Een hond die hoest vlak na het drinken van water kan betekenen dat er een vervuilende stof in het water aanwezig was die op de een of andere manier de hoestreflex van de hond in gang heeft gezet. Of het kan te wijten zijn aan een meer ernstige gezondheidsprobleem. Wat de oorzaak ook is, een bezoekje aan de dierenarts kan geen kwaad en geeft u gemoedsrust door te weten wat er mis kan zijn met uw huisdier.
De luchtpijp
Een hoest bij honden na het drinken van water wordt bijna altijd in verband gebracht met een probleem in de luchtpijp van de hond. De luchtpijp wordt ook wel de luchtpijp genoemd, omdat deze lucht van de neus en de mond van de hond naar de longen diep in de borstkas transporteert.
De luchtpijp bestaat over het algemeen uit spieren en kraakbeenweefsels. De spieren zorgen voor de samentrekkende kracht die nodig is om verontreinigende stoffen die in de luchtpijp terechtkomen, te verdrijven. Het kraakbeenweefsel zorgt voor een halfstijve structuur voor de passage van lucht van de keel van de hond naar de longen. Zonder dit kraakbeen kan de luchtpijp in zichzelf inzakken omdat er niets is om hem rechtop te houden. De kraakbeenweefsels liggen in ringen boven elkaar en zijn met elkaar verbonden door bindweefsel, waaronder spieren.
De luchtpijp deelt een opening in de keel met de slokdarm, de buis die het voedsel naar de maag brengt. De opening wordt afgesloten met een klep, epiglottis genaamd, die de opening naar de luchtpijp effectief afsluit wanneer voedsel en water door de keelholte stromen. Je kunt zeggen dat het strotklepje voorkomt dat er water, voedsel of een andere stof in de luchtpijp terechtkomt. Als een van deze brokstukken of deeltjes in de luchtpijp terechtkomt, worden krachtige spiersamentrekkingen in gang gezet om het vreemde voorwerp te verdrijven. Dit is een hoest.
Elk probleem met de luchtpijp kan dus leiden tot hoesten. Bij puppies is het mogelijk dat de luchtpijp zich niet goed ontwikkelt als gevolg van bepaalde genetische afwijkingen. Sommige honden, zoals de Yorkshire Terrier, zijn bijvoorbeeld vatbaar voor een chronische progressieve ziekte die bekend staat als tracheale collaps, waarbij de kraakbeenringen van de luchtpijp langzaam hun structurele integriteit verliezen, waardoor de luchtpijp ongewoon zacht en zeer zwak wordt. Problemen met de luchtpijp kunnen zich ook voordoen bij oudere honden die reeds een aanzienlijk verzwakte luchtpijpstructuur hebben als gevolg van de gevorderde leeftijd.
Laten we nu eens kijken naar enkele van de meest voorkomende problemen met de luchtpijp van honden en hoe deze mogelijk het hoestmechanisme na het drinken in werking kunnen zetten.
Kennelhoest
Een mogelijke reden waarom honden hoesten na het drinken is de aanwezigheid van canine tracheobronchitis of een infectie in de luchtpijp en de bronchiale boom van de hond. Tracheobronchitis bij honden is een zeer besmettelijke ziekte die honden kunnen oplopen van soortgenoten, maar ook van voorwerpen of oppervlakken waaraan zij worden blootgesteld. De ziekte wordt kennelhoest genoemd omdat ze vaak voorkomt bij honden die met soortgenoten in relatief kleine ruimten leven, zoals een kennel of een grote kooi. De belangrijkste bacterie die kennelhoest veroorzaakt is Bordetella bronchiseptica, terwijl de belangrijkste virale agent het Parainfluenza virus is, hoewel canine coronavirus ook verantwoordelijk kan zijn voor minder dan 10% van alle gevallen.
De manifestaties van kennelhoest bij honden zijn in wezen hetzelfde met tracheale instorting, hoewel het belangrijkste symptoom het toeterende ganstype van een hoest is. Als u een huishouden hebt met meerdere honden die een enkele hondenwaterfontein delen, is het vaak het beste om een apart drinkstation voor de zieke hond aan te schaffen. Anders kunnen andere honden ook besmet raken. Men kan ook individuele hondenwaterflessen gebruiken om de zieke hond te helpen hydrateren en tegelijkertijd de verspreiding van de infectie naar andere honden te voorkomen.
Waarom hoesten honden na het drinken van water als ze kennelhoest hebben? Dit heeft te maken met de ontsteking en irritatie van de tracheobronchiale boom. Als de hond drinkt en slikt, kan de passage van het water door de slokdarm druk uitoefenen op de toch al overgevoelige luchtpijp aan de voorkant. Normaal, als de hond slikt, is er geen hoest omdat er geen ontsteking is. Maar omdat er een zwelling op de luchtpijp zit, kan het slikken van water druk uitoefenen op de aangrenzende luchtpijp. Dit gezegd zijnde, kunt u ook verwachten dat honden met tracheobronchitis hoesten na het eten.
Tracheal Collapse
Zoals we hierboven al vermeldden, zijn er honden die extra vatbaar zijn voor tracheal collapse. Voorbeelden hiervan zijn speelgoed honden zoals Yorkshire Terriers, Chihuahuas, Toy Poodles, Lhasa Apsos, Mopshonden, en Pomeranians, onder anderen. Het moet duidelijk zijn dat honden met deze aandoening genetisch voorbestemd zijn. Als pup vertonen ze misschien nog niet de klinische verschijnselen van de ziekte. Naarmate de hond echter groeit, meestal tegen de leeftijd van 6 à 7 jaar, wordt de klinische ziekte duidelijker.
