Deze aflevering gaat over een ander vaak verward homofoonpaar: “forward” en “foreword.” (Merk op dat “forward” een “a” heeft en geen “e”, en “foreword” heeft een “e” en geen “a.”) We zullen ook bekijken hoe voorwoorden, voorwoorden, inleidingen en prologen verschillen, en hoe nawoorden en epilogen verschillen.
Hoe gebruik je “voorwaarts” correct
Laten we het eerst eens hebben over “voorwaarts”. Dit woord heeft betrekking op een vorm van beweging. Dingen of mensen bewegen voorwaarts (naar voren), zijn voorwaarts (brutaal of stoutmoedig), of zijn forward thinking (modern en vooruitstrevend).
Stampend op haar naaldhakken, riep het voorwaarts meisje haar voorwaarts gerichte meningen uit.
Als bijwoord, bijvoeglijk naamwoord of werkwoord heeft “forward” verschillende betekenissen, maar als zelfstandig naamwoord wordt het slechts in twee gevallen gebruikt: in de sport (“De 6-foot 10-inch forward slam dunkte de basketbal”) en in de financiële wereld, afgekort tot de term forward contract (“De boer gebruikte een forward om een prijs voor zijn aanstaande oogst veilig te stellen”).
In Groot-Brittannië staan ze “forwards” toe; “forward” blijft echter de correcte Amerikaans-Engelse spelling.
What Is a Foreword?
Laten we nu eens kijken naar “voorwoord”. Het woord is eenvoudigweg samengesteld uit het voorvoegsel “fore-” (wat “voor” betekent) met “woord”, wat dus letterlijk “voor het woord” betekent. Zie het als een “woord”–eigenlijk een groep woorden–dat voor de hoofdwoorden van een boek komt. Andere woorden, met hetzelfde voorvoegsel, die ons kunnen helpen de juiste spelling voor dit “voorwoord” te onthouden, zijn “voorspelling”, “voorbode” en “vooruitziende blik”. Een andere manier om te onthouden hoe je “voorwoord” moet gebruiken en correct spellen is dat “voorwoord” en “boek” beide twee o’s in zich hebben, en “voorwoord” wordt alleen gebruikt als zelfstandig naamwoord. Kortom, onthoud dit: Boeken hebben voorwoorden.
Hier staan “forward” en “voorwoord” in dezelfde zin:
Bigfoot vergat het voorwoord van het Monster van Loch Ness door te sturen naar de uitgever. (Bigfoot heeft het voorwoord uiteindelijk wel doorgestuurd; met andere woorden, hij heeft zijn inleidende deel van het manuscript later ingediend.)
Voorwoord, Voorwoord, Inleiding en Proloog
Nu we het verschil tussen “voorwoord” en “voorwoord” hebben verduidelijkt, denk je misschien: “Wat zijn dan de verschillen tussen een voorwoord, een voorwoord, een inleiding en een proloog?”
Voorwoord: Het voorwoord wordt geschreven door iemand anders dan de auteur van het boek, meestal door een autoriteit in het veld die geloofwaardigheid brengt aan het boek en de auteur, terwijl het geschreven werk wordt gevierd.
Voorwoord: Het voorwoord wordt bijna altijd geschreven door de auteur van het boek, en het bevat meestal het doel en de reikwijdte van het werk, samen met informatie over hoe het idee voor het boek is ontstaan en hoe het zich heeft ontwikkeld. Het voorwoord kan ook dankbetuigingen bevatten van mensen die de auteur wil bedanken.
Inleiding: De inleiding wordt geschreven door de auteur of een redacteur die onderwerpen, thema’s en details in het boek behandelt. Een inleiding kan informatie bevatten over de inhoud, de auteur, en het publiek.
Proloog: De proloog is een deel van het verhaal van het boek dat wordt onthuld voordat de plot begint in het eerste hoofdstuk. Een van de bekendste prologen staat in The Canterbury Tales van Geoffrey Chaucer. Pat McNees, een voormalig redacteur bij Harper & Row, schrijft dat hoewel een proloog altijd “de actie begint” van een boek, het kan komen uit het midden van de verhaallijn, en het “richt zich vaak op een scharniermoment” (1).
Afterwoord en Epiloog
Nu we de termen hebben verduidelijkt die horen bij verschillende secties die vóór het eerste hoofdstuk van een boek kunnen verschijnen, laten we eens kijken naar twee woorden die horen bij secties die aan het eind van een boek kunnen verschijnen: nawoord en epiloog.
Afterwoord: Een nawoord bevat vaak een vergelijkbare inhoud als een voorwoord, maar het verschijnt na het laatste hoofdstuk. De schrijver van het nawoord – ook weer bij voorkeur geschreven door een autoriteit op het gebied van het onderwerp van het boek – kan ingaan op de autobiografische, historische, culturele en andere contexten en invloeden van de publicatie (2). Een nawoord kan ook “geschreven zijn als reactie op kritische opmerkingen over de eerste editie” (3).
Epiloog: Een epiloog, zoals online gedefinieerd door Merriam-Webster, is “een afsluitend gedeelte dat de opzet van een literair werk afrondt”, evenals “een toespraak, vaak in verzen, gericht aan het publiek door een acteur aan het einde van een toneelstuk” (4).
“Mijn favoriete nawoord,” zei Brad, “staat in Shakespeare’s ‘The Tempest.’
“Mijn favoriete nawoord,” antwoordde Kristen, “zal waarschijnlijk het volgende zijn dat door Ray Bradbury wordt geschreven.”
Nu weet je de verschillen en overeenkomsten tussen de woorden en betekenissen van “forward”, “foreword”, “preface”, “introduction”, “prologue”, “afterword” en “epilogue.”
Geoff Pope
Dit script is geschreven door Geoff Pope, wiens naam wordt uitgesproken als die van Geoffrey Chaucer en die Engels doceert aan de City University of Seattle. Hij is online te vinden op www.geoffpope.com. Dit artikel is bewerkt en voorgelezen in de podcast door Mignon Fogarty, auteur van de New York Times bestseller Grammar Girl’s Quick and Dirty Tips for Better Writing.
1. McNees, P. (n.d.). “Het verschil tussen een voorwoord, een voorwoord en een inleiding,” PatMcNees.com. http://www.patmcnees.com/the_difference_between_a_preface__foreword__and_introduction_52536.htm (geraadpleegd op 26 oktober 2010).
2. “Nawoord,” Wikipedia. 12 juni 2010. http://en.wikipedia.org/wiki/Afterword (geraadpleegd op 26 oktober 2010).
3. “Naschrift,” Wikipedia. 12 juni 2010. http://en.wikipedia.org/wiki/Postscript (geraadpleegd op 26 oktober 2010).
4. “Epiloog,” Merriam-Webster Online. 2010 http://www.merriam-webster.com (geraadpleegd op 26 oktober 2010).