Onze Amerikaanse cultuur is rijk aan folklore en streektaal voor allerlei soorten dieren, waaronder insecten. Neem bijvoorbeeld de libel. Misschien kent u hem onder een andere naam.
Devil’s Darning Needle
Onze Europese immigrantenvoorouders brachten veel bijgeloof met zich mee, waaronder het geloof in de sinistere eigenschappen van libellen. Inderdaad, libellen werden vaak geassocieerd met de duivel zelf. De slanke lijfjes van libellen deden al in de Middeleeuwen in Europa denken aan een stopnaald.
Nog niet zo lang geleden, in Kansas, zegt de folklore dat een “stopnaald van de duivel” de lippen van mannen met een vuile mond, kritische vrouwen en ondeugende kinderen aan elkaar naait. In Iowa naaien ze de vingers of tenen aan elkaar van iedereen die in slaap valt.
Slangenarts
Inwoners van het midden en zuidoosten van de V.S. noemen een libel een “slangenarts”. Dit lijkt ten minste een paar oorsprongen te hebben. Een ervan is dat libellen in hun “zadeltassen” (gepaarde bulten op hun “schouders”) medicijnen met zich meedragen die slangenbeten kunnen genezen.
Aternatief voeden libellen zich met de muggen en andere vliegen die zonnende slangen in moerassen kwellen.
Paardensteek
Velen geloven nog steeds dat libellen mensen en vee kunnen steken. “Horse stinger” noemen sommigen ze in Nebraska, gevoed door het geloof dat de insecten zelfs het bloed van paarden opzuigen. Waarschijnlijker is dat ze paardenvliegen eten.
Mannetjes libellen hebben wel wat kwaadaardig uitziende uitsteeksels aan het uiteinde van hun achterlijf, maar die “klemmetjes” worden gebruikt om de vrouwtjeslibel om haar nek te grijpen tijdens de paring.
Vrouwelijke libellen bezitten een dolkachtige legboor, maar zoals de naam van dat orgaan al doet vermoeden, gebruikt ze die om haar eitjes te leggen in watervegetatie, of modder of drijfhout.
Devil’s Riding Horse
Daar heb je dat duivelsgedoe weer. Deze libellennaam lijkt eigenaardig voor North Carolina, maar “duivelspaard” en “duivelspaard” lijken populair in Wisconsin, Alabama, en Mississippi. In Tennessee is het “duivelsdraak”.”
Hoe je een libel ook noemt…
Libel behoort tot onze meest spectaculair mooie, en ongevaarlijke, insecten.
Ze verdienen hun kost met het eten van muggen, zowel in het volwassen stadium als in het larvenstadium. Libellen brengen hun jeugd door als vraatzuchtige onderwaterroofdieren in vijvers, moerassen, meren, beken en rivieren; daarna komen ze tevoorschijn als gevleugelde volwassenen om ons te verblijden als “muggenhaviken” (daar heb je weer een naam!) die bloeddorstige bijtende vliegen eten. Misschien is het tijd om al die intimiderende namen met pensioen te laten gaan?