Het vergt alle emotionele reserves die ik heb – die emotionele bandbreedte – om de kalme, aanwezige moeder te zijn die ik met mijn kinderen wil zijn, en het soort echtgenote dat ik voor mijn man wil zijn. Al aan het eind van veel dagen, vooral tijdens de werkweek, merk ik dat ik uitgeput ben nadat de kinderen naar bed zijn gegaan. Ik voelde me niet zo toen ik één kind had, en het gaat niet alleen om lichamelijke uitputting. Met twee kinderen heb ik alles gegeven wat ik had, en wat overblijft is een lege bolster die naar “Real Housewives” kijkt. Mijn man denkt er net zo over.
Iedereen heeft een andere emotionele bandbreedte. En hoewel ik af en toe naar ouders met drie of meer kinderen kijk met iets wat op afgunst lijkt, alsof zij meer ontwikkelde en empathische mensen moeten zijn dan wij, herinner ik mezelf eraan dat het geen wedstrijd is. Het accepteren van onze eigen beperkingen is de sleutel om ons gezin compleet te laten voelen, zoals het is.
Wat heeft jouw beslissingen over gezinsgrootte beïnvloed? Stuur ons een berichtje en laat het ons weten.
P.S. Stuur deze e-mail door naar een vriend(in). Volg ons op Instagram @NYTParenting. Volg ons op Facebook. Vind ons op Twitter voor de laatste updates. Lees de nieuwsbrief van vorige week over waarom zwangere vrouwen en vrouwen na de bevalling last krijgen van nachtelijke zweten en wat je eraan kunt doen.
Wil je meer weten over gezinsgrootte?
-
Journaliste Lauren Sandler schreef een uitstekend boek over enig kinderen, “One and Only: The Freedom of Having an Only Child, and the Joy of Being One,” waarin veel van de negatieve stereotypen over eniggeborenen (verwend, egoïstisch, enz.) worden ontkracht. Sandler schreef in 2010 ook een coverstory in Time Magazine over dit onderwerp.
-
Aan de andere kant van de medaille heeft econoom Bryan Caplan een boek geschreven met de titel “Selfish Reasons to Have More Kids: Why Being a Great Parent Is Less Work and More Fun Than You Think. Lees een Q&A met Caplan uit The Times in 2011.
-
Een van mijn favoriete essays over het niet krijgen van kinderen is van Meghan Daum, “Difference Maker,” uit The New Yorker. Daum redigeerde een essaybundel genaamd “Selfish, Shallow & Self-Absorbed: Sixteen Writers on the Decision Not To Have Kids.”
Tiny Victory
Parenting kan een sleur zijn. Laten we de kleine overwinningen vieren.
Om de tandverzorging ’s avonds met onze bijna 3-jarige door te komen, hebben we een nieuw lid in de familie: de Kleine Rode Tandenborstel. Ze wil weten wat hij de hele dag heeft gegeten en zijn verhaaltjes horen (tussen het schrobben door). Ze is zo belangrijk voor hem geworden dat hij er nu op staat dat ze mee naar bed gaat en dat we haar ook verhaaltjes voorlezen. Ze knuffelen zelfs.
Sarah Jorgensen, Charlottesville, Va.
Als je kans wilt maken op publicatie van jouw Tiny Victory, vind ons dan op Instagram @NYTparenting en gebruik de hashtag #tinyvictories; e-mail ons; of vul onderaan deze pagina jouw Tiny Victory in. Vermeld je volledige naam en locatie. Tiny Victories kunnen worden bewerkt voor de duidelijkheid en stijl. Je naam, locatie en commentaar kunnen worden gepubliceerd, maar je contactinformatie niet. Door je verhaal aan ons te sturen, ga je ermee akkoord dat je de lezersvoorwaarden hebt gelezen, begrijpt en accepteert met betrekking tot alle inhoud en andere informatie die je naar ons stuurt.