Het woord “Kaukasisch” wordt in de V.S. gebruikt om blanken aan te duiden, maar het geeft niets echts aan. Het is de verkeerde term om te gebruiken! Mijn collega en een van mijn oude schrijfpartners, Carol Mukhopadhyay, heeft een prachtig artikel geschreven, “Getting Rid of the Word ‘Caucasian,'” dat nog steeds relevant is voor vandaag, omdat het ons uitdaagt kritisch te kijken naar de taal die we gebruiken. Het is duidelijk dat taal bepaalt hoe we de wereld waarnemen en zien. En we weten hoe krachtig het begrip ras is en hoe het gebruik van woorden die verband houden met het begrip ras, het zogenaamde raciale wereldbeeld van de V.S. heeft gevormd. Dus waarom blijven we het woord “Kaukasisch” gebruiken?
Om die vraag te beantwoorden, is het nuttig te begrijpen waar de term vandaan komt en wat de invloed ervan is op onze samenleving. De term “Kaukasisch” vindt zijn oorsprong in een groeiende 18e-eeuwse Europese wetenschap van rassenclassificatie. De Duitse anatoom Johann Blumenbach bezocht het Kaukasusgebergte, gelegen tussen de Kaspische en de Zwarte Zee, en hij moet wel betoverd zijn geweest, want hij bestempelde de mensen daar als “Kaukasiërs” en stelde voor dat zij naar Gods beeld waren geschapen als een ideale vorm van menselijkheid.
In het Kaukasusgebergte, een bergketen die door verschillende landen loopt, wonen mensen van verschillende etnische groepen. Anastasia Astrild/Flickr
En dat etiket is tot op de dag van vandaag blijven hangen. Volgens Mukhopadhyay noemde Blumenbach vervolgens vier andere “rassen”, die elk werden beschouwd als “fysiek en moreel ‘gedegenereerde’ vormen van ‘Gods oorspronkelijke schepping'”. Hij categoriseerde Afrikanen, met uitzondering van Noord-Afrikanen met een lichte huidskleur, als “Ethiopiërs” of “zwarten”. Hij verdeelde niet-Kaukasische Aziaten in twee afzonderlijke rassen: het “Mongoolse” of “gele” ras van Japan en China, en het “Maleisische” of “bruine” ras, waartoe Aboriginal Australiërs en Pacifische eilandbewoners behoorden. En hij noemde de inheemse Amerikanen het “rode” ras.
JOUW WERELD VERSCHILLEN
Krijg elke vrijdag onze nieuwste verhalen in je inbox.
Blumenbachs systeem van rassenclassificatie werd in de Verenigde Staten overgenomen om rassendiscriminatie te rechtvaardigen, met name slavernij. Populaire rassentheorieën en evolutietheorieën gingen er in het algemeen van uit dat er verschillende rassen bestonden, dat verschillen in gedrag samenhingen met huidskleur en dat er wetenschappelijke manieren waren om ras te meten. Eén manier om rassenverschillen te definiëren was door middel van craniometrie, waarbij de schedelgrootte werd gemeten om de intelligentie van elke raciale groep te bepalen. Zoals u zich kunt voorstellen, resulteerde deze gebrekkige toepassing van de wetenschappelijke methode in raswetenschappers die een gebrekkig systeem van rassenclassificatie ontwikkelden dat de vijf rassen rangschikte van het meest primitieve (zwarte en bruine rassen), via het meer geavanceerde (de Aziatische rassen), tot het meest geavanceerde (de blanke, of Kaukasische, rassen). Hoewel de topologie van de vijf rassen later werd weerlegd, is “Kaukasisch” in de VS nog steeds gangbaar
Een van de redenen waarom we de term “Kaukasisch” blijven gebruiken is dat het rechtssysteem van de VS gebruik maakte van Blumenbachs taxonomie. Al in 1790 werd de eerste naturalisatiewet aangenomen, die het buitenlanders die niet blank waren onmogelijk maakte staatsburger te worden. Maar volgens Mukhopadhyay leverde Blumenbachs categorie “Kaukasisch” een probleem op omdat zijn classificatie van blank ook sommige Noord-Afrikanen, Armeniërs, Perzen, Arabieren, en Noord-Indiërs omvatte. De definitie van Kaukasisch moest opnieuw worden uitgevonden om de ideologische categorie van blankheid te concentreren op Noord- en West-Europa. De term, ook al veranderde de precieze definitie in de loop der tijd, werd gebruikt om het juridische beleid en de aard van onze samenleving vorm te geven.
Een tweede reden waarom de term zo lang is blijven hangen, is dat, toen in de 20e eeuw nieuwe immigranten het land begonnen binnen te stromen, politieke leiders en wetenschappers een nieuwe rassenwetenschap steunden, eugenetica genaamd, die voortbouwde op 19e-eeuwse opvattingen over ras. Eugenetisten verdeelden Kaukasiërs in vier gerangschikte subrassen: Scandinavisch, Alpijns, Mediterraan, en Joods (Semitisch). Het zal u niet verbazen dat de Nordics intellectueel en moreel het hoogst gerangschikt waren. Deze rangschikking werd door onze regering gebruikt om discriminerende immigratiewetten te ontwerpen en uit te voeren, die de politieke dominantie van de Nordics, die grotendeels protestantse christenen waren, in stand hielden.
Heden ten dage wordt het woord “Kaukasisch” nog steeds gebruikt in veel officiële overheidsdocumenten, en het draagt nog steeds een soort wetenschappelijk gewicht in de schaal. Het komt bijvoorbeeld voor in sociaal-wetenschappelijk en medisch onderzoek, en wordt door sommige hogescholen en universiteiten gebruikt bij het verzamelen en verspreiden van statistieken over studenten, personeel en faculteit. In het onderzoek van Mukhopadhyay nam zij een steekproef van overheidswebsites en officiële documenten en was verbaasd te horen hoeveel overheidsinstanties, waaronder het Amerikaanse Census Bureau, het woord nog steeds gebruiken.
Dus “Kaukasisch” raakte verankerd in ons juridische, gouvernementele, wetenschappelijke en sociale leven. En hoewel de Amerikaanse regering de rassenwetenschap schoorvoetend afwees of op zijn minst bagatelliseerde nadat de wreedheden van het regime van Adolf Hitler aan het eind van de Tweede Wereldoorlog volledig aan het licht waren gekomen, is de term nog niet afgedankt.
Wat kunnen we doen om het te veranderen? We moeten erkennen dat het woord “Kaukasisch” nog steeds bestaat en dat het voortdurende gebruik ervan problematisch is. We moeten termen gebruiken die nauwkeuriger zijn, zoals “Europees-Amerikaans”. Dat zou op zijn minst consistent zijn met het gebruik van beschrijvende termen als “Afro-Amerikaans”, “Mexicaans-Amerikaans” en andere die zowel een geografische als een Amerikaanse afstamming aanduiden.
Het komt erop neer dat het tijd is voor een moderne – en nauwkeurige – terminologie. Het gebruik van een verouderde en weerlegde term die ten onrechte pretendeert een apart ras van mensen te beschrijven, heeft geen plaats in de VS