Wat autoritarisme is … en niet is:∗ een praktijkperspectief

18

Dahl noemde deze voorwaarden voor ‘polyarchie’, waarbij hij de term ‘democratie’ gebruikte om te verwijzen naar een veel veeleisender ideaal, dat in werkelijkheid waarschijnlijk nooit zal worden bereikt. Zie Robert Dahl, Polyarchy: participation and opposition (New Haven, CT: Yale University Press, 1971), p. 3.

19

Jason Brownlee, ‘Authoritarianism after 1989’, Harvard International Review 31: 4, 2010, p. 47.

20

Steven Levitsky en Lucan Way, Competitive authoritarianism: hybrid regimes after the Cold War (New York: Cambridge University Press, 2010), pp. 6, 5.

21

Cheibub et al, Democratie en dictatuur’, p. 71.

22

Geddes e.a., Autocratische ineenstorting’, p. 315.

23

In dit opzicht wijken zij af van Schumpeter, die het idee dat democratie ook maar iets te maken zou hebben met een stem van de demos of met de verwezenlijking van collectieve voorkeuren uitdrukkelijk afwees, en ook van Przeworski, die democratie opvat als een niet-gewelddadige procedure om maatschappelijke conflicten te reguleren, meer niet. Zie Adam Przeworksi, ‘Minimalistische opvatting van democratie: een verdediging’, in Ian Shapiro en Casiano Hacker-Cordon, eds, Democracy’s value (Cambridge: Cambridge University Press, 1999), pp. 23-55.

24

Zie b.v. Colin Hay, Why we hate politics (Cambridge: Polity, 2007); Pippa Norris, Democratic deficit: critical citizens revisited (Cambridge: Cambridge University Press, 2011); Russell Dalton, Citizen politics: public opinion and political parties in advanced industrial democracies (Washington DC: CQ Press, 2013).

25

Francesco Cavatorta, ‘The convergence of governance: upgrading authoritarianism in the Arab world and downgrading democracy elsewhere?’, Middle East Critique 19: 3, 2010, pp. 217-32; Andrea Teti en Andrea Mura, ‘Convergent (il)liberalism in the Mediterranean? Some notes on Egyptian (post-)authoritarianism and Italian (post-)democracy’, European Urban and Regional Studies 20: 1, 2013, pp. 120-27.

27

Schmitter en Karl, ‘Wat democratie is … en niet is’, p. 76.

28

Philippe Schmitter, ‘The ambiguous virtues of accountability’, Journal of Democracy 15: 4, 2004, p. 59 n.1

29

Anne Marie Choup, ‘Changing norms of accountability: opportunities for democratic change’, Politics 30: 3, 2010, pp. 160-67; Edmund Malesky en Paul Schuler, ‘Nodding or needling: analyszing delegate responsiveness in an authoritarian parliament’, American Political Science Review 104: 3, 2000, pp. 482-502; Lily Tsai, Accountability without democracy (Cambridge: Cambridge University Press, 2007).

30

Zie bijv. Jan Aart Scholte, ‘Civil society and the legitimation of global governance’, Journal of Civil Society 3: 3, 2007, pp. 305-26; Marlies Glasius, ‘Does the involvement of global civil society make international decision-making more democratic?’, Journal of Civil Society 4: 1, 2008, pp. 43-60; Adrienne Héritier en Dirk Lehmkuhl, ‘New modes of governance and democratic accountability’, Government and Opposition 46: 1, 2011, pp. 126-44; Matthias Koenig-Archibugi en Kate Macdonald, ‘Accountability-by-proxy in transnational non-state governance’, Governance 26: 3, 2013, pp. 499-522.

31

Harry Eckstein en Ted Gurr, Patterns of authority: a structural basis for comparative inquiry (New York: Wiley, 1975).

32

Robert Dahl, Voorwoord bij een democratische theorie (Chicago: University of Chicago Press, 1956), blz. 2, 48.

33

David Held, ‘The transformation of political community’, in Robert Dahl, Ian Shapiro en Jose Antonio Cheibub, eds, The democracy sourcebook (Cambridge, MA: MIT Press, 2003), p. 519.

34

Held, ‘The transformation of political community’, p. 521.

35

Zie bijv. John Ruggie, Constructing the world polity (Londen: Routledge, 1998); Robert Keohane, Power and governance in a partially globalized world (Londen: Routledge, 2002); Liesbeth Hooghe en Gary Marks, ‘Unraveling the central state, but how?’, American Political Science Review 97: 2, 2003, p. 233-43; John Dryzek, Deliberative global politics (Cambridge: Cambridge University Press, 2006).

