid vervroegd op te nemen. Ik kon in een van de huizen wonen terwijl het in beslag werd genomen, zonder huur te betalen, en ik verhuurde een aantal kamers in dat huis, wat me in die tijd overeind hield.
Daarna volgde ik een cursus om een certificaat voor Engelse les te halen en kreeg ik een parttime zomerbaantje als docent in een Engels onderdompelingsprogramma in een van de universiteiten van Santa Fe. De studenten in dat programma waren faculteiten van aangesloten universiteiten in Midden- en Zuid-Amerika, en enkele Europese landen die hun Engels moesten verbeteren.
Dus ik verdiende een beetje geld en wat nog belangrijker was, ik legde contacten met mensen die in andere landen woonden. Ik was altijd al een reiziger geweest. Ik had al in Mexico gewoond, in Ajijic aan het Chapala-meer, gedurende zes maanden in het jaar 2000. Toen kwam het idee bij me op dat ik in een ander land een goed leven zou kunnen leiden met het geld dat ik had. In de periode dat ik lesgaf en in het in beslag genomen huis woonde, had ik een tweede pensioen van mijn jaren in de filmindustrie dat inging. Dus tegen de tijd dat ik uit dat huis moest verhuizen, had ik iets meer dan tweeduizend dollar per maand als passief inkomen, wat niet genoeg is om te leven waar ik wilde leven in de VS.
Toen ik uit het huis verhuisde, sloeg ik alles op en begon ik in de wintermaanden te reizen naar plaatsen waar mijn oud-studenten woonden en waar ik vrienden had met wie ik contact kon maken. Ik reisde drie tot zes maanden, verkende plaatsen en kwam dan terug naar Santa Fe, huurde een gemeubileerd kortetermijnhuis voor zes maanden, deed mijn zomerbaan als leraar en ging dan weer weg. Ik ging naar Chili, Argentinië, Mexico, Brazilië, Honduras, Guatemala, en had echt een goede tijd met reizen en vrienden.
Toen in 2016, nodigde een van mijn oud-studenten me uit om hem te bezoeken in Madrid, Spanje. Hij was iemand die een heel goede vriend was geworden. Oorspronkelijk was hij mijn student en hij deed het zo goed met Engels leren dat hij het jaar daarop terugkwam als bezoekend professor. Hij was een professor in de schone kunsten aan dezelfde universiteit. Hij had in Santa Fe gewoond maar was nu terug in Madrid.
Ik had Europa nooit echt overwogen omdat ik het vooroordeel had dat het te duur zou zijn. Maar ik wilde Alberto bezoeken en hij nodigde me uit naar Madrid te komen. Dus ik nam de gok en ging… en ik heb er geen spijt van gehad.
Madrid is een fantastische stad. Alberto stelde me voor aan zijn vrienden en toen reisden we naar Sevilla om zijn ouders te ontmoeten. Terwijl we daar waren, bezochten we het Alcázar, een oud Moors fort. We zaten daar in de tuin op een lentemiddag. Het was de perfecte warme temperatuur, bloemen bloeiden, vogels zongen, en wij zaten koffie te drinken. En ik dacht… dit voelt goed. Dit voelt als wat ik zoek.
Dat was het begin van mijn reis. Alberto ging terug naar Madrid en ik ging alleen verder naar Granada. Terwijl ik in Granada rondliep, begon ik me af te vragen hoeveel het zou kosten om daar een appartement te huren. Ik begon te kijken naar de kosten van appartementen in de verschillende plaatsen waar ik heen ging, en ik reisde nogal wat rond-Barcelona, Cordoba, Cádiz, enkele andere plaatsen in Spanje, en ze waren allemaal echt mooi.
Een ander ding dat ik deed tijdens die 2016 zes weken durende scoutingreis was dat ik vrijwilliger was bij een Engels onderdompelingsprogramma. Dit was een achtdaags programma genaamd Pueblo Ingles, waar een gelijk aantal Spaanse studenten die Engels leren en moedertaalsprekers van het Engels samen naar een resort gaan en acht dagen lang Engels spreken. En dan speel je ook nog spelletjes, heb je groepsdiscussies, doe je een beetje amateurtheater, en heb je fantastische maaltijden en wijn. En voor mij was het superleuk en in acht dagen waarin je veel één-op-één gesprekken voert, maak je behoorlijk goede vrienden.
