In de oude Griekse mythologie vertelt het verhaal van Demeter en Persephone over de diepe band die een moeder met haar dochter heeft. Het vertelt ook het verhaal van een jong meisje dat volwassen wordt en verliefd wordt op de duistere god van de onderwereld.
Het vertegenwoordigt het vervagen van onschuld als een jonge vrouw haar weg naar volwassenheid baant om haar lot te bepalen, tot ontsteltenis van haar fel beschermende moeder. U kunt inspiratie putten uit dit verhaal en het gebruiken als leidraad voor hoe u omgaat met de verschillende seizoenen in uw leven.
Het is een verhaal over liefde, relaties, familiebanden, verdriet, verlies, en een vernieuwing van hoop. Lees verder.
Het Demeter en Persephone-verhaal: The Genesis
Zoals de legende gaat, waagde Hades zich zelden buiten de onderwereld. Maar de paar keer dat hij dat deed, ontmoette hij Persephone. Zij was de verleidelijke dochter van Zeus en Demeter.
Vanaf het moment dat hij haar voor het eerst zag, voelde hij zich tot haar aangetrokken en werd hij op slag verliefd. Dus ging Hades naar zijn broer Zeus om hem te raadplegen. Zeus had Hades eerder een van zijn dochters ten huwelijk beloofd. En toen Hades hem vertelde dat hij Persephone wilde trouwen, stemde Zeus toe.
Hij wist echter dat Persephone’s moeder Demeter nooit zou toestaan dat haar dochter zou trouwen met de duistere god van de onderwereld. Hades was er kapot van dat hij Persephone nooit als zijn vrouw zou kunnen hebben. Dus smeedden de twee broers een plan om hem te laten trouwen met de vrouw van wie hij wanhopig hield.
De volgende ochtend daalden Demeter en haar dochter neer op de aarde. De twee waren ongelooflijk hecht, zoals de meeste moeders en dochters zijn wanneer meisjes de overgang naar de vrouwelijkheid maken.
Demeter was de levengevende godin van de landbouw, het graan en de oogst. Zij voorzag stervelingen van planten, voedsel en groenten. Ze gaf hen ook de mogelijkheid om graan te verbouwen.
Zij liet hen zien hoe ze de zaden moesten planten, verzorgen en oogsten. Ze leerde hen zelfs het graan te malen tot meel, waarvan ze brood konden maken. Demeter liet haar dochter achter bij de zeenimfen om over haar te waken terwijl zij zich met haar aardse taken bezighield.
Zeus wist dat de nimfen Persephone nooit uit het oog zouden verliezen uit angst voor Demeter’s toorn. Dus liet hij Gaia een betoverende narcisbloem planten in een nabijgelegen tuin. Toen Persephone bij haar moeder vandaan de tuin in liep, zag ze de bloem en werd meteen aangetrokken door haar schoonheid.
De ontvoering
Zo gauw ze zich had gebukt om de bloem te plukken, begon de grond onder haar voeten te beven en al snel ontstond er een gapende scheur. Toen de scheur breder werd, kwamen Hades en zijn strijdwagen van zwarte paarden tevoorschijn en begonnen op Persephone af te stormen.
Voordat ze ook maar een kreet kon slaken, greep Hades Persephone en nam haar mee naar de wereld van de doden. De nimf Sion was getuige van de ontvoering en probeerde Persephone te redden, maar ze kon niets doen.
Ze was geen partij voor Hades. Sion was zo ontdaan over de ontvoering van haar vriendin dat ze huilde tot ze smolt in een poel van haar tranen, die de rivier Sion vormde.
Toen Demeter terugkeerde, kon ze haar dochter nergens vinden. Dus vroeg ze de nimfen ernaar, maar die hadden geen antwoord. Demeter was woedend dat ze haar dochter niet hadden beschermd zoals ze hadden moeten doen.
Haar toorn regende over de nimfen, en ze vervloekte hen met gepluimde lichamen, geschubde voeten en vleugels. Ze zouden niet langer de nimfen van de zee genoemd worden.
Toen de gordel van Persephone aanspoelde bij de rivier Sion, wist Demeter dat er iets vreselijks met haar dochter was gebeurd. Ze zwierf dagenlang over de aarde, gek geworden door de verdwijning van haar geliefde dochter.
Ze zocht eindeloos en verwaarloosde haar plichten om de aarde te verzorgen en de stervelingen te voeden. Planten verdorden, dieren stierven, en hongersnood teisterde de aarde met als gevolg onnoemelijke ellende. Het geschreeuw van de stervelingen bereikte de berg Olympus, en Zeus wist dat hij moest ingrijpen om Demeter’s woede te bedaren en de mensheid te sparen.
Persephone: De Duistere Koningin
Zeus stuurde Hermes naar de onderwereld om Persephone terug te brengen naar haar moeder. Toen hij daar aankwam, was hij verbaasd over wat hij aantrof. In plaats van een treurige, in verdriet gedompelde maagd, trof hij een stralende koningin aan.
Tijdens haar verblijf daar liet Hades prachtige tuinen voor Persephone aanleggen. Hij behandelde haar met respect en medeleven, en zij begon onvermijdelijk verliefd op hem te worden. Ze zag een kant van hem die ze nog nooit eerder had gezien, en ze omarmde haar nieuwe thuis door de geesten van de doden te helpen oversteken.
Toen Hermes om haar terugkeer vroeg, zat Persephone in tweestrijd. Aan de ene kant hield ze van Hades en wilde ze bij hem blijven, maar aan de andere kant hield ze van haar moeder en miste ze haar enorm.
Hades was doodsbang dat hij zou verliezen als ze voor de keuze zou worden gesteld om bij hem te blijven of naar haar moeder terug te keren. Dus gaf hij haar zes granaatappelpitten om op te eten, en dat deed ze. In de Griekse mythologie geloofde men dat als iemand voedsel at dat hij zijn ontvoerder had gegeven, hij altijd zou terugkeren.
Love Conquers All
Toen Hermes Persephone terugbracht naar de berg Olympus, vroeg Zeus haar waar ze zou willen wonen. Ze zei dat ze aan de zijde van haar man wilde blijven.
Demeter was woedend over haar antwoord en was ervan overtuigd dat Hades er iets mee te maken had. Ze wilde er niets van weten. Ze zei in niet mis te verstane bewoordingen dat als haar dochter niet naar haar terugkeerde, ze nooit meer de aarde zou verzorgen.
Zeus besloot dat Persephone haar tijd zou verdelen tussen haar moeder en haar echtgenoot. Omdat zij zes granaatappelpitten at, zou Persephone de helft van het jaar bij haar moeder op Olympus doorbrengen en de andere helft bij Hades.
De wisselende seizoenen
Velen geloven dat het Demeter en Persephone verhaal de seizoenen van het jaar verklaart. Gedurende de tijd dat Persephone weg is van haar moeder, zorgt Demeter ervoor dat de aarde verdort en sterft. Deze tijd van het jaar werd de herfst en de winter.
Persephone’s komst om met haar moeder te worden herenigd, betekent een vernieuwing van de hoop. Het vertegenwoordigt de wedergeboorte van onnoemelijke pracht en overvloed. De aarde wordt weer vruchtbaar en vruchtbaar.