Vraag. Waarom dragen Joodse mannen een Kippa (hoofdbedekking)?
A. Verrassend genoeg zijn joodse mannen pas zo’n 1800 jaar geleden begonnen met het dragen van Kippa’s (Mozes, Koning David en andere bijbelse helden droegen deze waarschijnlijk niet). De Talmoed vertelt ons dat één van de Talmoedische Wijzen, Rav Nachman, een hoofdbedekking begon te dragen om zichzelf eraan te herinneren dat G-d altijd boven hem is (figuurlijk). De rage sloeg snel aan, en al snel droegen alle Joodse mannen de pet.
Mettertijd werd de Kippa (keppel) een algemeen Joods kledingstuk. Dit voegde een andere dimensie toe aan de betekenis van de Kippa. De Tora verbiedt Joden om uitgesproken niet-Joodse gebruiken te volgen (Leviticus 18:3). Volgens de Joodse wet is een Jood weliswaar niet verplicht zich anders te kleden dan zijn niet-joodse buren, maar hij moet zich wel kleden met datgene wat als een duidelijk Joodse kleding wordt beschouwd. Aangezien de Kippa vandaag de dag een Joodse kledingstuk is geworden, zeggen de meeste Joodse juridische autoriteiten dat Joodse mannen verplicht zijn de Kippa als Joodse kleding te dragen.
Hoe zit het met Joodse vrouwen? De Kippa maakt al heel lang deel uit van de Joodse dresscode voor Joodse mannen, maar niet voor Joodse vrouwen. Dat is niet omdat joodse vrouwen nooit de moeite hebben genomen hun hoofd te bedekken, maar omdat niet-joodse vrouwen altijd hun hoofd bedekten.
Je ziet, tot de vorige eeuw bedekten vrouwen over de hele wereld in bijna elke samenleving hun hoofd. Ook nu nog, in veel geïsoleerde culturen, bedekken de vrouwen hun hoofd. Een hoofdbedekking voor Joodse vrouwen heeft hen daarom nooit als Joods geïdentificeerd en werd nooit als een unieke Joodse kleding beschouwd. Niet-Joodse mannen bedekten echter zelden hun hoofd, waardoor de kippa van de Joodse man een uniek Joods kledingstuk werd.
Heden ten dage is de kippa voor de Joodse man een manier om zich publiekelijk als Jood te identificeren en tevens een voortdurende herinnering aan het feit dat de Schepper bij hem is en zich bewust is van alles wat hij doet. Voor de Joodse vrouw is er geen behoefte aan publieke identificatie of constante herinneringen, Kabbala leert ons dat terwijl mannelijke spiritualiteit agressief en luid is en moet worden getoond en gecontroleerd, vrouwelijke spiritualiteit meer innerlijk en subtiel is, en zou worden gecompromitteerd als het zou worden geadverteerd.
Stel hier een vraag aan de Rabbi