36

Emanuel Adler en Vincent Pouliot, ‘Internationale praktijken’, Internationale Theorie 3: 1, 2011, blz. 5.

37

Theodore Schatzki, ‘Introduction: practice theory’, in Theodore Schatzki, Karin Knorr Cetina en Eike von Savigny, eds, The practice turn in contemporary theory (Londen: Routledge, 2001), pp. 15, 14.

38

Schatzki, ‘Introduction’, p. 14.

40

H.R.5949-FISA Amendments Act Reauthorization Act of 2012, https://www.congress.gov/bill/112th-congress/house-bill/5949.

41

Nick Hopkins, ‘Verenigd Koninkrijk verzamelt geheime inlichtingen via geheime NSA-operatie’, Guardian, 7 juni 2013; Philip Dorling, ‘Australië krijgt “stortvloed” aan geheime gegevens van VS, aanleiding voor nieuwe datafaciliteit’, Sydney Morning Herald, 13 juni 2013; Philip Dorling, ‘Snowden onthult banden van Australië met spionageweb van VS’, Sydney Morning Herald, 8 juli 2013.

42

Zie Marlies Glasius en Marcus Michaelsen, ‘Illiberal and authoritarian practices in the digital sphere’, International Journal of Communications, 2018 (forthcoming), voor een uitgebreidere bespreking van NSA-surveillance als een digitale praktijk.

43

Schatzki, ‘Practice Mind-ed Orders’, in Schatzki et al., eds, The practice turn, p. 61.

44

Een uitzondering is Natalie Koch, ‘Sport and soft authoritarian nation-building’, Political Geography 13, 2013, pp. 42-51.

45

Rachel Stern en Kevin O’Brien, ‘Politics at the boundary: mixed signals and the Chinese state’, Modern China 38: 2, 2012, p. 191. Zie ook Kevin O’Brien en Lianjiang Li, Rightful resistance in rural China (Cambridge: Cambridge University Press, 2006), p. 66.

46

Dan Slater en Sofia Fenner, ‘State power and staying power: infrastructural mechanisms and authoritarian durability’, Journal of International Affairs 65: 1, p. 26.

47

Steven Heydemann en Reinoud Leenders, eds, Middle East authoritarianisms: governance, contestation, and regime resilience in Syria and Iran (Stanford, CA: Stanford University Press, 2013), p. 5.

48

Mark Bovens, ‘Analysing and assessing accountability: a conceptual framework’, European Law Journal 13: 4, 2007, p. 450.

49

Jennifer Rubenstein, ‘Accountability in an une unequal world’, Journal of Politics 69: 3, 2007, blz. 620-21 (onderstreping in origineel).

50

Bovens, ‘Analysing and assessing accountability’, blz. 463-6.

51

Ik wil een van de anonieme recensenten bedanken voor het formuleren van dit punt.

52

Zie bijv. Marcus Michaelsen, ‘Exit and voice in a digital age’, pp. 248-64; Dana Moss, ‘The ties that bind’, pp. 265-82; Nicole Hirt en Abdulkader Saleh Mohamed, ‘By way of patriotism, coercion, or instrumentalization’, pp. 232-47, alle in Globalizations 15: 2; ook de Central Asian Political Exiles database, https://excas.net/exiles/.

53

Zie Amy Gutmann en Dennis Thompson, Democracy and disagreement (Cambridge, MA: Harvard University Press, 1998), pp. 95-127.

54

Senate Select Committee on Intelligence, Committee study of the Central Intelligence Agency’s detention and interrogation program, pp. 5-7, 437-54, 462-99.

55

‘Trump: Clinton kan Pennsylvania niet winnen tenzij er wordt valsgespeeld’, NBC News, 12 aug. 2016; Ellen Powell, ‘Fact check: are illegal immigrants being let into the US to vote against Trump?’, Christian Science Monitor, 7 okt. 2016. Over het verkeerd geïnterpreteerde onderzoeksdocument achter de beweringen, zie Maggie Koerth-Baker, ‘The tangled story behind Trump’s false claims of voter fraud’, fivethirtyeight.com, 11 mei 2017, https://fivethirtyeight.com/features/trump-noncitizen-voters.

56

Robert Farley, ‘Fact check: Trump houdt vast aan valse kiezersfraudeclaims’, USA Today, 27 nov. 2016; David Smith en Ben Jacobs, ‘Trump plans “major investigation into voter fraud” amid groundless claims’, Guardian, 25 jan. 2017.

