Ze zijn een van Maine’s bekendste en meest geliefde comfort foods. Mensen uit Maine beweren zelfs dat ze werden gespeend op whoopie pies. In Maine lijken deze lekkernijen meer op een cake dan op een taart of een koekje, omdat ze zeer royaal van formaat zijn (ongeveer hamburgerformaat). Ze zijn zo groot dat je ze wel met een vriend wilt delen. Ook is een groot glas melk bijna verplicht bij het eten van een Whoopie Pie.
New England Whoopie Pies – Amish Whoopie Pies – Gob Geschiedenis:
Een whoopie pie is net een sandwich, maar dan gemaakt van twee zachte koekjes met een luchtige witte vulling. Traditionele koekjes worden gemaakt met plantaardig vet, niet met boter. De originele en meest gemaakte whoopie pie is van chocolade, maar koks experimenteren graag, en vandaag de dag zijn pompoen whoopie pies een favoriete seizoensvariatie.
Het recept voor whoopie pies vindt zijn oorsprong bij de Amish, en in Lancaster county, Pennsylvania, is het niet ongewoon om langs de weg boerenstandjes te vinden die deze desserts aanbieden. In de Amish keuken gaat het om oude recepten waarmee families al generaties lang worden gevoed, zonder trendy of interculturele fusies of mengsels. Deze cake-achtige whoopie pies werden beschouwd als een speciale traktatie omdat ze oorspronkelijk werden gemaakt van overgebleven beslag. Volgens de Amish legende riepen kinderen “Whoopie!” als ze deze lekkernijen in hun lunchtas vonden.
De eerste verkochte whoopie pies zijn van de Labadie’s Bakery in Lewiston, Maine. Zij begonnen met de verkoop van Whoopie Pies in 1925 met de opening van hun bakkerij. De Labadie’s Bakery is vandaag de dag nog steeds op dezelfde locatie gevestigd.
De Berwick Cake Company van Roxbury, Massachusetts, vervaardigde ook “Whoopie pies” sinds ten minste 1931. Sommigen denken dat de taarten van Berwick eigenlijk dateren van 1927. Berwick sloot de fabriek in Roxbury in 1977.
De vraag hoe het Amish toetje zo populair werd in New England komt waarschijnlijk aan de orde in een kookboek uit 1930 genaamd Yummy Book van de Durkee Mower Company, de fabrikant van Marshmallow Fluff. In dit New England kookboek stond een recept voor Amish Whoopie Pie met Marshmallow Fluff in de vulling.
Volgens de Marshmallow Fluff website:
De oorsprong van Marshmallow Fluff gaat eigenlijk terug tot 1917. Voor de eerste wereldoorlog maakte een man uit Sommerville MA, Archibald Query, de Marshmallow Fluff in zijn keuken en verkocht het aan huis, maar door de tekorten in de oorlog moest hij de deuren sluiten. Tegen de tijd dat de oorlog voorbij was, had de heer Query ander werk en was hij niet geïnteresseerd in het opnieuw opstarten van zijn bedrijf, maar hij was wel bereid de formule te verkopen. Durkee en Mower bundelden hun spaargeld en kochten het voor vijfhonderd dollar. Na hun terugkeer uit Frankrijk herdoopten zij hun product tot “Toot Sweet Marshmallow Fluff”, maar “Toot Sweet” bleef niet lang op het etiket staan. De situatie van “geen klanten, maar genoeg vooruitzichten” duurde ook niet lang.
Een vroeg bonnetje dat nog in de huishoudboekjes van het bedrijf zit, vermeldt de verkoop in april 1920 van drie blikken van een liter aan een vakantielodge in New Hampshire. De prijs was toen $1.00 per gallon! De huis-aan-huis handel kreeg een reputatie onder de plaatselijke huisvrouwen die er uiteindelijk voor zorgden dat Fluff in de schappen van de plaatselijke kruideniers kwam te liggen. De detailhandel verspreidde zich van daaruit naar het punt waar ze in 1927 prominent adverteerden in de kranten van Boston.
Durkee-Mower werd een pionier in radioreclame toen ze in 1930 de wekelijkse radioshow “Flufferettes” begonnen te sponsoren op het Yankee radionetwerk, dat eenentwintig stations omvatte die uitzonden naar heel New England. De vijftien minuten durende show, die op zondagavond net voor Jack Benny werd uitgezonden, bevatte live muziek en komische sketches, en diende als opstapje naar nationale erkenning voor een aantal getalenteerde performers. De show ging door tot eind jaren veertig.
Elke aflevering eindigde met een verteller die meldde dat Boswell was verdwenen om verder te werken aan zijn mysterieuze boek, waarvan werd aangenomen dat het een historische tekst van monumentaal belang was. In de laatste aflevering werd het Boek-van-het-Moment onthuld. Het was een verzameling recepten voor cakes, taarten, snoepjes, glazuur, en ander gebak dat gemaakt kon worden met Marshmallow Fluff, toepasselijk getiteld het Yummy Book. Het boek is sindsdien vele malen bijgewerkt, en de meest recente versie telt tweeëndertig pagina’s.
