In dit artikel:
Uw wervelkolom bestaat uit 33 kleine, onregelmatige botten, de wervels genaamd. Deze botten grijpen in elkaar en vormen een complexe, maar flexibele cilindrische structuur.
Het ruggenmerg loopt door het holle midden van deze cilindrische kolom naar beneden, met zenuwwortels die er als vertakkingen uit groeien. Deze zenuwwortels lopen tussen de tussenwervelschijven door om de wervelkolom te verlaten en zich naar de rest van het lichaam te verspreiden.
Het is dankzij deze uiterst gevoelige ruggenmergzenuwwortels dat uw lichaam kan bewegen en voelen. Als de zenuwwortel echter door de belasting van de wervelbeenderen wordt samengedrukt of verdraaid, kan dat in de omliggende regio veel pijn veroorzaken.
De ruggengraat strekt zich uit van de nek tot de heup en is verdeeld in drie hoofdsecties: cervicaal, thoracaal, en lumbaal.
De zenuwwortels in het cervicale deel komen overeen met het nekgebied, het thoracale deel met het borstgebied, en het lumbale deel met het onderruggebied.
Aantasting van de zenuwwortels in een van deze drie delen wordt radiculopathie of beknelde zenuw genoemd, wat gepaard gaat met veel ongemak en gebrek aan functie in het getroffen gebied.
Bijv. beknelling van een lumbale ruggenmergzenuw leidt tot rugpijn die uitstraalt naar billen en benen, terwijl beschadiging van de cervicale zenuwwortels schouder- en armpijn veroorzaakt.
Dit artikel richt zich op de oorzaken, symptomen en behandeling van lumbale radiculopathie en vertelt u hoe om te gaan met het ongemak veroorzaakt door een beknelde zenuw in de heup.
Oorzaken van een beknelde zenuw
De basisoorzaak van lumbale radiculopathie is spontane beknelling van de zenuw veroorzaakt door enige druk van de omliggende anatomie. Enkele geïdentificeerde specifieke oorzaken zijn:
- operatie aan heup, bekken, of lendenwervelkolom
- Grote buik met vetschort
- zwangerschap
- Verhoogde druk op de buik door vochtophoping
- Dichte riemen of taillebanden
- Compressie door het chronisch dragen van een portemonnee
- Lang leunen tegen een voorwerp (tafel of bank)
- Het dragen van zware voorwerpen ondersteund door het bovenbeen of de lies
- Lange-afstand wandelen/fietsen/circustraining
- Trauma aan de lies of onderrug
symptomen van een beknelde zenuw
Het meest voorkomende syndroom van heuppijn veroorzaakt door een beknelde zenuw is te wijten aan de compressie van de laterale femorale cutane zenuw.
De laterale femorale cutane zenuw loopt van de achterkant van het bekken en door de heupregio. De symptomen van een beknelling van deze zenuw zijn onder meer:
- Een scherpe pijn wordt gevoeld in de onderrug die kan doorlopen via de billen, langs de benen, helemaal tot aan de voet.
- De pijn wordt vaak beschreven als een brandend, prikkend of “pins and needles” gevoel.
- De pijn heeft de neiging altijd en in de meeste posities aanwezig te zijn, maar wordt verergerd door zelfs een lichte aanraking van de huid of specifieke activiteiten, zoals gaan zitten of hoesten.
- De pijn gaat meestal gepaard met gevoelloosheid en tintelingen boven de heup en buitenste dij aan de aangedane zijde van het lichaam.
- U kunt ook last hebben van jeuk, zwakte en verminderde reflexen in de aangedane regio.
Het is niet nodig dat u al deze symptomen ervaart om te kunnen spreken van een lumbale radiculopathie. (1) In sommige gevallen kunnen deze symptomen volledig verdwijnen, maar dat betekent niet dat het probleem is opgelost.
Integendeel, het kan wijzen op een verergering van de aandoening, waarbij de zenuw zo volledig wordt samengedrukt dat hij al zijn functionaliteit verliest.
Het plotselinge verlies van gevoel op de aangedane plaats kan dus leiden tot het verdwijnen van de pijn, maar het kan later ook leiden tot ernstiger complicaties.
De overweldigende druk op de zenuw brengt niet alleen zijn eigen functie in gevaar, maar kan ook leiden tot verlies van spieractiviteit. De ernst van uw symptomen alleen geeft dus niet aan hoe ernstig uw probleem is.
Medische behandeling
Lumbale radiculopathie is zelfbegrenzend en goedaardig bij 90% van de patiënten. De pijn kan weken tot maanden aanhouden, en de meerderheid gaat vanzelf weer weg.
De beknelde zenuw geneest naarmate de compressie erop afneemt. Verminderde pijn en gevoelloosheid wijzen erop dat de genezing aan de gang is.
Stress is niet bekend als oorzaak van deze aandoening en er is geen bewijs dat warmte helpt (hoewel het geen kwaad kan het te proberen).
Uw arts zal uw symptomen, medische voorgeschiedenis en andere relevante factoren evalueren voordat hij de juiste behandeling voorschrijft, die een combinatie van therapieën kan omvatten.
Chirurgie
Als de pijn aanhoudt, kan een operatie voor zenuwdecompressie of zenuwdoorsnijding (verwijdering van een zenuwsegment) nodig zijn.
Van alle medische interventies bleken chirurgie, tractie en corticosteroïden het meest effectief te zijn voor verlichting van de pijn op lange termijn. (2)
Niet-chirurgische ingrepen
- Veel patiënten kunnen verlichting vinden door het innemen van vrij verkrijgbare ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals ibuprofen, aspirine of andere dergelijke NSAID’s. U kunt zelfs pijnstillers zonder recept nemen, zoals Tylenol. Maar raadpleeg altijd uw arts voordat u met een medicijn begint om te weten hoe veilig het is en wat de juiste dosering is.
- Anticonvulsiva, die op de zenuwen werken, kunnen ook worden gebruikt (Dilantin, Neurontin).
- Als de pijn aanhoudt, kan een injectie of zenuwblokkade door een anesthesioloog gerechtvaardigd zijn.
Diagnose
Knelde zenuwen worden meestal bij onderzoek vastgesteld. Uw arts zal een aantal diagnostische manoeuvres uitvoeren die worden begeleid in de context van uw persoonlijke medische voorgeschiedenis, om de gevaarlijkste mogelijke oorzaken te identificeren en uit te sluiten.
Bij een duidelijke diagnose van een beknelde zenuw zal het onderzoek een verlies van licht gevoel of een speldenprik laten zien in een discreet gebied van het bovenste laterale dijbeen. De neurologische veranderingen zijn waarschijnlijk sensorisch (gevoel) en niet motorisch (bewegingsmogelijkheid).
Dokters kunnen ervoor kiezen om een zenuwgeleidingsonderzoek te laten doen om de diagnose verder te ondersteunen, naast andere onderzoeken en beeldvorming (MRI) als het lichamelijk onderzoek niet helemaal afdoende is. (3)
Om de zenuwfunctie in het aangedane gebied te meten, gebruiken artsen soms een neurologische test die een elektrodiagnostisch onderzoek of EMG/NCS wordt genoemd. Bij deze procedure worden kleine naalden ingebracht in de spieren van het gebied waar de symptomen kunnen worden gevoeld.
De naalden zenden elektrische ontladingen uit die kunnen helpen bij het bestuderen van de onderliggende zenuwactiviteit in het gebied. Dit stelt de arts in staat de pijn tot aan de bron te traceren en zo de beknelde zenuw te identificeren.
Zelfzorgmaatregelen
Hier vindt u wat u thuis kunt doen om de pijn te verlichten:
Geschikte kleding
Thuis kunnen patiënten verlichting vinden door losse/niet-bindende kleding te dragen.
Massage
Massage kan helpen de spieren en zenuwen in het gebied te ontspannen en daardoor de pijn enigszins te verlichten, maar het bewijs voor deze bewering is niet erg sterk.
Veranderingen in levensstijl
De beste veranderingen in levensstijl zijn die welke de risicofactoren verbeteren, namelijk diabetes en obesitas.
Een gezond dieet om af te vallen, de eetlust onder controle te houden, de glycemie onder controle te houden en een goede houding aan te nemen zijn essentieel om dit probleem te voorkomen en te verlichten.
ALSO READ: Good Diet and Lifestyle Habits for a Healthier You
Physical therapy
Buikspiertraining, gewichtsverlies en rugversterkende oefeningen kunnen helpen de last van uw ruggengraat te halen en de symptomen te verlichten.
U moet ook uw houding corrigeren en bepaalde houdingen vermijden om de druk op uw rug en ruggengraatzenuwen te minimaliseren.
Koudetherapie
Een ijspack of ander koud kompres op de aangedane plek aanbrengen kan de pijn verlichten door de onderliggende zenuwen tijdelijk te verdoven. Maar breng het ijs nooit rechtstreeks aan, want dat kan de huid onnodig beschadigen.
ALSO READ: Ijstherapie: Wanneer en hoe u het correct gebruikt
Relaxatie
U kunt mediteren en andere ontspanningsactiviteiten doen om de spanning in uw lichaam te verlichten.
Risicofactoren
De meest voorkomende risicofactoren voor lumbale radiculopathie zijn:
- Obesitas
- Diabetes
- Hoge leeftijd
De mediane leeftijd van presentatie is 50 jaar oud. Interessant is dat de incidentie zeven keer hoger is bij diabetespatiënten dan bij de algemene bevolking.
Wanneer naar de dokter
Zoek onmiddellijk medische hulp als:
- u ernstige buitenproportionele pijn ervaart.
- u koorts hebt.
- u gevoelloosheid in de lies hebt, gekenmerkt door een onvermogen om urine of ontlasting onder controle te houden.
- u verlamming hebt in een deel van het lichaam.
Vraag uw arts wat zijn zorg is, terwijl hij uw medische voorgeschiedenis kent. Vraag welke andere diagnoses hij overweegt.
Uw arts zal u vragen naar recente reizen, geschiedenis van trauma, verandering in medicatie, of u koorts of neurologische verschijnselen heeft, of de pijn u ’s nachts wakker maakt, of de pijn gepaard gaat met andere symptomen, of u een operatie heeft ondergaan, en andere vragen.
Slotwoord
Een beknelde zenuw in de heup is meestal goedaardig en gaat vanzelf weer over. Er zijn niet veel therapeutische opties als de diagnose eenmaal is gesteld. De beste manier om het te voorkomen is overgewicht en diabetes te vermijden.
- Alexander CE, Varacallo M. Lumbosacral Radiculopathy. StatPearls. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28613587. Published March 23, 2019.
- Zhang X, Zhang Z, Wen J, Lu J, Sun Y, Sang D. De effectiviteit van therapeutische strategieën voor patiënten met radiculopathie: Een netwerk meta-analyse. Moleculaire pijn. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5900815/. Gepubliceerd 2018.
- Berry JA, Elia C, Saini HS, Miulli DE. Een overzicht van lumbale radiculopathie, diagnose en behandeling. Cureus. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6858271/. Gepubliceerd op 17 oktober 2019.
- Was dit artikel nuttig?
- JaNee