Ik bedoel, serieus, de eindeloze eilanden, baaien, oevers en baaien liggen zo verleidelijk dicht bij Florida verspreid dat het een klein wonder lijkt dat ten minste een deel van wat nu de Bahama’s zijn, nooit is opgenomen in een volwaardig bezit van de Verenigde Staten.
De antwoorden zijn er. Iedereen kan in de wikipedia over de Bahama’s duiken en zien waarom. Kolonel Andrew Deveaux, een loyalist van de Britse Kroon, heroverde de Bahama’s op de Spanjaarden aan het eind van de 18e eeuw. Het jaar was 1782 en de wankelende Britten waren de strijd met de Amerikaanse kolonisten aan het verliezen. De Bahama’s zouden echter een toevluchtsoord worden voor de loyalisten die aan de veroordeling in de pas opgerichte Verenigde Staten wilden ontsnappen (op de relatief dunbevolkte eilanden woonde al een kleine Britse bevolking die uit Bermuda was gemigreerd).
Het was slechts zes jaar eerder dat de VS probeerden de Bahamaanse hoofdstad, Nassau, voor zichzelf te veroveren. De minder bekende “Slag bij Nassau” was eigenlijk de eerste aanval van de toenmalige “Continentale” Marine en Mariniers. Ja, dat klopt – de eerste actie van onze marine was op de prachtige stranden van de Bahamas. Fort Montagu, het fort dat de marine en de mariniers in die twee weken van “bezetting” overvielen, staat nog steeds overeind en kan op elk moment worden bezocht als je er genoeg van hebt om in het parelwitte zand te zitten of van het heldere turkooizen water te genieten.
De marine viel Fort Montagu onder kapitein John Rathbun in 1778 opnieuw binnen, maar dit zou de laatste Amerikaanse bedreiging op Bahamaanse bodem (zand) zijn. De Spanjaarden kregen korte tijd de controle over de eilanden voordat ze, zoals gezegd, onder DeVeaux terugkeerden naar het Britse gezag. De Bahama’s dienden als niets meer dan een wapenrooft door de Amerikanen – maar het is de moeite waard om op te merken hoe weinig de Bahama’s werden bedreigd door zo’n naaste buur.
Ruwweg 10% van de Bahamanen vandaag de dag is van Europese afkomst, terwijl de overgrote meerderheid van de rest afstamt uit Afrika, weggerukt van hun oorspronkelijke thuis tijdens de periode van zware slavenhandel. Veel slaven zochten (samen met de loyalisten van de kroon) hun toevlucht op de Bahama’s. Vandaag de dag zijn de Bahama’s in hun politieke relatie met het Verenigd Koninkrijk goed te vergelijken met Canada, omdat ze beide deel uitmaken van het Gemenebest, met Koningin Elizabeth II als regerend vorst.
Het is interessant om op te merken dat Key West ongeveer 60 mijl van de rand van het vasteland van Florida bij Cape Sable ligt (in de onbevolkte Everglades nota bene). De afstand tussen Miami Beach en Bimini Island, het meest westelijke eiland van de Bahama’s, is ruwweg 50 mijl. Als u 64 mijl van de kust van West Palm Beach vertrekt, komt u aan de rand van Grand Bahama Island, waar zich de populaire bestemming Freeport bevindt. Het is echt verbazingwekkend dat, met zulke korte afstanden, de Bahama’s erin geslaagd zijn om zichzelf grotendeels te beschermen tegen een Amerikaanse (of, wat dat betreft, Spaanse) overname. Er is zelfs een veerdienst naar Grand Bahama vanuit Fort Lauderdale – de enige mij bekende veerdienst die de V.S. met een ander land verbindt buiten de veerdiensten naar Canada (er is gesproken over een veerdienst van Tampa naar Mexico). Er is sprake van geweest dat dezelfde veerbootmaatschappij een dienst zou aanbieden naar het nog dichterbij gelegen (maar minder toeristische) Bimini, maar deze plannen moeten nog tot uitvoering komen.
Ondanks de Britse link worden de Bahamas gemakkelijk het meest bezocht door Amerikaanse toeristen. British Airways biedt wel een dure non-stop route aan van Londen rechtstreeks naar Nassau (nu te vinden voor ongeveer $1.200+ USD). Vergelijk dat eens met de VS, waar retourvluchten naar de hoofdstad over het algemeen variëren van $200-$400, afhankelijk van waar je woont. Het is leuk om te zien een directe vlucht is voorzien voor U.K. klanten, dat wel. Buiten diegenen die in Hawaii wonen, zijn rechtstreekse vluchten naar de Amerikaanse gebieden Guam, Noordelijke Marianen en Amerikaans Samoa over het algemeen alleen bereikbaar via hoge kosten en reistijd voor de Amerikaanse toerist.