57

‘Witte Huis verdedigt Trump’s kiezersfraudeclaim’, BBC News, 24 jan. 2017.

58

‘This Week transcript 2-12-17: Stephen Miller, Bob Ferguson, en Rep. Elijah Cummings’, ABC News, 12 feb. 2017.

59

Julie Hirschfeld Davis, ‘Trump picks voter ID advocate for election fraud panel’, New York Times, 11 mei 2017. De onderzoekscommissie werd in januari 2018 ontbonden.

60

Center for Media and Communication Studies, Hungarian media laws in Europe: an assessment of the consistency of Hungary’s media laws with European practices and norms (Boedapest, 2012). Aanvankelijk was de wet van toepassing op alle media; gedrukte en online verkooppunten zijn onder druk van de EU uitgesloten. Zie Gabor Polyak, ‘Context, rules and praxis of the new Hungarian media laws’, in Armin von Bogdandy en Pal Sonnevend, eds, Constitutional crisis in the European constitutional area (Oxford: Hart, 2015), pp. 125-50.

61

‘VN-rechtenexperts dringen er bij India op aan om wet in te trekken die de toegang van ngo’s tot cruciale buitenlandse financiering beperkt’, persbericht, VN-Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, Genève, 16 juni 2016; Vidhi Doshi, ‘India accused of muzzling NGOs by blocking foreign funding’, Guardian, 26 nov. 2016.

62

Javier Corrales, ‘Autocratisch legalisme in Venezuela’, Journal of Democracy 26: 2, 2015, pp. 37-51.

63

Fareed Zakaria, ‘Rise of illiberal democracy’, Foreign Affairs 76: 6, 1997, p. 26.

64

Zie bijv.Mikael Wigell, ‘Mapping “hybrid regimes”: regime types and concepts in comparative politics’, Democratization 15: 2, 2008, pp. 230-50; Sheri Berman, ‘The pipe dream of undemocratic liberalism’, Journal of Democracy 28: 3, 2017, pp. 29-38.

65

Danilo Andres Reyes, ‘The spectacle of violence in Duterte’s “war on drugs”‘, Journal of Current Southeast Asian Affairs 3, 2016, pp. 111-37.

66

Jan-Werner Müller, Wat is populisme? (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2016), pp. 3, 20. Zie ook Ivan Krastev, ‘The unraveling of the post-1989 order’, Journal of Democracy 27: 4, 2016, pp. 88-98. Krastev lijkt bij tijd en wijle illiberalisme gelijk te stellen aan populisme.

67

Hannah Arendt, The origins of totalitarianism (New York: Harcourt, 1951); Karl Popper, The open society and its enemies (Londen: Routledge, 1945); Linz, Totalitarian and authoritarian regimes; Guillermo O’Donnell, Modernization and bureaucratic-authoritarianism: studies in South American politics (Berkeley: Institute of International Studies, University of California, 1973).

68

Zie bijv. Giorgio Agamben, State of exception (Chicago: University of Chicago Press, 2005); Didier Bigo en Anastassia Tsoukala, eds, Terror, insecurity and liberty: illiberal practices of liberal regimes after 9/11 (Oxford: Routledge, 2008). De praktijkbenadering blijft agnostisch ten aanzien van de vraag of securitisering de oorzaak of slechts de rechtvaardiging van deze praktijken is, of beide tegelijk.

Author notes

Dit onderzoek werd ondersteund door het project ‘Authoritarianism in a Global Age’, (http://www.authoritarianism-global.uva.nl/), gefinancierd door de Europese Onderzoeksraad (FP7/2007-2013), . Ik wil mijn collega’s aan de Universiteit van Amsterdam en drie anonieme reviewers bedanken voor hun doordachte en bemoedigende commentaar. Eerdere versies van dit artikel zijn gepresenteerd op de First IDCAR Network Conference, Hamburg, 17-19 december 2014, de International Dimensions of Authoritarian Rule Workshop, juni 2015, King’s College London, de onderzoeksafdeling Democratie en Democratisering van het Wissenschaftszentrum Berlin, 29 juni 2015, en het Authoritarianism from Afar seminar, CERI-Sciences Po, 7 juli 2017. Ik wil alle discussianten en deelnemers bedanken voor hun nuttige commentaar.

© The Author(s) 2018. Gepubliceerd door Oxford University Press namens The Royal Institute of International Affairs.
Dit is een Open Access-artikel dat wordt verspreid onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution License (http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/), die onbeperkt hergebruik, distributie en reproductie in elk medium toestaat, mits het oorspronkelijke werk goed wordt geciteerd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *