Vraag: “Wat is de Presbyteriaanse Kerk van Amerika (PCA), en wat geloven ze?”
Antwoord: De Presbyterian Church of America, of PCA, is een mainline denominatie in de gereformeerde, calvinistische traditie. De Presbyteriaanse Kerk van Amerika is een van de conservatieve denominaties binnen het Presbyterianisme. Het hoofdkwartier is in Atlanta, Georgia, en de denominatie heeft meer dan 1.450 kerken en missies in de V.S. en Canada.
Alle Presbyteriaanse kerken, inclusief de Presbyteriaanse Kerk van Amerika, hebben hun wortels in de 16e-eeuwse Protestantse Reformatie, in het bijzonder het werk van John Knox in Schotland en John Calvin.
De Presbyteriaanse Kerk van Amerika werd georganiseerd in december 1973 toen een groep conservatieve Presbyterianen zich afsplitste van de Presbyteriaanse Kerk in de Verenigde Staten (Southern). Het probleem was het theologisch liberalisme van de grotere groep, met name de ontkenning van de godheid van Jezus Christus en de inerrantie van de Bijbel. In die tijd stond de nieuwe denominatie bekend als de National Presbyterian Church, maar zij veranderden de naam in 1974 in de Presbyterian Church in America (PCA). In 1982 sloot de Gereformeerde Presbyteriaanse Kerk, Evangelische Synode, zich aan bij de Presbyteriaanse Kerk in Amerika. Sinds haar oprichting heeft de Presbyteriaanse Kerk van Amerika ernaar gestreefd om “trouw te zijn aan de Schriften, trouw aan het gereformeerde geloof, en gehoorzaam aan de Grote Commissie” (“A Brief History of the Presbyterian Church in America,” http://www.pcanet.org/history/, accessed 9/13/16).
De Presbyteriaanse Kerk van Amerika laat zich leiden door de Bijbel, de constitutie van de Presbyteriaanse Kerk in Amerika, de Westminster Confession of Faith, en het Book of Church Order. De kerkelijke grondwet is “onderworpen aan en ondergeschikt aan de Schriften van het Oude en Nieuwe Testament, het onherhaalbare Woord van God” (“What We Believe,” http://www.pcanet.org/beliefs/, accessed 9/13/16). Het Boek van Kerkorde bevat statuten die de vorm van kerkregering en andere gebieden van kerkorganisatie in detail beschrijven.
Net als andere Presbyteriaanse kerken beoefent de Presbyteriaanse Kerk van Amerika een representatieve vorm van kerkregering: de leden kiezen presbyters (oudsten) die regionale presbyterieën vormen en deelnemen aan een Algemene Vergadering.
De Presbyteriaanse Kerk van Amerika is een voorbeeld van toegewijde christenen die kerkelijke scheiding beoefenen. Toen hun moeder denominatie afgleed naar theologisch liberalisme en volhardde in de ontkenning van de bijbelse waarheid, verlieten gelovige gelovigen de denominatie en vormden hun eigen kerkgenootschap. Op die manier behielden zij hun band met het historische presbyterianisme, eerden zij de gereformeerde theologie, streden zij voor het geloof (Judas 1:3), en behielden zij hun goede geweten. Soms moet Gods volk “uit hen treden en zich van hen afscheiden” (2 Korintiërs 6:17), en dat is wat de Presbyteriaanse Kerk van Amerika heeft gedaan.