Bij een trachea collaps of ingezakte luchtpijp zit het voornaamste probleem in de ontwikkeling van de kraakbeenringen. Weet je nog wat we zeiden over deze structuur die steun geeft aan de luchtpijp? Het probleem is dat de kraakbeenringen zich ontwikkelen zoals verwacht. Helaas heeft het de neiging om de integriteit van het kraakbeenweefsel na verloop van tijd te verliezen. Het wordt zo zacht dat het niet meer in staat is de structuur van de luchtpijp volledig te ondersteunen. In de loop van enkele jaren neemt de diameter van de luchtpijp langzaam af. Deze vernauwde luchtpijp maakt het opvangen van onvoldoende lucht extra moeilijk voor de hond.
Dus hoe speelt dit een rol in de hoest van de hond na het drinken? Het is vrij moeilijk om het eigenlijke mechanisme van het symptoom te achterhalen. Men neemt echter aan dat enkele druppels water uiteindelijk in de luchtpijp terechtkomen en de spieren stimuleren om krachtig samen te trekken. Aangezien de luchtpijp in een verzwakte toestand verkeert, is het mogelijk dat hij niet volledig wordt bedekt door het strotklepje telkens wanneer de hond drinkt of eet. Voedsel veroorzaakt normaal gesproken geen hoestreflex omdat het groter is en dus niet door de zeer kleine opening op het raakvlak tussen strotklepje en luchtpijp kan. Het is alsof het strotklepje lekt, waardoor een kleine hoeveelheid water in de luchtpijp van de hond terechtkomt.
Het herkennen van een ingestorte luchtpijp bij honden kan vrij eenvoudig zijn, omdat hun hoest vaak wordt beschreven als een toeterend geluid, vergelijkbaar met dat van een gans. Bovendien kan het lijken alsof de hond kokhalst. U kunt ook merken dat de hond veel minder actief en energiek is, of dat hij snel moe wordt.
Hypoplastische luchtpijp
We weten dat een ingestorte luchtpijp een genetische aandoening is die zich pas na enkele jaren openbaart. Als je echter bijna dezelfde verschijnselen hebt, zoals een ganzenhoest bij een jonge pup, dan heb je hoogstwaarschijnlijk te maken met een aandoening die hypoplastische trachea wordt genoemd. Terwijl bij een verzakking van de luchtpijp de kraakbeenringen van de luchtpijp van de hond geleidelijk zachter en zwakker worden, ontwikkelen de kraakbeenringen zich bij een hypoplastische luchtpijp niet volledig. Daarom wordt deze aandoening gemakkelijk gezien bij puppies.
Hondenrassen die een relatief korte snuit hebben – een term die brachycephalisch wordt genoemd – zijn gevoeliger voor de ontwikkeling van hypoplastische trachea. Mopshond, Engelse Bulldog, en Boston Terrier puppies zullen meestal snurken, zwaar ademen, en zelfs snuiven vanwege de vernauwde luchtwegen. Deze verschijnselen zijn duidelijk zichtbaar tegen de tijd dat deze brachycephale puppies de leeftijd van 5 tot 6 maanden bereiken. Ze hebben ook de neiging zeer snel aan te komen door het relatief lage niveau van lichaamsbeweging als gevolg van de ontoereikende toevoer van zuurstof naar de cellen en weefsels. Met andere woorden, deze honden zullen niet echt lang kunnen spelen of sporten omdat ze te snel moe worden.
Het goede nieuws over de hypoplastische luchtpijp is dat deze meestal mild is. In de meeste gevallen wordt dit niet eens gediagnosticeerd, omdat de meeste dierenartsen het zullen beschouwen als een onderdeel van het brachycefalisch luchtwegsyndroom.
Net als bij honden met een ingestorte luchtpijp, hoesten pups na het drinken vanwege de verminderde structurele integriteit van de luchtpijp. De kraakbeenringen van de luchtpijp zijn niet sterk genoeg om de luchtpijp bijeen te houden, waardoor er een relatief kleine ruimte ontstaat op de overgang van de luchtpijp en het strotklepje.
Wat u moet doen
Als uw hond hoest na het drinken, kan dat betekenen dat hij een van deze mogelijke aandoeningen aan de luchtpijp heeft. Als het nog een puppy is, is uw beste gok een hypoplastische trachea, vooral als uw puppy een korte snuit heeft. Als uw hond toevallig samen met andere honden in een kennel leeft of in aanraking is geweest met andere honden in het park, de dierenkliniek of andere omgevingen, dan is de kans groot dat tracheobronchitis of kennelhoest de grootste boosdoener is. Heeft u een speelgoedras dat al minstens 4 jaar oud is, dan is er een kans dat het last heeft van instortende luchtpijpen.
De enige manier waarop u zeker kunt zijn over dergelijke dingen is door een dierenarts naar uw huisdier te laten kijken. Ingestorte luchtpijp kan medisch worden behandeld of, als het ernstig is, kan de luchtpijp chirurgisch worden verstevigd om de doorgang te verbeteren. Als het probleem kennelhoest is, kunnen de juiste antibiotica worden gegeven, samen met ondersteunende behandeling. Hypoplastische trachea vereist zelden veterinaire interventie. Maar dat is aan de dierenarts om te beslissen.
Een hoest is geen ziekte, maar eerder een teken dat er iets mis is. Als u de mogelijke oorzaken kent van het hoesten vlak nadat uw hond heeft gedronken, kunt u de best mogelijke handelwijze bepalen.