Zilveresdoorn
(Acer saccharinum)
Bladeren
Bark
Alle foto’s door KirstinSandblom
Habitat: Dezilveresdoorn geeft de voorkeur aan volle zon
en vochtige grond. Hij groeit meestal in de buurt van
waterlichamen in gematigde streken. Licht zure
grond zal zijn groei bevorderen. Hoewel hij
voorkeur heeft voor vochtige gebieden, zal hij ook in drogere grond groeien
indien daar geplant.
Wereldgebied: Het verspreidingsgebied van de zilveresdoorn
strekt zich uit van Nova Scotia zuidwaarts tot Florida,
en van de oostkust tot Oklahoma.
Hij is ook in Rusland geïntroduceerd.
Familie:Sapindaceae
Fysische kenmerken:
Een bladverliezende boom die een hoogte kan bereiken van
50 tot 80 meter, en een spreiding van 35 tot 50 meter.
Loof: Palmatisch en kleiner dan andere esdoorns
bladeren. De inkepingen zijn zeer diep en hoekig.
De onderkanten van de bladeren zijn zilverkleurig.
Bast:Glad en zilverkleurig aan jonge bomen, maar
door en grijs aan volwassen bomen.
Bloemen en zaden: Verschijnen in het vroege voorjaar vóór
de bladeren. Ze vormen losse klompjes en worden
door wind en insecten bestoven. De zaden hebben de
bekende vleugel eraan, maar zijn groter dan de meeste
mapels.
Belangrijke feiten:
De knoppen van de zilveresdoorn zijn een belangrijke
bron van voedsel voor eekhoorns in het voorjaar.
De bladeren bevatten het giftige alkaloidgramine.
De zilveresdoorn kan worden gehybridiseerd met de
rode esdoorn om de Freeman Maple te produceren. Deze
heeft bladvorm en groeipatronen die
tussen de twee soorten in liggen. De bomen zijn gezond
en worden soms als siergewas gebruikt, maar ze
planten zich gewoonlijk niet voort.
Het is een van de snelst groeiende bomen in
de bossen van het oosten van de V.S. Door deze snelle groei
is het een van de snelst groeiende bomen in de bossen van het oosten van de V.S..S. Vanwege deze snelle
groeisnelheid en tolerantie voor vervuiling worden ze
vaak in stedelijke gebieden aangeplant. Hun hout is echter
broos en gemakkelijk te beschadigen.