Dus tegen de tijd dat ik terugkwam in Madrid, had ik de vrienden die ik bij Pueblo Ingles had gemaakt. Ik had Alberto en een paar van mijn andere oud-studenten, evenals een aantal van Alberto’s vrienden. Dus ik had zo’n 10 vrienden in Madrid en ik dacht met 10 vrienden kan ik hier wel heen verhuizen.
Het andere wat ik merkte toen ik door Spanje reisde, was dat het heel betaalbaar was en dat ik daar echt een goede kwaliteit van leven kon hebben met het geld dat ik had. Natuurlijk, het weer was fantastisch, het eten is geweldig, en de cultuur is echt interessant. Al die dingen maakten indruk op me in Spanje. Er was ook de infrastructuur. Er is altijd warm water om te douchen. Je kunt het water uit de kraan drinken. Ze halen elke avond het vuilnis op. De wegen zijn echt goed. Er is 24/7 elektriciteit. En dat zijn een soort van eerste-wereld luxe die voor mij erg aantrekkelijk waren aan het leven in Spanje.
Het is ook een erg veilig land. Je kunt op elk moment van de dag of nacht als vrouw alleen over straat lopen en er niet eens over nadenken. Er zijn misschien een paar zakkenrollers, maar er is bijna geen gewelddadige criminaliteit en mensen lopen ’s avonds laat op straat en voelen zich volkomen veilig. Mensen hebben geen wapens. Voor mij was dat een groot pluspunt.
Spanje loopt volgens zijn eigen schema en voor mij is dat geweldig. Het is een perfect schema voor mij, want ik ben nooit een ochtendmens geweest. In Spanje gaan de winkels pas om 10 uur open. Lunch is tussen twee en vier en het is de grote maaltijd van de dag. En misschien drink je wat wijn en misschien doe je daarna een siësta omdat het avondeten pas om 21.00 uur is, en dan blijft iedereen laat op om met zijn vrienden te praten en slaapt ’s ochtends uit. Voor mij is het perfect. Als je een persoon bent die vroeg naar bed gaat en vroeg opstaat, vind je dat misschien niet leuk, maar ik wel.
Er is een Joie de Vive in Spanje. Mensen genieten van het leven en hechten waarde aan vriendschappen. En het is heel belangrijk voor hen om uit te gaan en te socialiseren met vrienden en familie. Mensen zijn goed bereisd. De mensen die ik heb ontmoet, vooral in de Engelse onderdompelingsklassen, waren zeer goed opgeleid.
Toen de zes weken om waren en het tijd was om Spanje te verlaten, was ik verdrietig. Ik wilde niet gaan. En ik dacht, ik zou hier echt kunnen leven. Ik moet uitzoeken of ik het kan doen. Dus op weg naar huis vloog ik van Madrid naar Dallas Fort Worth, waar ik zeven uur moest overbruggen voor ik op het vliegtuig naar Santa Fe stapte. En tijdens die zeven uur, kreeg ik de ergste voedselvergiftiging die ik ooit had gehad. Ik was zo ziek op het vliegveld en in het vliegtuig terug naar Santa Fe, en nog een paar dagen daarna. Ik zag dat als een teken, dat als het universum me ooit een teken zou sturen, dit het was. Je was zes weken in Spanje. Je was perfect gezond en gelukkig. Op het moment dat je op Amerikaanse bodem kwam, werd je ziek. Dus de V.S. maakt je ziek. Je moet naar Spanje verhuizen.
Ik begon te onderzoeken hoe ik dat moest doen, wat de financiële eisen waren, en de andere eisen. En ik had maar net genoeg geld om het te doen, dus ik dacht dat ik het beter nu kon doen, want als ze die financiële eis verhogen, is het geen optie meer voor me.
Dus het kostte me ongeveer een jaar om al het papierwerk bij elkaar te krijgen. En er waren wat hobbels onderweg. Toen ik die tegenkwam, heb ik de hulp ingeroepen van die Spaanse vrienden die ik bij Pueblo Ingles had gemaakt en zij kwamen met een paar heel goede suggesties die hielpen de problemen op te lossen.