Gob History:
Het schijnt dat ze alleen in het westen van Pennsylvania, voornamelijk in de omgeving van Johnstown, bekend staan als “gobs”. De bakkers van de nu gesloten Harris & Boyar Bakery in Morrellville, PA, beweerden de lekkernij ergens in de jaren twintig te hebben uitgevonden. Waarschijnlijk pasten ze aan wat al een regionale favoriet was, geïnspireerd door de met room gevulde whoopie pies van Pennsylvania Dutch country, in het oostelijke deel van de staat.
Volgens een artikel in de krant Johnstown Tribune-Democrat, Johnstown’s Gob – A mealtime tradition, 12 maart 2009:
Susan Kalcik, een folklorist en archivaris bij de Southwestern Pennsylvania Heritage Preservation Commission in Johnstown, zei dat uit haar onderzoek blijkt dat de oorsprong van de Gob terug te voeren is tot middeleeuws Duitsland. “Ze maakten een cake-achtig gebakje met een vulling. Het is waarschijnlijk naar Amerika gebracht door verschillende Duitse groepen zoals de Amish of de German Brethren.”
Maar Kalcik zei dat de Gob geen uitvinding van Johnstown is. De Amish in Lancaster maken ze en ze heeft ze gezien tot in het zuiden van Virginia. “Ze noemen ze geen Gobs, maar Whoopee Pies,” zei ze. “Ik heb ook Whoopee Pies gevonden in New England en zo ver weg als Hawaï.”
Kalcik gelooft dat de Gob populair werd omdat het makkelijk mee te nemen was in een lunchemmer. “Mannen gingen naar de kolenmijnen of staalfabrieken en de kleine cake met het glazuur aan de binnenkant in plaats van aan de buitenkant diende hun doel,” zei ze. “Ik ben ervan overtuigd dat de naam Gob verband houdt met de kolenmijnen. Kluiten steenkoolafval werden gob piles genoemd. Deze werkende mensen pasten de naam aan het dessert aan.”
Maar technisch gezien mag niet zomaar iedereen de naam “Gob” gebruiken voor de bekende met glazuur gevulde traktaties. De naam – en alle rechten om “Gobs” op de markt te brengen – behoren toe aan Tim Yost, eigenaar van Dutch Maid Bakery. Cost, die de rechten kocht van Harris & Boyar Bakery in Morrellville, zei dat hij altijd al een passie voor het gebak heeft gehad. Op de Hershey Farm and Inn in Strasburg, PA, wordt jaarlijks een Whoopie Festival gehouden met een whoopie pie eetwedstrijd en de kroning van de Whoopie Pie Queen.
In 2011 overwoog de wetgevende macht van de staat Maine om van de Whoopie Pie het officiële dessert van de staat te maken.
Whoopie Pie Recepten – Hoe maak ik Whoopie Pies
New England Whoopie Pie Recept:
1/2 kop vast plantaardig vet
1 kop stevig verpakte bruine suiker
1 ei
1/4 kop ongezoete cacao
2 kopjes all-bloem
1 theelepel bakpoeder
1 theelepel zuiveringszout
1 theelepel puur vanille-extract
1 kopje melk
Whoopie Pie Vulling (zie recept hieronder)
Verwarm de oven voor op 350 graden F. Vet de bakplaten licht in. Roer in een grote kom het bakvet, de suiker en het ei door elkaar.
In een andere kom de cacao, bloem, bakpoeder, zuiveringszout en zout door elkaar.
Roer in een kleine kom het vanille-extract door de melk. Voeg de droge ingrediënten afwisselend met het melkmengsel toe aan het kortademige mengsel en klop tot een glad beslag.
Depel het beslag per 1/4 kopje (om 18 cakejes te maken) op de voorbereide bakplaten. Verdeel het beslag met de achterkant van een lepel in cirkels van 4 cm, waarbij er ongeveer 2 cm tussen elke cake moet zitten.
Bak 15 minuten of tot ze stevig aanvoelen. Haal ze uit de oven en laat ze volledig afkoelen op een rooster.
Maak de Whoopie Pie-vulling (zie recepten hieronder).
Wanneer de cakejes volledig zijn afgekoeld, besmeer dan de platte kant (onderkant) van één chocoladecakeje met een royale hoeveelheid vulling. Leg er een ander koekje op en druk het zachtjes aan om de vulling gelijkmatig te verdelen. Herhaal met alle koekjes om 9 taartjes te maken. Laat de afgewerkte Whoopie Pies volledig afkoelen alvorens ze in te pakken. Wikkel de Whoopie Pies afzonderlijk in plasticfolie, of leg ze in een enkele laag op een schaal (niet stapelen, want ze hebben de neiging te plakken).
Om ze in te vriezen, wikkel je elke Whoopie Pie in plasticfolie. Doe ze losjes in een plastic diepvriesdoos en dek af. Om te serveren, ontdooi je de ingepakte Whoopie Pies in de koelkast.
Maakt 9 grote Whoopie Pies.