Dit artikel behandelt,
1. Wat is Satire?
– Definitie en Soorten
2. Wat is Horatiaanse Satire?
– Geschiedenis
– Definitie
– Kenmerken en Karakteristieken
– Voorbeelden
Wat is Satire
Definitie
Satire is het gebruik van humor, ironie, gevatheid, overdrijving, of spot om de dwaasheden of ondeugden van mensen aan de kaak te stellen en te bekritiseren, vooral in de context van de hedendaagse politiek en andere bestaande kwesties. Hoewel satire humoristisch is, is het belangrijkste doel ervan de ondeugden, misbruiken en dwaasheden in de samenleving te bekritiseren.
Typen
Satirische literatuur kan worden ingedeeld in drie hoofdtypen, bekend als Horatiaanse, Juvenaliaanse of Menippeïsche
Juvenaliaanse Satire:
Gedoopt naar de oude Romeinse satiricus Juvenal, is Juvenaliaanse Satire een formele satire die de ondeugden en dwalingen in de samenleving met minachting en verontwaardiging aanvalt. De Juvenaliaanse satire maakt gebruik van sterke ironie en sarcasme, en is harder en schurender dan de Horatiaanse satire.
Menippeïsche satire:
Gedoopt naar de oude Griekse parodist Menippus, bekritiseert Menippeïsche satire eerder de mentaliteit of de houding van mensen dan de maatschappelijke normen.
Wat is Horatiaanse Satire
De term Horatiaanse satire is vernoemd naar de Romeinse satiricus Horatius (eerste eeuw v.Chr.) die de dominante meningen en overtuigingen van het oude Rome en Griekenland zachtjes belachelijk maakte met humor en slimme spot. Horatiaanse satirici zijn tolerant, toegeeflijk, geamuseerd en geestig, en bespotten de dwaasheden en absurditeiten van de mens. In plaats van de ondeugden in de maatschappij aan te vallen, maakt deze satire gewone menselijke dwaasheden belachelijk, zodat de lezers zich met deze dwaasheden kunnen identificeren en erom kunnen lachen. De Horatiaanse satire is dus niet zo hard en schurend als de Juvenaliaanse satire. In de Horatiaanse satire is het doel van de satiricus om een situatie te genezen met gelach, in plaats van met woede.
Veel van de antieke literatuur, waaronder de Horatiaanse satire, raakte in vergetelheid na de val van het Romeinse Rijk. Maar deze satirevorm werd eeuwen later nieuw leven ingeblazen toen invloedrijke auteurs als Geoffrey Chaucer en Francois Rabelais zich door Horatius lieten inspireren om met grillige verhalen kritiek te leveren op de maatschappij.
Alexander Pope’s Rape of the Lock, C.S. Lewis’ The Screwtape Letters, Mark Twain’s Adventures of Huckleberry Finn, Jonathan Swift Gulliver’s Travels, en Daniel Defoe’s The True-Born Englishman, enz. zijn enkele voorbeelden van Horatiaanse satire.
Een scène uit Alexander Pope’s The Rape of the Lock geschilderd door Charles Robert Leslie
Het kan ook worden aangevoerd dat moderne cartoonisten ook Horatiaanse satire gebruiken om de sociale dwaasheden en absurditeiten te bekritiseren. De tekenfilm The Simpsons bijvoorbeeld, die zich afspeelt in het fictieve stadje Springfield, is een satirische weergave van het Amerikaanse leven.
Samenvatting
- Horatiaanse humor drijft de spot met universele menselijke dwaasheden.
- Horatiaanse satire is geestig, amusant, tolerant en, minder hard en schurend.
- Horatiaanse satire is in staat de maatschappij te bekritiseren door humor en gelach op te roepen.
Image Courtesy:
“Sir Plume Demands Leslie” Door Charles Robert Leslie (Publiek Domein) via Commons Wikimedia