Heading

De liquiditeitsratio van een onderneming is haar vermogen om haar schuldverplichtingen af te betalen. Een goede liquiditeitsratio is groter dan 1. Het geeft aan dat het bedrijf financieel gezond is en minder kans heeft op financiële tegenspoed.

Hoe hoger de ratio, des te groter de veiligheidsmarge die het bedrijf heeft om aan zijn lopende verplichtingen te voldoen. De liquiditeitsratio wordt vaak gebruikt door crediteuren en kredietverstrekkers wanneer zij beslissen of zij een bedrijf krediet verlenen.

Wat behandelt dit artikel:

• Wat zijn de soorten liquiditeitsratio’s?
• Hoe berekent u de liquiditeitsratio?
• Wat is een voorbeeld van een liquiditeitsratio?

Opmerking: de leden van het FreshBooks-ondersteuningsteam zijn geen gecertificeerde professionals op het gebied van inkomstenbelasting of boekhouding en kunnen geen advies op deze gebieden geven, buiten het ondersteunen van vragen over FreshBooks. Als u advies nodig hebt over inkomstenbelasting, neemt u contact op met een accountant bij u in de buurt.

Wat zijn de soorten liquiditeitsratio’s?

Er zijn verschillende ratio’s beschikbaar voor analyse, die allemaal de liquide middelen vergelijken met de kortetermijnverplichtingen.

De meest gebruikte solvabiliteitsratio’s zijn de current ratio, de acid test ratio (ook bekend als de quick ratio) en de cash ratio.

Deze ratio’s beoordelen de algehele gezondheid van een bedrijf op basis van het vermogen om op korte termijn de schulden af te lossen.

Hoe berekent u de liquiditeitsratio?

Current Ratio

De current ratio, ook wel bekend als de werkkapitaalratio, meet het vermogen van de onderneming om haar kortlopende schuldverplichtingen af te betalen met haar vlottende activa.

De formule voor het berekenen van de current ratio is als volgt:

Current Ratio = vlottende activa / vlottende passiva

Zo, als de vlottende activa $400.000 bedragen en de vlottende passiva $200.000, dan is de current ratio 2:1.

Vlottende activa zijn liquide middelen die binnen een jaar in contanten kunnen worden omgezet, zoals contanten, kasequivalenten, debiteuren, kortetermijndeposito’s en verhandelbare effecten. De vlottende passiva verwijzen naar de financiële verplichtingen van de onderneming die binnen een jaar moeten worden betaald.

Het spreekt voor zich dat een hogere current ratio beter is voor de onderneming. Een goede current ratio ligt tussen 1,2 en 2, wat betekent dat de onderneming 2 keer meer vlottende activa dan kortlopende schulden heeft om haar schulden te dekken.

Een current ratio van minder dan 1 betekent dat de onderneming niet genoeg liquide middelen heeft om haar kortlopende schulden te dekken. Een ratio van 1:1 geeft aan dat de vlottende activa gelijk zijn aan de kortlopende schulden en dat de onderneming net in staat is om aan al haar kortlopende verplichtingen te voldoen.

Acid Test Ratio

De acid test ratio of de quick ratio berekent het vermogen om de kortlopende schulden af te lossen met snelle activa.

De snelle activa verwijzen naar de vlottende activa van een onderneming die binnen negentig dagen in contanten kunnen worden omgezet. Voorraden, inventaris en vooruitbetaalde kosten vallen hier niet onder.

De formule voor het berekenen van de acid test ratio is:

Acid Test Ratio = (Cash and Cash Equivalents + Current Receivables + Short-Term Investments) / Current Liabilities

Als de balans wel een uitsplitsing van de vlottende activa bevat, kunt u de acid test ratio berekenen met de formule:

Acid Test Ratio = (Totaal vlottende activa – Inventaris – Vooruitbetaalde kosten) / Vlottende passiva

Ondernemingen met een acid test ratio kleiner dan één hebben niet genoeg liquide middelen om hun schulden af te betalen. Als het verschil tussen de zuurtest ratio en de huidige ratio groot is, betekent dit dat het bedrijf momenteel te veel afhankelijk is van inventaris.

Omdat de inventaris waarden variëren in de verschillende industrieën, is het een goed idee om een industrieel gemiddelde te vinden en dan de zuurtest ratio’s voor het bedrijf in kwestie te vergelijken met dat gemiddelde.

Cash Ratio

Cash ratio, ook wel cash asset ratio genoemd, is de verhouding tussen de liquide middelen en de totale passiva.

De ratio geeft aan in hoeverre direct beschikbare middelen de lopende passiva kunnen afbetalen. Het wordt vaak gebruikt door kredietverstrekkers en potentiële schuldeisers om de liquiditeit van het bedrijf te meten en hoe gemakkelijk het schulden kan afbetalen.

De formule voor het berekenen van de current ratio is als volgt:

Current Ratio = (Geldmiddelen + Kasequivalenten) / Kortlopende Schulden

Als de cash ratio gelijk is aan 1, heeft het bedrijf precies genoeg geldmiddelen en kasequivalenten om de schulden af te betalen. Als de kasratio kleiner is dan 1, is er niet genoeg geld in kas om de schulden op korte termijn af te lossen.

Als de kasratio van een bedrijf groter is dan 1, heeft het bedrijf de mogelijkheid om alle schulden op korte termijn af te lossen en toch nog geld in kas te hebben. Een hogere ratio kan er echter ook op wijzen dat de kasmiddelen niet op de juiste manier worden gebruikt, omdat ze in winstgevende investeringen zouden kunnen worden geïnvesteerd in plaats van de risicovrije rente op te brengen.

Wat is een voorbeeld van een liquiditeitsratio?

iv id=”ddfb10445ctermijnbeleggingen

Particulars	Amount
Kas en kasequivalenten
Korte-termijnbeleggingen	Korte-termijnbeleggingen
Vorderingen
Stock
Overige vlottende activa
Totaal Vlottende activa
Betaalde rekeningen
Uitstaande kosten
Te betalen belastingen
Verwachte inkomsten
Totaal Kortlopende Schulden

1. Current Ratio = Totaal vlottende activa / Totaal kortlopende schulden

Current Ratio = 8700 / 5700 = 1,53

2. Acid Test Ratio = (Totaal vlottende activa – voorraad) / kortlopende schulden

Acid Test Ratio = 8700 – 4000 / 5700 = 0.83

3. Current Ratio = (Cash + Cash Equivalent) / Current Liabilities

Current Ratio = 3000 / 57000 = 0.53

De liquiditeitsratio heeft een impact op zowel de kredietwaardigheid als de geloofwaardigheid van het bedrijf. Hoe liquider uw bedrijf is, hoe beter het in staat is kortlopende schulden af te lossen.

Aan de andere kant kan een voortdurend in gebreke blijven bij de aflossing van een kortlopende schuld leiden tot een faillissement. Daarom speelt deze ratio een belangrijke rol bij de beoordeling van de gezondheid en financiële stabiliteit van het bedrijf.