Een parlementaire regering is een bestuurssysteem dat democratische idealen waarborgt. Nationale parlementaire regeringen maken wetten voor hun burgers, terwijl internationale parlementaire instellingen de globalisering besturen.
Wat is het verschil tussen de twee?
Nationale parlementaire regeringen maken wetten voor hun natie die van toepassing zijn op burgers. Internationale parlementaire instellingen zijn organisaties die functionarissen in staat stellen hun land te vertegenwoordigen in mondiale discussies en bewustzijn te creëren voor mondiale problemen.
Een parlement is een democratisch regeringssysteem. Een nationaal parlement is een middel waarmee een land zijn bevolking regeert en wetten maakt. Als gevolg van de globalisering zijn meer landen actief gaan deelnemen aan internationale parlementen. Een internationaal parlement heeft niet de macht om landen te regeren, maar gebruikt in plaats daarvan diplomatie om wereldregeringen te beïnvloeden.
Wat is een parlementaire regering?
Groot-Brittannië legde de basis voor een parlementair systeem in de jaren 1200, en vandaag de dag gebruiken meer dan 51 landen parlementaire regeringen om burgers te vertegenwoordigen en wetten aan te nemen.
Een select aantal parlementaire regeringen, zoals Groot-Brittannië, is afgestemd op een monarchie. In een constitutionele monarchie is de koning of koningin het staatshoofd, maar heeft hij of zij geen politieke macht. Enkele regeringen, zoals Frankrijk, zijn een hybride van zowel een presidentieel als een parlementair stelsel.
Het belangrijkste kenmerk van parlementaire regeringen is de macht van de wetgevende tak en de insluiting van de uitvoerende tak. De meeste parlementaire regeringen hebben een tweekamer- of tweekamerprocedure om wetten aan te nemen, hoewel sommige een eenkamerparlement kunnen hebben. De leden van het parlement worden rechtstreeks door de burgers gekozen; de eerste minister wordt echter niet door de burgers gekozen. De premier wordt verkozen door de partij die de meerderheid van de parlementsleden achter zich krijgt. De premier is de uitvoerende leider, die ook deelneemt aan de wetgevende werkzaamheden. Dit is anders dan bij een presidentieel systeem, waarin de wetgevende en de uitvoerende macht gescheiden zijn.
Een parlementair systeem staat bekend als effectief vanwege de verantwoordingsplicht en het reactievermogen. Als de meerderheidspartij onwelgevallig wordt, kan de premier onmiddellijk met een stemming worden afgezet. Dit houdt de parlementsleden verantwoordelijk voor hun daden. Binnen een presidentschap kan het systeem van checks and balances leiden tot een patstelling. De macht van de wetgevende macht in een parlementair stelsel leidt ertoe dat wetten sneller kunnen worden aangenomen.
Groei van internationale parlementaire instellingen
Het aantal internationale parlementaire instellingen groeit, nu de wereld steeds meer met elkaar verbonden raakt. Het eerste internationale parlement, de Interparlementaire Unie, werd in 1889 opgericht. Later, in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, ontstond de behoefte om conflicten vreedzaam op te lossen. Het idee van internationale parlementaire instellingen werd een middel om een land en zijn belangen te vertegenwoordigen op een wereldtoneel. Momenteel zijn er ongeveer 70 internationale parlementaire stelsels.
Naarmate de globalisering meer en meer om zich heen grijpt, spelen internationale parlementaire instellingen een grotere rol in mondiale aangelegenheden. Voor een gewone burger kan het een uitdaging zijn om zijn zorgen aan andere landen kenbaar te maken. Met internationale parlementaire instellingen vertegenwoordigen parlementariërs hun burgers wereldwijd.
Internationale parlementaire instellingen creëren bewustzijn van mondiale kwesties. Mondiale vraagstukken zijn onder meer “milieuproblemen, nucleaire ontwapening, corruptie, vrouwenrechten en bevolkingsgroei”. Wanneer deze universele problemen nationale zorgen veroorzaken, werken landen met elkaar of met niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) samen via internationale parlementaire instellingen. Hierdoor ontstaan nieuwe relaties om zaken op te lossen, en de vertegenwoordigers van de landen geven dan advies aan hun nationale regeringen. Hoewel de meeste internationale parlementaire instellingen geen wetten kunnen afdwingen voor naties, brengt het creëren van bewustzijn maatschappelijke verandering teweeg. Burgers die zich bewust zijn van deze internationale problemen kunnen binnen hun eigen regering pleiten voor nieuwe wetten.
De Parlementaire Vergadering van de NAVO en het Parlement van de Europese Unie zijn voorbeelden van zeer invloedrijke internationale parlementaire instellingen. Momenteel wordt door de Verenigde Naties het idee geopperd van een internationale parlementaire vergadering, zodat alle landen kunnen deelnemen aan de beleidsvorming met niet-gouvernementele organisaties (NGO’s).
Dit artikel benadrukt waarom nationale regeringen en internationale instellingen de voorkeur geven aan een parlementair systeem. Nationale parlementen zijn succesvol in het bevorderen van democratie in regeringen. Nu de wereld meer verbonden raakt, dienen internationale parlementaire instellingen als forum tussen regeringen om mondiale problemen op te lossen en te zorgen voor vredeshandhaving.
– Hannah Nelson
Photo: Flickr