Ik kreeg het visum en toen ik erachter kwam, was het net rond mijn zeventigste verjaardag, wat ook een paar dagen voor of na de inauguratie van Trump was. Dus ik denk dat ik een soort intuïtie had over hoe deze politieke situatie in de VS zou gaan veranderen en ik maakte een perfecte keuze.
Nou, een interessante kleine zijsprong hier is, op het moment dat ik erachter kwam dat ik het visum kreeg, was ik op bezoek bij vrienden in L.A. Om het visum te krijgen, moet je teruggaan naar het consulaat waar je je papierwerk hebt ingediend en het persoonlijk ophalen, wat betekent dat ik naar Houston zou moeten vliegen om het visum te krijgen. Dus al mijn vrienden in L.A. waren hiervan op de hoogte. Een van mijn vriendinnen ging naar een liefdadigheidsevenement waar ze aan een tafel zat met mensen die ze niet kende en die zich voorstelden. Een man zei dat hij uit Madrid kwam en dat hij een correspondent was van het dagblad El Mundo. Ze zei dat dat interessant was omdat een van haar vrienden naar Madrid gaat verhuizen. En hij zei dat we geïnteresseerd zouden zijn om met haar te praten omdat we een verhaal willen doen over Amerikanen die het land verlaten vanwege Trump en naar Spanje verhuizen. Maar we zijn niet in staat geweest om iemand te vinden. Dus zij legde de verbinding en hij interviewde me terwijl hij me naar het vliegveld reed om naar Houston te vliegen om mijn visum op te halen.
Dat interview kwam uiteindelijk op de voorpagina van El Mundo met kleurenfoto’s en werd opgepikt door kranten in de hele Spaanstalige wereld. Ik kreeg berichten van mijn oud-studenten in Argentinië, Puerto Rico, Mexico, die allemaal zeiden: “Je staat op de voorpagina van de krant in ons land. Gefeliciteerd! Tegen de tijd dat ik terugging naar Santa Fe, mijn spullen pakte en me klaarmaakte om definitief naar Spanje te verhuizen, werd ik geïnterviewd voor allerlei verschillende Spaanse publicaties en televisiezenders, waaronder CNN en Español. Tegen de tijd dat ik klaar was om daadwerkelijk naar Spanje te verhuizen, waren er verslaggevers die me op het vliegveld wilden ontmoeten om me te interviewen zodra ik uit het vliegtuig stapte, wat ik weigerde. Dat was veel te veel.
Toen mijn zeventigste verjaardag naderde, dacht ik aan mijn moeder, want zij stierf toen ze zeventig was, en ik realiseerde me dat ik haar zou overleven. Om haar te eren, besloot ik dat ik van dit laatste hoofdstuk, de jaren die ik zal hebben en die zij niet heeft gehad, een groot avontuur moest maken. En dat is wat mijn leven in Spanje is geweest. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Ik heb zoveel vrienden, jonge mensen die me erg interessant vinden. Mijn sociale leven staat in brand. Ik ga dansen, we gaan wijn en drankjes halen en picknicken. Het is een geweldig avontuur geweest.
Ik denk niet dat dat zou zijn gebeurd als ik in de VS was gebleven. Ik denk niet dat ik deze briljante keuze zou hebben gemaakt en de moed zou hebben gehad om de stap te zetten als mijn comfortabele kleine pensioenplan had gewerkt. Ik denk dat het de absolute ramp en dat dieptepunt in mijn leven was… failliet, in beslag genomen, en met niets, dat me in staat stelde om die deur te sluiten en deze deur naar een briljante keuze te openen.
Hoe te verhuizen uit de VS (en waarheen te vluchten)
Op veel veilige, warme, vriendelijke plekken in het buitenland kan een stel goed leven voor rond de $ 2000 per maand. Honderdduizenden Amerikanen zijn al ontsnapt, en jij kunt dat ook. International Living laat u stap-voor-stap zien hoe (en waar) u kunt gaan. Misschien zit u op dit moment thuis vast, maar dit is het ideale moment om uw ontsnappingsplan in werking te zetten.
Schrijf u vandaag nog in op International Living met deze speciale kortingsactie en wij geven u een blauwdruk voor uw eigen ontsnapping.
Vraag nu uw GRATIS exemplaar van dit speciale rapport aan wanneer u zich inschrijft op International Living