Rabiës is een besmettelijke ziekte van warmbloedige dieren, waaronder de mens. Het rabiësvirus zou zijn oorsprong hebben in vleermuizen. Het virus overleeft alleen in levende dieren en komt niet voor in het milieu. Het virus infecteert geen vogels of koudbloedige dieren zoals reptielen en amfibieën. Hoewel kleine zoogdieren, zoals konijnen, eekhoorns en muizen met hondsdolheid kunnen worden besmet, worden deze soorten beschouwd als een laag risico voor het overdragen van de ziekte.
Hondsdolheid is waarschijnlijker bij zoogdieren zoals honden, mangoesten, stinkdieren, coyotes, wasberen of vossen. Bij alle soorten bevat het speeksel van besmette dieren levende rabiësvirusdeeltjes, die zich via beten of schaafwonden naar een nieuwe gastheer kunnen verspreiden. Rabiës kan ook worden verspreid via aërosolen (speekseldruppeltjes in de lucht) in grotten die worden bewoond door grote aantallen besmette vleermuizen.
In de Verenigde Staten worden mensen het vaakst besmet door vleermuizen. Besmette huisdieren, waaronder katten, honden, paarden en runderen, kunnen ook rabiës overdragen op de mens. Het beschermen van uw huisdieren tegen hondsdolheid door regelmatige vaccinatie is belangrijk om de kans op overdracht van hondsdolheid op uw huisdieren en op mensen te verkleinen.
De wetgeving in elke staat schrijft regelmatige vaccinatie van huisdieren tegen hondsdolheid voor. Om te weten te komen hoe deze wetten in uw staat van toepassing zijn, kunt u contact opnemen met uw plaatselijke dierenarts. In alle gevallen worden dierenbeten, ook die van gevaccineerde huisdieren, serieus behandeld. Hondenbeten moeten worden gemeld aan een arts. Volksgezondheidsfunctionarissen eisen vaak dat gevaccineerde honden in quarantaine worden geplaatst of dat niet-gevaccineerde dieren worden geëuthanaseerd en getest op rabiës.
Hoewel dit uiterst zeldzaam is in de Verenigde Staten, worden in veel landen nog steeds mensen gedood door beten van niet-gevaccineerde hondsdolle honden. Het is van groot belang dat u zich onmiddellijk laat behandelen als u door EEN dier bent gebeten, vooral als u buiten de Verenigde Staten reist. Postexpositiebehandelingen voor mensen bestaan niet langer uit een reeks buikinjecties en deze behandelingen zijn zeer succesvol in het voorkomen van rabiës als er onmiddellijk na de blootstelling mee wordt begonnen. Reizigers zijn zich er vaak niet van bewust dat in bepaalde landen het risico van blootstelling aan hondsdolheid, zelfs door ogenschijnlijk als huisdier gehouden honden, zeer hoog kan zijn.